Bu kitap; kalbinin kanatlanıp gittiği yere, bedeninin gidemediği insanlara ithaf edilmiştir.
"Sabaha karşı saat 5 fakat henüz gün doğmadı. Ne zaman doğacak bilmiyorum, belki sen geldiğinde belki seni sevdiğimi söylediğimde..
Buse?
Soru işareti...
"Unutma sen bir yıldızsın, zifirin bile örtemediği..."
Yıldızları ne zaman görürsünüz?
Güneş ve bulutlar pılını pırtını toplayıp gidince..
Pekala! Güneş de bir yıldız değil mi?
Buse düşündü. " Güneş bencildir, ışığını o kadar çok yayar ki çevresindeki tüm yıldızları söndürür."
Buna da pekala! O zaman ışığını gösteren Güneş mi suçludur yoksa Güneş kadar parlayamadığı için kin tutan Yıldızlar mı?
Buse gülümsedi. "Paradoks?"
*****
BÖLÜM 8 : GÖZLERİ MAVİ BİRER HAZERAN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Işıltılı bir gece gibi geldin bana, ay tepemde yıldızım sen
Bir bilebilsen bir görebilsen içimde ki tutkuyla yakarım ateşi
Dans eder gece teninle gizlice bir elbise, bense hep seni izlerim dudağımda izlerin
Düşmanım saatlere çünkü zaman dursun isterim
Affet beni sevgilim ipi koptu tüm hislerin"
Pera - Gecenin En Güzeli
***
Buse gözlerini yüzündeki acı gülümsemeyle Helin'e çevirdi.
"Helin, ben şimdi ne yapacağım?" dedi çaresizce.
Gözyaşları yine süzülmeye başladı sıcacık yanaklarına. Her bir damla sanki yanaklarında bir alevi harlıyordu. Her bir damla sanki kalbindeki ateşi söndürmek yerine daha da güçlendiriyordu. Daha fazla dayanamadı bu acı verici görüntüye, arkasını dönüp binaya girmek için ilerledi fakat omzuna dokunan bir çift elle durmak zorunda kaldı.
Helin "Buse, biliyorum zor, ne diyeceğimi de bilmiyorum ki kuzum ya." diyerek sarıldı arkadaşına, saçlarını sevdi. Teselli edecek başka hiçbir şey gelmiyordu aklına, tek yapabildiği destek vermek ve omuzunda ki yüklerden bir kısmını kendine yüklemeye çalışmaktı.
"Helin, ben ne yapacağım? Helin! Helin ben ne yapacağım Helin?" Sessiz ağlamaları, iç çekişlere döndü. Yine kendini tutamamıştı, gözyaşlarının akmasına engel olamamıştı. Aciz gibi hissediyordu. Bütün bir okulun önünde ağlamayı o da istemezdi, kendini durdurmaya çalıştı. Derin bir nefes aldı ve Helin'den ayrıldı.
