'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi.
Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için...
Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi.
Ama Mara ne annes...
Multimedya: Ed Sheeran - Perfect (Mara'nın arabada söylediği şarkı. Dinleyin derim. Efsane bir şey ❤)
Keyifli Okumalar...
🔱 "Şu şansa bak ki, bugün kırmızı giyindim ama emin ol, ben fazlasıyla iyi bir matadorum." 🔱
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🗝
Araba normal hızıyla ilerlerken şu an tek ses benim iç çekişlerimdi. Damien ısıtıcıyı açsa da ben hala titriyordum ve bu kesinlikle üşümemden değil dakikalar önce yaşananlardan kaynaklanıyordu. Onun gözleri arabaya bindiğinden beri yoldaydı, benim ise yan camda.
Araba evimin önünde durdu ve Damien duraksamadan aşağı indi. Benim kapıma yönelmişti ki onu beklemeden kapıyı açıp indim ve eve doğru yürümeye başladım. Arkamdan homurdandığını duyabiliyordum. Eve girip üst kata yöneldiğimde hala arkamdan sessiz adımlarla beni takip ediyordu. Odama girip üzerimin ıslak ve çamurla kaplı olmasını umursamadan yatağa yöneldim. Şeytan kolumdan yakalayarak beni durdurdu.
"Bu halde o yatağa girmeyi düşünmüyorsun değil mi?"
"Yatak da, oda da benim." dedim umursamazca. "Bundan sana ne?"
İç geçirdi. "Baban seni bu halde bulursa hesap verecek olan da benim?"
"Şu kızıl gözlerinle bir kaç numara yaparsın." Kolumu çekmeye çalışsam da bırakmadı. Bunun yerine sırılsıklam olan yeşil parkamı üzerimden çıkardı. Bu kez iç geçiren bendim. Tişörtümün eteklerini kavramıştı ki çıkarmayıp bu kez durdu.
"Bebek bakıcısı olmadığımı söylemiştim. Kendin yap!" dedi ve kapıya yöneldi. "Aşağıda olacağım. Temizlenmeden o yatağa girersen geri dönüp bunu benim yapacağımı da unutma!"
Kapıyı çekip çıktı. Söylerini umursadığımdan değil ama duş almanın iyi geleceğini düşündüğümden bir havlu alıp odadan çıktım. Banyoya girip sıcak suyun altında uzunca bir süre kaldıktan sonra tekrar odama döndüm. Üzerime beyaz pijama takımımı giyindim ve saçlarımı kurutmadan yatağa kıvrıldım. Örtüyü üzerime çekerken hızlı adım sesleri kulağıma doldu ve kapı aynı hızla açıldı.
"Uyuduğunu söylemiştim." dedi Damien huysuz bir sesle.
"Bir sorun çıkmadı değil mi?" dedi babam.
"Hayır efendim. Siz gittikten sonra hiç uyanmadı." Sonra sesi şüpheli bir tona büründü. "Adın Blake'ti değil mi? Neden bana öyle bakıyorsun? Bu çok rahatsız edici."
Blake cevap vermedi ve babam, "Pekala, boşaltın odayı." diye emir verdi. "Bırakalım kabus görmeden uyuyorken, uyusun."
Tekrar adım sesleri duyduğumda doğruldum ve, "Gitme!" diye seslendim. Muhattabım ise ne babam ne de kahrolası şeytandı. Kapıdan çıkmak üzere olan üçlü birden bana döndü ve babamın gözleri irileşti.
