39. Bölüm İtiraf

2.4K 122 319
                                    

Merhabalar :)

Medyadaki afişi hazırlayan Asterleyl'e çok teşekkürler ❤

Bölüm Şarkısı Yalın Küçücüğüm

Keyifli okumalar :)

***

Düzenlendi

***

Kader denen yaşam çizgisinin yeni günde neler göstereceği belli değildi. Bütün umut çiçeklerinin tükendiği anda yeniden küçücük bir tomurcuğun filizlenmek üzere olduğu kimin aklına gelirdi ki?

Öykü bile hayatın kendine vereceği sürprizlerden bihaberdi. Karşısındaki adamın hayatını değiştireceğini bilmiyordu. Fakat önemli olan ise genç adam da karşısındaki kadının hayatını nasıl etkileyeceğini henüz bilmiyordu.

Tam bittiği dediğin anda yeniden umut kapısının açılmasıydı hayat. Asıl unutulmaması gereken ise hayatın mucizelere gebe olduğuydu.

Tesadüfen karşı karşıya gelen ikili birbirlerine nedensizce öfke dolu bakıyordu ki, genç adam bu bakışmaya bir son verdi.

"Senin burada ne işin var?"

Adamın sert sesine karşılık Öykü sabrını korumaya çalıştı.

"Aynı soruyu bende sana soruyorum. Asıl senin burada ne işin va ?"

"Evimde olan sensin."

"Evin mi?" diye mırıldandı Öykü. Aniden ise İnci, "dayı," diyerek genç adamın boynuna atıldı.

Öykü hiçbir şey anlamayan gözlerle baktı bir süre. Bu adam nasıl İnci'nin dayısı oluyordu anlamıyordu. Gerek kıyafeti olsun, gerek altındaki arabası olsun her hâliyle buraya ait olmadığı bariz derecede belliydi.

Gözlerini kapadı genç kadın. En iyisi buradan gitmekti. Ne oluyorsa oluyordu kendini ilgilendiren bir durum yoktu. Arkasını dönüp uzaklaştı. Mahalleden çıkıp aracına binip evine doğru yol aldı. Yeterince derdi varken birde elin adamıyla uğraşamazdı.

Kısa bir yolculuktan sonra eve geldiğinde ne yapacağını düşündü. Afra, yeniden diğerlerinin yanında kalmaya başlamıştı. Bu yüzden de evde yalnızdı. Aslında tek evde değil her zaman yalnızdı. Afra yoktu, Kaya yoktu... Bir arkadaş, bir dostu bile yoktu. Yalnızdı yapayalnız...

Derin bir nefes aldığında odasına çıkıp üzerine rahat bir şeyler giyip yatağına uzanarak gözlerini kapadı Öykü. Biliyordu ki, her şeyin bitmesine az kalmıştı. Birkaç gün sonra kendini huzurun kollarına bırakacaktı.

***
"Buse gidelim artık cidden çok sıkıldım."

Elindeki kıyafeti geri reyona koyduğunda oflayarak Narin'e baktı genç kız. Son olaylar kendi fazlasıyla yormuştu. Kendi de stres atmak için alışverişi tercih etmişti fakat kızları aradığında her biri ayrı bir işi olduğunu söylemişti. Bir tek boşta olan Narin'di. Onu da zorlayarak alışveriş çıkarmayı başarmıştı ancak Narin geldiklerinden beri söylenip duruyordu.

"Daha yeni geldik Narin."

"Yeni mi geldik? Buse bir buçuk saatten beri buradayız. Hem halam bizi bekliyor."

"İyi de benim eve gitmem lazım."

"Eğer seni bize götürmezsem halam beni bir güzel haşlar. O yüzden bize geliyorsun. "

Sevdam Ege'de  ( Mazinin Gölgesi-1) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin