Sevdam Ege'de ( Mazinin Gölgesi-1)

2. Bölüm İhanet

Medya : Kerem

Keyifli Okumalar :)

***
Düzenlendi

***

Buse, sinirle elindeki eşyaları valize tıkıyordu. Babasının bunu yaptığına inanmıyordu. Resmen kendini kurtların arasına gönderiyordu. Orada yaşayacağı eziyetleri düşündükçe midesi burkuluyordu.
Babaannesi sert bir kadındı. Dediğim dedik, eski düşünceli biriydi. Katı kuralları vardı. Huysuz yaşlının tekiydi. Kimse tarafından pek sevilmezdi. Kim bilir kendine neler çektirecek, hangi işkenceleri kendine reva görecekti? Tek babaannesi de yoktu İzmir'de. Amcası, yengesi ve kuzenleri oradaydı. Onların kötü olmadığını biliyordu. Küçük kuzeni Şeyma dışında.

"Lanet olsun... lanet olsun..." diyerek elindeki bluzu valize tıktı genç kız. Valizi sinirle kapatıp yatağa oturdu. Elleriyle yüzünü kapadığında öfkeyle ağladı.

"Buse hazır mısın?"

Sevilay Hanım kızının odasına girdiğinde üzüntüsü biraz daha arttı. Anne olarak kızının çekeceği işkenceleri düşündükçe midesine kramplar giriyordu. Vicdansız Hatice Hanım ya kızını orada zorla evlendirmeye kalkarsa? Bunu düşünmeden edemiyordu. Hatice Hanım Türk filmlerinin Aliye Rona'sıydı. Kendine yaptıklarını hatırlayınca gözleri doldu.

Derin bir nefes aldığında Buse'nin yanına oturdu ve kollarını Buse'ye doladı. "Ağlama benim güzel kızım."

"Gitmek istemiyorum. Ben o lanet yere gitmek istemiyorum!" Bir an gözlerini kapatıp nefes aldığında biraz sakinleşmeye çalıştı Buse ardından konuşmaya devam etti. "Anne n'olur bir şey yap. Babam vazgeçsin. Söz veriyorum ne derseniz yapacağım ama yeter ki beni İzmir'e göndermeyin yalvarıyorum."

"Baban çok kararlı. Onunla konuştum ama sizin iyiliğiniz için bunu yaptığını söylüyor."

"Ne iylik ama... çok değil bir ay sonra benim cesedimi yollayacak Hatice cadısı."

"Şşşt o senin babaannenin. Ne olursa olsun onun için böyle konuşman doğru değil."

"Bana ne," diyerek omuz silkti genç kız. Ardından annesine çevirdi gözlerini. "Kerem nerde?"

"Ece'yle vedalaşmaya gitti."

"Ben de Arda'yla vedalaşmak istiyorum," dedi Buse. "Gitmeden bir kez olsun onu görmek istiyorum. Bana yardım et anne lütfen... Lütfen..."

"Üzgünüm Buse fakat bunun için yapabileceğim bir şey yok. Arda'yla hiç bir şekilde görüşemezsin."

Arda'ya veda bile edemeden İzmir'e gidecekti Buse bundan daha kötüsü ne vardı? İzmir'e gidecek olması tabii. Orada büyük kabuslar bekliyordu kendini. Bir kez daha derin bir nefes aldığında arkadaşlarını düşündü bir an. Eylem, Seda, Özgür... Çocukluk arkadaşıydı hepsi ve onları o kadar çok severdi ki... Bari onlara veda edebilseydi.

"En azından arkadaşlarımı gitmeden son bir kez göreyim."

"Belki bunun için bir şeyler yapabilirim."

O anda ise Kerem'in bağırışı her yeri inletti. Okkalı bir küfür savurmuştu delikanlı. Sevilay Hanım, ne olduğunu merak edip odadan dışarı çıktığında Kerem'i gördü. Ne zaman gelmişti bu çocuk?

"Ne oluyor Kerem? Eve gelir gelmez ne bu sinir?"

"Üstüme gelme anne."

Buse, onların sesini duyunca koridora çıktı. Sırtını duvara yaslayıp kollarını göğsünde birleştirdi. "Ne oldu prens hazretleri?"