my AMO and AKO series #1(completed) Under Editing

chapter twenty two::

ALERT:::BAKA SPG...ULIT....

BIKAY'S POV

Gusto niyang umiyak dahil isa lang naman ang gusto niyang marinig buhat sa lalaki. Ang sabihin nito na mahal siya nito, na Hindi lang siya parausan.

Ngunit sinamantala nito ang kanyang pananahimik. Muli siyang hinalikan nito, pero Hindi na tulad kanina na halos pumutok na yata ang labi niya sa tindi ng paghalik nito kanina sa kanya. Marahan siyang hinahalikan nito sa mga labi, habang naglalakbay ang mga kamay nito sa maselang bahagi ng katawan niya.

Nagtatalo man ang kanyang utak at puso, ngunit walang nagawa ang utak niya. Parang mas nanaig ang puso niya na pahintulutan ang lalaki sa kagustuhan nito.

"Uhhh, masakit talaga parang di ko kakayanin, ah!" Daing niya.

Napakabilis ng pangyayari, kanina lang ay humihingi pa ito ng pahintulot sa kanya. Pero ngayon, pareho na silang walang kasuotan. At inihahanda na ng amo niya ang pagkalalaki nito na makapasok sa kanya.

"Promise, I'll be gentle." hinalikan muna siya nito sa labi.

At dahan-dahang ito sa pagpasok. Halos bumaon na ang kanyang kuko sa balikat nito.

"Wag mo muna ilahat,ulo na lang muna ulit, ah." Napaiktad siya sa sakit.

"Sa una lang yan, wag ka mag-alala di kita pababayaan." bulong nito habang hinihimas ang mukha niya.

Na para bang nakikita siya nito, samantalang napakadilim dahil wala silang ilaw. Kanina pa nito pinatay ang dala niyang maliit na flashlight.

" Pero kasi, baka mawasak naman yung anu ko, parang sobrang lake naman ata nung sayo. Ganun ba talaga yun?" di niya maiwasang mag-usisa.

"Don't you worry, dadahan-dahanin ko lang, ganito." At marahan nitong ipinapasok..

"Ah, di ko talaga Kaya Baka mamatay ako niyan." may nag-aalalang sabi niya.

Kahit di pa nito tuluyang ipinapasok ay napakasakit talaga. Parang may mapupunit na kung ano sa loob niya.

"Wag mong isipin yun."
At marahan ulit itong gumalaw sa ibabaw niya.

"Basta ulo lang muna, mamaya mo na ilahat ipasok ha." Pakiusap niya.

"Okay." Sang-ayon ng lalaki.
Nakahinga siya ng maluwag ng pumayag ito sa kagustuhan niya.

Naging marahan ito sa ginagawa, halos isang oras yata bago nito tuluyang naipasok sa kanyang anu ang anu nito.

"Uhh, sakit! grabe! tama na, mamaya ulit o kahit bukas ulit, ah,ansakiittt. Iimpit na sigaw niya.

Mabuti na lang umuulan, kung Hindi baka dinig na siya ng mga magulang. Pero Nakasisiguro siyang di na siya hahanapin ng ina, dahil malamang tulog na din ito kasama ng tatay niya. At baka alam ng mga ito ay bumalik agad siya sa sarili niyang maliit na kwarto.

Hinalikan siya nito sa labi,upang pigilan ang pagsigaw niya. Tumutulo ang mga luha niya sa sobrang sakit. Para na nga ata siyang mamatay.
Noong una Hindi niya maipaliwanag ang sakit, pero ng tumagal sa di malamang kadahilanan ay napalitan ng kakaibang pakiramdam. Masarap na at kaaya-aya sa pakiramdam.

" ahhhh, ahhhh, bakit ngayon mo lang sinabi. . . na-na-masarap pala! Di sana, pumayag agad ako, ahhhh." wika niya habang mahigpit na nakakapit sa buhok ng lalaki.

Tanging mga ungol nila ang maririnig kasabay ng malakas na pag-ulan.
Kahit ata magsisigaw siya sa sobrang sarap ay Hindi siya maririnig ng mga kapitbahay. May bentaha din pala pag malayo sa kapitbahay.

"Hindi ka ba napapagod? At isa pa lasing ka di ba? Aba ser, pa-apat na natin ito." Kunwari ay galit niyang sabi.

Nakakailang ulit na kasi ang lalaki sa pag-angkin sa kanya at parang walang kapaguran.

"Kaya ko pa kahit hanggang umaga." Sagot nito habang patuloy sa pagtaas baba sa kanyang ibabaw.

"Baka, di na ako makalakad nito bukas, este mamaya kasi tingin ko madaling araw na." Sabi niya.

"Shh." Sinelyuhan siya nito ng isang halik upang manahimik siya.

Hindi na siya nagreklamo pa at inenjoy ang bawat sandali ng kanilang paulit-ulit na pag-iisa.

"INUMIN mo anak itong paracetamol, sinama ka siguro dahil sa ulan kahapon ng pauwi ka dito." nag-aalalang sabi ng nanay niya.

" Oo nga po nay, hindi ako nakatayo, ansasakit po ng buong katawan ko." Daing niya sa ina.

"Kaya magpagaling ka anak, ihahanda ko dito ang mga gamot mo pati itong paborito mong nilagang gabi." Inayos nito ang dalang pagkain at gamot.

"Pupunta kami ng tatay mo sa pinag-uulingan niya. Sasama din ang mga kapatid mo. Mamimingwit daw sila ng isda sa ilog doon." Sabi ng ina.

"Sige po nay, ako ng bahala sa sarili ko." Tumatangong sabi niya habang nakahiga siya sa kwarto niya.

"Ay syangapala si Vinz, abihin mo na umalis kami at ipinagluto ko na din siya ng pagkain para sa tanghalian."

"A-asan po si Vi-ser?" Takang tanong niya.

Bago lumiwanag ay napilitan din kasi itong payagan siya na pumunta sa sarili niyang kwarto. Ang totoo, Kaya siguro siya nilagnat dahil sa nangyari sa kanila kagabi, marahil ay nasobrahan siya.

Nakokonsensya si Bikay dahil nagsinungaling siya sa magulang. Masakit nga ang katawan niya lalo na ang ibabang bahagi ng katawan niya. Mas naramdaman niya ang hapdi at kirot ngayong umaga na. Kaya di niya magawang bumangon mula sa higaan.

"Nasa ilog, naliligo, ituro mo na din ang damit ng tatay mo na ipinahiram ko sa kanya, andun sa may upuan sa labas." Sagot ni aling Pilar

"Opo nay."

Saka lang niya naalala na wala nga pala itong damit na dinala. Dahil ang suot nito kagabi ay damit na ng tatay niya. Nagpaalam na ang kanyang ina, narinig niya na tinatawag na ito ng tatay niya dahil tatanghaliin na daw sila.

Loveuall::👉👉 miss A.👈👈
Please_vote_and_comment