Her yapılan şeyin muhakkak bir sonucu olur.
İyi bir şey yaparsanız sonucuz iyi olur, kötü bir şey yaptıysanız sonucunuz kötü olur. Daha uygun bir mantıkla iyi yapanlar ödüllendirilir, kötü yapanlar cezalandırılır.
Biz cezalandırılacaktık.
Miles ve Linda bizi hiç görmediğim bir yer götürdüler. Billy kurt olduğu için evde kalmıştı, Carrie güçlerini kaybetse bile Grace'nin bedeli için gelmişti benimle.
Olduğumuz yerde sıcaklık eksi derecelerindeydi, mavi tonları duvarlarda hakimdi. Geri kalan her yer siyahtı, ortada büyük bir ateş vardı. Neredeyse bir şehir büyüklüğündeydi ama etrafı dört duvarla çevrelenmiş ve siyah renginde bir çatıyla kapatılmıştı.
Bir kürsü vardı ve arkasında Miles ile Linda duruyordu. Aralarında tartıştıklarını duyar gibiyim, fakat kısık sesle iletişime geçiyorlardı.
Konuştukları sırada onları incelemek için elime bir fırsat geçti. Linda uzun sarı saçlara sahipti. Gözlerinin rengini seçemiyordum ama koyuydu, insan bakınca ürküyordu. Boyu Miles'ten kısaydı, tanımayanlar karı koca sanabilirdi. Miles mavi gözlere sahipti, hafif bir sakalı vardı, saçları omzunda biten siyah rengindeydi.
Carrie çok korkmuşa benziyordu. Benim de ondan aşağı yukarı farkım olduğu söylenemezdi. Neler olacağını kestirmeye çalışıyordum ama aklımın ucundan en ufak bir şey dahi geçmiyordu.
Konuşmaları bitince ikiside bize döndü.
"Josh ve Grace Harper çiftlerinin biri büyük diğeri küçük cadı çocukları," diye lafa başladı Miles. "Öne çıkın."
Carrie ile üç dört adım öne gittik. İkiside bizi süzmeye başladı.
"Büyük kız cadı Carrie Harper, öğrenmek üzere olduğun şey annen Grace Harper'ın senin üstüne konan bedeli olacak. Bunun için sessiz kal ve zihnini dinle."
"Zihnini mi?" dedim uzun bir sessizliğimin ardından.
"Bedelleriniz zihninizde yankılanacak küçük cadı. Bunu sizden başka kimse bilmeyecek ta kii doğum gününüze kadar."
İşte bu hiç beklenmedikti. Carrie gözlerini kapattı ve sessizce beklemeye başladı.
"Geri çekilebilirsiniz büyük cadı," dedi Linda. "Bedelini öğrendin!"
Carrie tüm soğukkanlılığıyla yerine geri döndü. Yüzünde tek bir duygu belirtisi dahi yoktu. Her zaman ki gibi dimdik ayakta duran bir genç kız olmuştu.
"Sıra sende!" dedi Linda.
"Küçük erkek cadı Ethan Harper, öğrenmek üzere olduğun şey kendi üstüne konan kendi bedelin olacak. Bunun için sessiz kal ve zihnini dinle."
Sessiz kalıp gözlerimi kapattım. Zihnimde bazı yansımalar dönmeye başladı. Sonrası ise önce boş sonra anlamlanan yansımlalar. Ve tamamen anlam bulduğu zaman gözlerimi açtım.
"Geri çekilebilirsiniz küçük cadı," dedi Linda. "Bedelini öğrendin."
Gözümde yaş biriktiğine yemin edebilirdim. Ama güçlü olmam gerektiğini çok iyi biliyordum.
"Şimdi gidebilirsiniz. Ama büyük cadı kendi küçük cadı kendi yaş gününde bedelini ödeyecek ve sonsuza dek böyle kalacak!"
Miles'in son lafından sonra Carrie ile hızlıca bulunduğumuz yerden ayrıldık. İkimizin de ağzını bıçak açmıyordu ve böyle gideceğe benziyordu. Bu yüzden eve gidene kadar bende sessizliğe ortak oldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cadının Laneti
FantasíaHer şey nasıl mı başladı? Bunu öğreneceksiniz ama bir ayrıntı vereyim; asla eskisi gibi olamayacağım. Çünkü bir lanet vardı. Hayatımı değiştiren ikinci kelime. Ne kadar kurtulmaya çalışsak da peşimizi bırakmayan lanet. Sakin ve düzenli bir hayatım...
