Cadının Laneti

20. Geçmişten Bir Gün

-1570-

Kendime gelmem yarım saat almıştı. Gözlerim açılıyor, bulanık bir görüntü ardından karanlık. Doğrulduğumda üstüm pis içindeydi. Billy yanımda yatıyordu. Elbisem yırtılmıştı ve saçlarım yüzünden aynaya bakmam gerekiyordu.

En son hatırladığım şey Ethan'ı suya atmalarıydı ve birden sanki zaman durdu. Hiçbir şey hatırlamıyordum. Billy'i dürttüm.

"Uyan. Billy uyan!"

"Ne. Ne var?" dedi ve yavaşça doğruldu. Ardından gözlerini ovuşturdu. "Ne oldu?"

"Bilmiyorum. Uyandım ve şimdi buradayım..." Lafımı bitirmeden dışarıdan gürültüler gelmeye başladı. İkimiz birden ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdük. Kapıyı açtığımda neredeyse tüm Prattville halkı evimizin önüne doğru geliyor ve "Yakalayın o cadıyı! Kaçtı!" diye bağırıyordu. Kapıyı hemen kapadım ve önce üst sonra alt kilidi kitledim ve ardından sürgü çektim.

"Billy tüm perdeleri çek." dedim. Billy başını salladı ve üst kata doğru koştu. Bense arka bahçenin kapısını kapatıp kilitledim. Billy yanıma geldiğinde kapı yumruklanmaya başlamıştı.

"Ethan ve Kit nerede?"

"Bilmiyorum Billy ama eğer tahmin ettiğim şeyse..." dedim ve lafımı tamamlamadan büyü odasına gittim. O sırada pencereden içeri bir taş girdi ve cam kırıldı.

"Ne yapıyosan çabuk yap Carrie ölmeye niyetim yok!"

"Elimden geleni yapıyorum." dedim ve kapı tokmağını çevirdim. Kitli değildi. Usulca odaya girdim ve tahmin ettiğim şeyle karşılaştım.

"Billy kitap yok. Büyü kitabı yok!"

"Bu ne demek oluyor?"

"Kit ve Ethan geleceğe gitmiş."

"Ne? Nasıl olur!"

"Kit bir şekilde zamanı durdurmuş ve buraya gelmişler. Bizi de getirmişler ama onlar tam bir ahmak!"

"Doğru düzgün anlatır mısın?"

"Geleceğe gitmek için bir büyü yapılıyor ve gidecek her kişinin eli tutuluyor. Ama onlar bizi unutmuş! Ayrıca her cadı kendi kitabıyla geleceğe gider. Onlar benimkini kullanmış. Kit'in kitabı nerede bilmiyorum. Ethan'ın büyü kitabı bile yok."

"Yani en yakın arkadaşım sevgilimle mi kaçmış?"

"Tak takıldığın yer burada mı?" dediğim esnada diğer pencere kırıldı. Pencereler insanların giremeyeceği türdendi, bu yüzden endişelenmiyordum ama kapıyı kırabilirlerdi.

"Ne yapacağız şimdi?"

"Bilmiyorum ama burada duramayız."

"Kaçış yolu var mı peki?"

"Belki zindanı kullanabiliriz. Oradaki kapıdan çıkar ve kaçarız." Zindandaki kapı yerin altından açıldığı için bulamazlardı. Üstünü çimenler örtüyordu.

"Peki ya sonra?"

"Aklımda ki şey Ethan'ın kitabını bulmak ama nerde olabilir bilmiyorum." Diğer pencerede kırıldı.

"Buradan çıkma vakti geldi de geçti!"

"Evet ama önce erzak hazırlamamız gerekiyor."

"Tamam," dedi Billy. Üst kata çıkıp büyük bir çanta buldum. Mutfağa inip içini yiyecek ve suyla doldurdum. Ardından üstümü değiştirip çantaya birkaç tane kıyafet koydum. Billy'de bir çantaya kıyafet koymuştu.

"Nasıl gideceğiz?" dedi.

"Bilmiyorum. Bu evden çıkıp koşmamız gerekecek. Ama nereye kadar onu bilmiyorum."