Uratowana //reZigiusz i Poliplot

Rozdział 16

-Hmm, myślę że tak.- odpowiedziała Wiki, na co wszyscy przytaknęli. Omówiliśmy plan na Marcina

-Ej, poczekajcie. Czyli jakiś rok po zmniejszeniu siły Kreka, pojawia się Marcin i znęca się nad jedną z nas. Czy nie wydaje się wam to podejrzane? Chciał, abyśmy o nim zapomnieli, a sam rozpoczął wojnę.- powiedział po namyśle Maciek

-W sumie, nie głupie. Chciał wojny, to ją ma.- powiedziała z uśmiechem Maja

-Proponuję pójść do skrytki- oznajmił Michał

-Do czego?- spytał Remek

-Jak to ty mówisz, do pywnicy Michała- odpowiedziałam.

Było po 17:15. Powoli zaczynało się ściemniać. Wsiedliśmy do busa Michała i pojechaliśmy do jego domu. Nie mieszkał daleko, więc po kilku minutach byliśmy na miejscu. Przywitaliśmy się z jego mamą i zeszliśmy do piwnicy. Nic się nie zmieniło. Po prawej był regał z nożami. Obok wisiała tablica korkowa na plany. Naprzeciwko drzwi była mini strzelnica, a po lewej największe regały z broniami. Było ich dużo, a tylko kilka było zdobytych legalnie.

-Woow, nigdy nie byłem w twojej pywnicy- powiedział Remek

-No to masz czego żałować- zaśmiał się Michał

w nocy*

Omówiliśmy sprawy związane z "wojną" i wszyscy rozeszli się do domów, natomiast ja i Remek postanowiliśmy się przejść na tory. 

-Martyna, mam ważne pytanie dla Ciebie- powiedział po krótkiej chwili Remek

-Tak?

-Zostaniesz moją dziewczyną?- zapytał i spojrzeliśmy sobie w oczy. Widziałam w nich iskierkę

-Pewnie- powiedziałam, a on wpił się w moje usta. Pocałunek był czuły. Oderwaliśmy się od siebie, gdy zabrakło nam tchu. Na drzewie, przy którym się spotkaliśmy Remek wyrył "M+R=♥". Następnie poszliśmy coś zjeść. Przechodziliśmy przez pasy. Poczułam uderzenie, ból i ciemność. Następnie pikanie...

PP Remka*

Trzymaliśmy się za ręce, lecz na pasach coś nas rozłączyło. Zobaczyłem, jak tylne kółko po niej jadą. Łza mi spłynęła. Wołałem ją, lecz ona nie reagowała. Jakby była w innym świecie. A może, ja też. Co, jeśli jestem tylko w jej mózgu i bardzo wczułem się w rolę? Jestem nieprawdziwy...