Cadının Laneti

16. Sonrası

O günden sonra hayatımın tamamen değişeceğine inanmıştım.

Kit, Billy, ben ve Carrie Prattville'nin merkezine biraz uzak, ormanın içinde bir ev tutmuştuk. Artık beraber yaşayacaktık. Evimden gitmek zor olmuştu ama buna çoktan alışmıştım. Savaş biteli on beş gün olmuştu.

Kazanan taraf olmak ayrı bir keyifti. Artık mutlu yaşamanın vermiş olduğu sinyaller. Hiçbir şeye değişilmezdi. Savaşın ertesi günü Noel'di. Carrie, babam ve ben yine süslenmiş büyük bir çam ağacının altında geçirmiştik. Kar yağıyordu, evimiz sıcak ve güvenliydi. Carrie iyileşiyordu ama yarası hareketlerini kısıtladığından pek fazla kalkmıyordu. Sabah uyandığında ağacın altındaki hediyeyi görünce şok olmuştum. Bir âsa. Büyücü âsası. Cadılar pek kullanmazdı ama büyü yaparken işleri kolaylaştırıyordu. Ben ise Carrie'ye bir yüzük hediye etmiştim. Yüzük açılınca üçümüzün resmi çıkıyordu, bunu görünce duygulanmıştı. Babam bir şey ismememişti ama biz Carrie ile ona sallanan sandalye almıştık ve buna bayılmıştı. Önceki yıllardaki hediyelerim ise; 7 yaşıma kadar hep oyuncaktı. 8, 9 ve 10 yaşlarımda ise babam bana kitap hediye ederdi, okumamı geliştirmem için. 11-12 yaşlarımda ise istediğim kıyafetler, 13 yaşımda kitaplık, 14 yaşımda ise odamın tamamını dekore etmiştik. 15 ve 16 yaşlarımda ise babamdan bir şey istememiştim. Babamın ilaç dükkanı vardı. Burada hekimlerin yazmış olduğu ilaçları satardı ve kazandığı parayı bana harcamasını istemiyordum.

Evden ayrılırken babam çok üzülmüştü. Yanlızlığa alışkın değildi. Üstelik Carrie gelince artık hiç yanlız olmayacağını sanmıştı. Bize üzüldüğünü söylememiş, hatta adımıza sevindiğini söylemişti. Ama belli etmesede kahrolmuştu.

Evimiz iki katlı, 5 oda, 1 salon, 1 mutfak ve 2 banyodan oluşuyordu. Ayrıca çitlerle çevrilmiş geniş bir bahçe. Üst katta ki iki odayı Billy ve ben almıştık. Çatı katı yine benimdi. Ayrıca bir banyo üst kattaydı, kısacası üst katı erkekler işgal etmişti. Alt kattaki iki oda Carrie ve Kit'indi. Salonda oturuyorduk ve mutfak ortaktı. Geriye kalan bir odayı ise büyü odası olarak dekore etmiştik ve kapısı kilitliydi. Bodrumu ise zindan haline getirmiş, Billy dönüşeceği zaman oraya inecekti. Her şey güzeldi. Bahçeye çiçekler ekip geniş bir bahçe salıncağı almıştık. Karşısına ise bahçede yemek yemek için masa ve sandalyeler.

Önce salon dekore edilmişti. Hepimiz alışverişe çıkmış ortaklaşa karar vermiştik. Bu neredeyse üç saat sürmüştü. Ardından mutfak halledildi. Sıra odalarımızdaydı. Önce Carrie'nin odasını bizim evden taşıyıp yerleştirmesine yardım ettik. Sonra'da Kit'in kini. Kit evinden ayrılırken hüzünlü görünüyordu. Sadece odasını taşımış, geriye kalan eşyaların olduğu odaları kilitleyip tozlanmaya mahkûm etmişti. Kit evinden çıkarken cebinden bir şey düşürdü. O hâla gelecekten gelmiş gibi giyiniyordu. Siyah dar bir pantalonun üstüne beyaz salaş bir tişört ve deri siyah ceket. Oysa ki bu zamanlarda her kız elbise giyerdi. Carrie gibi.

Cebinden bir kimlik çıktı. Onun kimliği. İsmi Kahtrine Tyler'dı. Doğum tarihine bakınca ise şok geçirdim. 29.10.1991. Aynı gün doğmuştuk ama şimdiki zamandan 421 yıl sonra doğmuştu. Neler oluyordu?

"Hey, Kit," diye seslendim.

"Efendim,"

"Kimliğini düşürdün."

"Ha, teşekkür ederim."

"Bu arada ismin Kahtrine'miş."

"Evet. Grace bana Kit derdi. İsmim çok uzunmuş!"

"Hımm, anlıyorum. Bir şey daha söyleyeceğim..."

"Evet,"

"Biz aynı gün doğmuşuz."