Sevdam Ege'de ( Mazinin Gölgesi-1)

28. Bölüm Eski Dostlar

Merhabalar :)

Medya : Afra

Bölüm Şarkısı : Aşkın Nur Yengi-Serserim Benim

Keyifli Okumalar :)

***

Düzenlendi

***

Afra şaşkınlıkla karşısındaki kadına bakıyordu. Bu... Bu nasıl olabilirdi ? Nasıl o Öykü olabilirdi? Hiçbir şey anlamazken dudaklarından dökülen kelimelere engel olamadı.

"Sen... sen Öykü'müsün?"

"Afra..."

"Bana cevap ver! Sen Öykü müsün?"

Gözlerini kapatarak başını salladı Elçin. Daha fazla ondan kendini saklayamazdı. Genç kıza yaklaştığında ellerini omuzlarına koydu. "Benim Afra. Ben Öykü'yüm," dedi gülümseyerek.

Genç kadının yüzüne uzun uzun bakarken bin bir duyguyu aynı anda yaşıyordu Afra. Öykü karşısındaydı. Kanlı canlı karşısındaydı. Ölmemişti. Bu... Bu nasıl olurdu? Nasıl? İçindeki tereddütle titreyen ellerini karşısındaki kadının yüzünde gezdirdi.

"Sensin," dedi genç kız, yaşadığı anın gerçek olduğuna inanmak istercesine. "Gerçekten senin." Gözyaşları gözlerinden akarken ne hissedeceğini ne düşüneceğini bilmiyordu. Bu... Bu nasıl gerçek olabilirdi? "Ama nasıl? Nasıl? Mucize bu. Gerçek bir mucize."

Yüreği deli gibi çarparken hâlâ bunun gerçek mi yoksa rüya mı olduğunu anlamaya çalışıyordu Afra. Nasıl olabilirdi böyle bir şey. O kadar zaman yokluğu için gözyaşı döktüğü kadın şimdi kanlı canlı karşısındaydı. Nasıl olurdu? Nasıl?

"Öykü... Sensin... nasıl olur bu? Aklım almıyor."

"Benim Afra benim."

"Yaşıyorsun. Gerçekten yaşıyorsun."

Elçin gözyaşları içinde başını sallarken Afra'nın aniden boynuna atılmasıyla kollarını ona doladı.

"İnanmıyorum. Gerçekten inanmıyorum."

Gözyaşlarını serbest bırakmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordu genç kız. İki yılın acısını çıkarmaya çalışır gibi sımsıkı sarılmıştı abla yerine koyduğu arkadaşına. "Seni nasıl özledim biliyor musun? Nasıl ağladım senin için. Neredeydin bu kadar zamandır?" Bir an aklına gelen düşünce ile başını çekti ve Öykü'nün yüzüne çatık kaşlarla baktı."Bir dakika bir dakika sen... sen yaşıyorsun ben bunu şimdi öğreniyorum."

"Bak hiçbir şey bildiğin gibi değil. Beni bir dinlersen.. "

"Nasıl ya!" diye bağırdı Afra. Gözyaşları akmaya devam ederken kendine engel olamıyordu. "Sen nasıl yaşadığını benden saklarsın!"

"Afra..."

"Bunu nasıl yaparsın! Nasıl yaşadığını benden saklarsın! Ben her gün senin için gözyaşı dökerken sen yaşadığını nasıl saklarsın! Bunu nasıl yaparsın Öy-"

Genç kız sözünü bitiremeden dudaklarına kapanan elle sustu.

"Hiçbir şey bildiğin gibi değil. Sana her şeyi anlatacağım ama şimdi değil. Burada bu şekilde olmaz. Lütfen... Lütfen sakin ol. "

Genç kız onun elini öfkeyle indirdi. Ne derse desin hiçbir şekilde bunu kabul edemezdi. Kendi o kadar zaman acı çekerken Öykü saklamıştı kendini. Onun için kaç gözyaşı dökmüş, kaç gece yatarken Öykü'nün yokluğuna hıçkıra hıçkıra ağlamıştı. Fakat Öykü bu kadar zaman yaşadığını saklamıştı. İşte buna tahammül edemezdi.