Chapter Eighteen
"Are you ready?" Naka-ngiting tanong sakin ni Ark. Tumigil kami sa isang field. Madilim sa labas kaya naman hindi ko alam kong anong meron doon, basta all I can see is a field.
Bigla tuloy kumabog nang malakas ang dibdib ko. Not that I'm afraid, but I'm excited. This is the first time Ark make a move. Nung nag-aaral pa kami, never niya akong ginulat nang ganito.
"Okay, close your eyes baby... I'll put a blind fold to you..."
I close my eyes like what he said. Naramdaman ko namang inilagay na niya ang piring sakin.
"Aalalayan kita. Wait lang."
Narinig kong bumaba siya ng kotse at naramdaman ko nalang na bumukas yung pinto sa side ko. I feel his hand on my hand.
"Come." Sabi niy kaya naman humakbang na ako pababa. Inalalayan niya ako sa pag-baba para hindi ako mapa-umpog.
"Hope you'll say yes after this baby..."
Ano bang sinasabi niya? Say yes to what?
Inalalayan niya akong maglakad, sa wari ko'y mga benteng hakbang lang yung ginawa namin. Naka short lang ako, off shouder, tapos sandals kaya ramdam ko ang lamig ng hangin at yung konting damo. Confirm, we're on the field. The air was fresh and so relaxing. What kind of place is this? Maybe this is what he is saying to me when we we're still in college, his escape? Or should I say ours now? My lips automatically form into a light smile because of what I thought.
"At count of three baby i'll take off this fold, and you can open your eyes."
Tumango naman ako sa kanya. Naramdaman kong kinalas na niya yung tali nung fold.
"One... Two... Three..."
He removed the cover of my eyes and I slowly open it.
At first it was blurred. Everything is not yet clear, all I can see was lights.
What is this?
Slowly, my vision was getting clearer at agad namuo ang luha sa mga mata ko...
"WOW!"
All I can say is.... Wow! This place was so beautiful... In front of us was the field at napapaligiran iyon ng flowers na may ilaw. This was so awesome. Meron din sa gitna na parang lugar sa mga nag-i-skate, may mga christmas lights din na nakapagpaliwanag sa buong paligid. Pero ang pinaka-highlight ng view is the will you marry me na naka-latag sa sahig. Isinulat yun gamit ang rose petals. Buong sahig ay napuno ng rose petals pero mababasa mo parin yung nakasulat dun. May mga mint green balloons din na nakatali sa railings.
This is too much than what I am expecting.
Tumulo agad ang luha ko dahil sa nabasa ko. The man I loved asking me to marry him. Is this true?
"What is your answer babe?" Naka-ngiting tanong ni Ark na ngayon pala ay lumuhod na sa harap ko na mas lalong nakapag-paiyak sakin. Hindi mapigilan na mapa-hikbi ako dulot nang sobrang pag iyak. Tears of joy.
"Y—Yes... Of course I will marry you."
At agad na napatayo siya mula sa pagkakaluhod at niyakap ako. I hugged him back.
"Thank you for saying yes baby... I love you." Halata sa boses niya na napapaiyak na din siya. We cried because of the so much happiness we feel.
BINABASA MO ANG
Ex-Lover's Property
General FictionNormal na sa buhay ang problema, ang mag-hirap, ang masaktan. Pero paano kung isang araw, bumalik ang taong matagal mo ng gustong kalimutan? Paano kung sa pagbabalik niya, siya din palang tulay para makaalis ka sa madumi at magulong mundo na iyong p...