VAZGEÇME (DÜZENLENİYOR)

🍁 Bölüm 15 🍁

SELAM! BEN GELDİM VE YENİ BÖLÜMLE GELDİM.

LÜTFEN, VOTEYLE İLGİLENMİYORUM AMA YORUMLARINIZ ÇOK DEĞERLİ BENİM İÇİN O YÜZDEN LÜTFEN YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN 😆

_____________________
"Kokun güzelmiş."

Bu lafın üzerine kaşlarını çatıp ellerini yumruk yapan Buğra, ceketinin kapüşonunu kafasına geçirerek hızla arkasını döndü ve sınıfa doğru ilerledi.

Görmek istemedi...
Buse'yi o şekilde görmek istemedi.
Ne tepki vereceğini bilemedi..
---------------

Sınıfa girerken bir an duraksadı çünkü arkasına bakmak istedi. Bakamadı.. Bakmadı değil , bakmaya korktuğu için bakamadı.

Sınıfa geçti ve sırasına oturdu. Kafasını sağa yatık bir biçimde sıraya yasladı ve duvara bakmaya başladı. Duvar kenarında oturduğuna bir kez daha şükretti. Çünkü şu anki kaşları çatılmış yüzünü kimse görsün istemiyordu.

"Acaba ben gittikten sonra ne oldu?" diye düşünürken omzuna bir el dokundu. Nazik bir dokunuştu bu yüzden bir kızın dokunduğunu farketti Buğra.

Kafasını diğer tarafa çevirdi ama hala sıraya dayalıydı. Gözlerini yukarı kaldırdı ve dokunan kişinin Buse olduğunu gördü. Buse'yi görünce sinirleri daha da bozuldu çünkü gördükçe aklına az önceki Semih olayı geliyordu.

Bu yüzden tekrar başını duvara doğru çevirdi ama içinden de Buse'nin konuşmasını dört gözle bekliyordu.

" Buğra." diye seslendi Buse fakat Buğra'dan ses gelmiyordu bu yüzden tekrar seslendi.

"Buğra, bana bakar mısın?" Bakmadı.. Buğra, neden böyle davrandığını bilmiyordu ve ayrıca buna da sinirleniyordu.

"Tamam bakma hatta dinleme ama ben yine de söylemek istiyorum. Bir şeyi çok istiyorsan bir saniye bile bırakmamalısın yoksa kaybedersin. Bu yüzden ben seni bir saniye bile bırakmayacağım. Semih olayı benim için bir anlam ifade etmiyor. Benim için anlam ifade eden sadece sensin. Sadece senin düşüncelerin... Sadece senin kelimelerin.. Bil istedim. Görüşürüz." diyerek sınıftan çıktı Buse.

Açıklama yapması gerekmiyordu belki ama Buğra'nın yanlış anlamasından korkuyordu ki zaten yanlış anlaşılacak bir olaydı. Bu yüzden, kaybetmemek için.. Bir saniye bile bırakmamak için açıklama yaptı.

Belki bu size çok aptalca gelebilirdi fakat Buse için hiç öyle değildi.

Buse, Helin'in yanına varınca Helin'in sinirli olduğunu farketti. Semih ve Arda ortalıklarda yoktu, Helin ise Buse'yi beklemişti. Azar çekmek için... Arkadaşının bu salak hallerine daha fazla tahammül edemezdi. Bir erkek için yapmadığı şey kalmamıştı.

Helin , Buse'nin kolundan tutarak sert bir şekilde ofladı ve konuşmaya başladı.

"Buse! Yeter artık Buse. Bırak artık, vazgeç ya vazgeç artık! Görmüyor musun? Kör müsün kızım!? Sen orada Semih'le yerdeyken çekip gitti. Umurunda bile değilsin ya! BIRAK ARTIK! Oyuncak gibi oynuyor seninle görmüyor musun ya!? Daha önünde uzunca bir ömür var kızım! Daha niceleri çıkacak karşına! Kuzum bak... Dayanamıyorum seni öyle görmeye. Yapma be.. Artık bırak! Sevme artık şunu ya!"

Buse'nin gözleri doldu. Ne zaman Buğra hakkındaki gerçekler yüzüne çarpsa gözleri doluyordu. Buğra'yı sevdi seveli ne kadar göz yaşı döktüğünün farkında bile değildi. Aptallık mı ? Aşk zaten başlı başına aptallık değil miydi? Ama Buse yine de vazgeçmek istemedi.

"Helin. Yanıldığın bir şey var. Sevmek ve beklemek aynı şey değil! Herkes sevebilir, herkes aşık olabilir ama herkes bekleyemez. Bu yüzden hala umudum var! Ben onu herkes gibi sevmiyorum, ben onu herkesin yapamayacağı şekilde seviyorum. Neyi çok istersen o senin imtihanındır. Bu sınavdan kalamam. Bir saniye bile vazgeçersem... Bir saniye bile! Kaybederim.."