Sır

101 14 0
                                    

-Sen öldün! Sen burada olamazsın!

Dedim titreyerek. Oda bana kötü ve dik dik bakıyordu. Hemen ablamı uyandırmak istedim ve ablama bakınca başımdan aşağı kaynar sular dökülüverdi! Hareketsiz ve onunda alnında kurşun iziyle yatıyordu. Uyandırmaya başladım ağlayarak çırpınıyordum! Ablama iyice yaklaşıp nefes alıyor mu diye tam bakarken birden gözlerini açtı!

-Açelya !! Açelya ! Uyan güzel kızım kursa geç kalacaksın. Akşama seni güzel sürprizler bekliyor...

-Anne? Anne ben neredeyim?

-Ah kızım kötü bir rüya gördün heralde. Evindesin güzelim... Bak nasılda terlemişsin... Hadi geç oluyor hazırlan hem evde kahvaltıya misafirlerimiz var. Ayıp olmasın.

Evimdeyim! Rüya mı? Bunlar rüya mıydı?Ama ben herşeyi yaşadım! Odamdayım! Kıyafetlerim,bilgisayarım,gitarım herşeyim burada! Nasıl olur? Benim başıma neler geldi !!! Bu inanılmaz! Hemen kalkıp salona indim. Yemek masasında tüm ailem oturuyordu. Kardeşim,kuzenlerim,annem,babam,
amcam. Sadece eniştem ve ablam yoktu ve herkes çok mutlu görünüyordu.

-Kuzen??? Naber ya? Hala uyanamadın heralde gözlerin şişmiş.

-Kızım üstünü neden değiştirmedin? Bak misafirlerimiz var. Çok ayıp...

-Anne! Ablamlar nerde?

-Şimdi gelirler tatlım

Hiç birşey söylemeden masaya oturdum. Babam çayından bir yudum alıp;

-Söyle bakalım güzel kızım. Doğum günü hediyesi olarak ne istersin?? Dedi ve içten gülümsedi.

-Bugün benim doğum günüm mü?!

-Dün akşam hepimize tek tek hatırlatma yaptın abla. Kendin mi unuttun?

Bu olanlara inanamıyorum! Kaçırıldığım güne geri döndüm! Ve tam o anda zil çaldı.

-Esra ve Serkan geldiler heralde. Dedi annem ve kapıyı açmaya gitti.
Tüm bakışlarımı kapıya odakladım. Ve eniştem ve ablam kapıdan girdiler. Onlara bakınca yine delirecek kıvama gelmiştim! İkisininde alınlarında kurşun izi ama kan akmıyor,hiç birşey olmamış gibi gülümsüyorlardı. Ellerinde kocaman bir paket vardı. İçeriye girdiler ve kimse onların alınlarındaki kurşun izlerini görmüyor gibi hoşgeldiniz demeye başlamıştı. Herkes mutlu ve eğleniyordu. Bende hiç bir tepki vermeden anlamsızca onları izliyordum. Alınlarındaki kurşun izini sadece ben mi görüyorum?

Eniştem birden bana dönüp;

-Ben akşamı beklemeyip baldızıma hediyesini şimdi vermek istiyorum! İşine çok yarayacağından eminim! Dedi gülümseyerek ve o paketi bana uzattı. Uzatırken gözlerimin en derinine inecek kadar içine bakıyordu. Bende tüm bakışlarımı ona odaklayarak titreyen ellerimle paketi aldım.

Açtığımda dehşete düştüm!!!

Plastik çatal bıçak,silah,hırka,bez parçası,6 tane iğne,silah!!!

Masadaki herkes kahkalarla gülmeye başladı. Eniştem ve ablamın alınlarındaki kurşun izlerinden kan akmaya başlamıştı! Herkes gülerken eniştem daha çok gülüyor ve ablam sadece kızgın bir şekilde bana bakıyordu! Birden elimdeki kutuyu yere fırlatıp bağırmaya başladım. Ben bağırdıkça onlar daha çok gülüyordu!Sesleri kulaklarımda çoğalıyordu! Ellerimle kulaklarımı kapatıp yere çömeldim ve;

-YETERRRR!!!!

-Açelya uyan !

Gözlerimi açtığımda karşımda Eray'ı gördüm. Onu gördüğüme o kadar sevindim ki! Ona sarılıp korkudan titreyerek ağlamaya başladım.
Sırtımı sıvazlayarak;

Soru işareti?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin