🍁 Sezon Finali 🍁

905 55 67
                                    

HEYYO! Yeni bölümle geldim. Bu arada attığınız yorumlar cidden beni çok mutlu ediyor.

Ve bir ara genç kız edebiyatında #43 olduk. Bunun için de size kocamaaaan teşekkürler. 😍😍♥♥♥

——————————————

"Ne ahlak ne de sevgi gökten yere indi,
İnsanlık istedi, keşfetti hepsini."
-Şebnem Ferah

"Özlemek?" diye düşünüyordu Buse. Buğra'nın sesini duyduğundan beri kaldığı yurdun balkonundan dışarıyı izliyordu sessizce. İzmir'ini özlemişti çünkü o terasının manzarasını hiç bir manzaraya değişmezdi.

Yurtta toplam 437 oda vardı ve bu 437 oda da tek kişilik kalınıyordu. Yurt fazlasıyla büyük olmasına karşın odalar küçücüktü. İçeri de dolap, yatak ve çalışma masasından başka bir şey yoktu.
Yurdun masraflarını okul karşılıyordu fakat diğer masrafların sadece bir kısmını karşılayabiliyorlardı.

Derin bir nefes verdi Buse. "Acilen bir iş bulmalıyım." diye düşündü ve daha sonra da gece saat 1 olmasına aldırmadan Helin'i görüntülü aradı.

Helin, kamerayı açınca anında gülümsedi. Gözleri doldu, arkadaşını özlemişti. Sabahları onu uyandırmayı... Geceleri film izlemeyi ve kendisini azarlamasını...

Helin gülerek baktı Buse'ye ve hislerini saklayarak konuşmaya başladı.

"Naber len teneke! Karanlık mı orası ya? Saat kaç orda yüzünü tam göremiyorum." diyerek dudak büzdü ve gözlerini kıstı sanki gözlerini kısınca daha net görebilecekmiş gibi.

"Aramızda 6 saatlik bir fark var Helin." diyerek güldü ve gülen gözleriyle konuşmasına devam etti. "Siz bizden 6 saat ileridesiniz."

Helin şaşırdığını belli ederek dudaklarını araladı. "Haa! Anladım." dedi ve ağzını kapattıktan sonra konuşmak için tekrar araladı.

"Eee ne yapıyorsun? Gezdin mi Kore'yi? Güzel mi?" derken heyecanlıydı Helin. Helin'in heyecanını gören Buse , Helin'den daha heyecanlı bir sesle konuşmaya başladı.

"Pek gezemedim ama arabayla yurda gelirken bir sürü yer gördüm. Gerçekten mükemmel bir ülke ya! Tatilimde gezeceğim." diyerek kameraya doğru kafasını eğdi.

"Eee arkadaş edindin mi?" diyerek gülümsedi Helin ama bu gülümseme burukça bir gülümsemeydi. Buse'nin kendinden başka arkadaş edinmesini biraz kıskanacağa benziyordu.

"Helin, buraya geldiğimde herkes bana o kadar sıcak davrandı ki anlatamam. Gerçekten çok kibarlar ve bir tane de arkadaş edindim. Okul bana alışmam için arkadaş yolladı ama erkek." diyerek gülümsedi. Telefonu masanın üstündeki kalemliğe destekledikten sonra kameranın karşısına geçti ve kollarını iki tarafa açtı.

"Ama senin yerini dolduramazlar."

Helin'in gözleri doldu yine. "Seni çok özledim. Ev sanki bomboş gibi geliyor." diye fısıldadı.

"Hey!Hey! Ağlama. Bak beni de ağlatacaksın." diyerek telefonu tekrar eline aldı Buse. Normalde olsa Helin, Buse'den daha olgun davranırdı ama şu an Buse daha olgundu.

VAZGEÇME (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin