A/N : Hi, guys! Gusto ko lang malaman nyo na, Hindi ako nakakamove-on sa story na binabasa ko ngayon!! :( Share ko lang. HUHU! I'll tell you the title of that story when I finished updating this book. ^_^ Pero sad pa rin ako!! Huhu. :(
I'll shut up na. HAHA. >_< Masyado na akong madaldal. Kekeke~~
⭐⭐⭐
Chapter [55]
Nathan's POV
Hindi ko ma-explain kung gaano ako kasaya ngayon. I'm holding her hand and she just smiling all the time. ^_^
Hindi ako makapaniwala na pumayag sya na ligawan ko sya. Ewan ko kung anong nangyari sa akin, kung bakit ako nahulog sakanya.
"Nathan, nasaan ba ang kotse mo?" She asked me. Nasa car park na kasi kami ngayon ng school.
Hindi na ako sumagot at hinila nalang sya sa loob ng kotse ko. Pinagbuksan ko naman sya ng pintuan saka ako umikot para pumunta sa driver's seat.
***
We're home. Nadatnan namin sila mom at tita na nanonood ng TV. When they saw us, they turn off the television then turned their faces on us.
"Hmm, what's happening? Bakit magkahawak kayo ng hands? Don't tell, me Nathan, kayo na?" Excited na tanong sa akin ni Mom. Hinigpitan ko naman yung hawak ng kamay ko kay Sydney.
"Mom, not yet. But I'm proud to say that I'm courting her." I said while looking at Sydney's eyes. Nakangiti naman sya.
"Courting?!" Nagulat na sigaw nilang dalawa.
"Ma, big deal?" Tanong ni Sydney sa Mama nya.
"No, anak. I'm just..... Surprised." Tita said to her. Lumapit sa akin si Mom at hinila ako papunta sa kusina. Napabitiw tuloy ako sakanya.
D-amn. Isang minuto palang na nahiwalay ako sakanya, Hindi na maganda ang pakiramdam ko.
"Are you serious? You're courting her?" Bulong sa akin ni Mom. Tumango ako bilang sagot.
"Seriously, Mom. Dati, gusto mo sya para sa akin. Then, you're acting now na ayaw mo na sakanya para sa akin?" I asked her. Umiling naman sya.
"No, I'm just surprised." She said. "Basta, pag kayo na, balitaan mo ako, Nathan, ah? Good luck. Sabi kasi ni Mars, Hindi madaling mapasagot yang si Sydney. Kapag naging kayo, you're the first boyfriend nya. Yun ang sabi sa akin ng Mama nya." She added.
I smiled. "That's easy, Mom. I can make her say yes." I smiled again.
***
[Manila, Philippines]
Audrey's POV
It's been months since that incident happen. And I'm still broken. Tumindi ang bully na nararanasan ko ngayon. But, thanks for Ara. She's been here for me all the time.
"Audrey, don't cry na..." Kanina pa nya ako pinapatahan dahil sa ginawa sa akin ng mga babaeng yon.
*Flashback*
BINABASA MO ANG
I'm InLove with a Superstar
FanfictionLove is, something that you will gave up even if it's hard, to make that person happy. ~~~ Status: Completed [UNEDITED] Posted: September 1, 2017 - January 13, 2019 p.s: i'm sorry for my childish wri...