'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi.
Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için...
Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi.
Ama Mara ne annes...
Multimedya: Fleurie - Hurts Like Hell (Şarkı kimi anlatıyor bilin bakalım?)
Keyifli Okumalar...
🔱 "Onu geri getir!" 🔱
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🗝
Damien uzun süre Ariel'ın parlayan gözlerine baktı. Bu kadar şaşırması normal miydi bilemiyorum ama boynuna dayalı bıçağa rağmen kımıldamadı ve tek kelime etmeye yeltenmedi. Derin sessizliğin sonunda dudakları aralanıp "Ne zamandır?" dedi sadece.
"Yani az önce etkim altına girmedin ve bana yalan söyledin."
Ariel'ın dudakları kenara kıvrıldı. "Özümü buldum ve sen yalan söylememe takıldığını mı söylüyorsun? Bana kim olduğumu sormayacak mısın Alastor? Kimliğimi merak etmiyor musun?"
Damien'ın gözleri kısıldı. "Sen olduğun kişisin. Hiçbir şey anlamamana rağmen bana rol kesmeyi bırak Mara. Sende ne olduğunu bilmiyorsun!"
Sözleri öylesine netti ki sanki gerçekten Ariel rol yapıyor, o da bunu anlıyordu. "Özümün açığa çıktığına hala inanmıyor musun?" dedi Ariel. Onun bu tavrına şaşırmıştı.
Damien güldü ve en sonunda elini kavrayıp bileğini kıvırdı, tek eliyle onun iki elini de kavradı. Diğer eli Ariel'ın üzerindeki bluzun eteklerini bulduğunda Ariel kurtulmak için çırpındı. "Rahat dur!" dedi Damien. Yaraya bakmak istiyor olmalıydı ama nedenini ancak Tanrı bilirdi. Ariel hiddetle onu geri iterek sonunda elinden kurtulmayı başardı ve geriledi.
"Sakın bana bir daha dokunayım deme."
"Mührü gerçekten kırmış olsan bile sende bir gariplik var."
"Ne mührü?" diye tısladı Ariel.
Damien sessizce onu süzdü ve gözleri uzun bir süre kanatlarında takılı kaldı. Onu duymamış gibi, "Melek kanatlarına sahip olman, gözlerindeki aydınlık... Daha farklı bir şey bekliyordum." dedi kendi kendine konuşur gibi.
"Ne saçmalıyorsun sen? Ben bir meleğim ve elbetteki melek kanatlarına sahibim." Ariel onun kendisine inanmamasına hem öfkelenip hem de hayret eder gibi bağırarak konuşmuştu.
"Sen... nasıl bu kadar eminsin?" derken bu kez hayretle konuşan Damien oldu. İkisi de birbirini anlamazken işin garip tarafı bende onları anlamıyordum.
Ariel öfkeli bir nefes verdi ve, "Yeter!" dedi dişlerinin arasından. "Ne saçmaladığını bilmiyorum ama ne ve kim olduğumu gayet iyi biliyorum. Eğer sen gördüklerine rağmen hala bunu inkar edeceksen sen bilirsin."
