ÜÇÜZ KARDEŞLER

11.BÖLÜM

Kapıyı açmak için Nisan kalkar. Ve kapıya usulca yönelir. Gelen Fatih'tir.
Fatih: Merhaba, Merhem yada Neşe evde mi ?
Nisan: Evdeler. Buyrun gelin.
Neşe: Fatihhh..
Fatih: Neşemmm..
Birbirine sarılan çift Atakan'ın öksürmeleriyle ayrılırlar.
Atakan: Aile var abicim.
Fatih: Oğlum siz neredesiniz lan ? Saat kaç oldu ? Güya beni hastaneden alacaksınız.
Bilal: Saat o kadar oldu mu ya ?
Fatih: Tabi size güvenende kabahat. Niye kimse telefonunu açmıyor abicim ya ?!
Bilal: Vallaha duymadık Fatih.
Atakan: Neyse iyisin hadi iyisin. Tek başına gelmeler falan.
Fatih: Oğlum kızların yanında konuşmuyorum. Eve gidince hesaplaşcaz sizle. Bu kapıyı açan hanımefendi kim ?
Meryem: O benim yeni ev arkadaşım Nisan.
Nisan: Merhaba.
Fatih: Merhaba, hayırlı olsun.
Nisan: Teşekkürler.
Fatih: Hadi toparlanın çıkalım.
Neşe: Fatih nereye ?
Fatih: Eve aşkım.
Atakan: Oh vallaha millet "aşkım" deme evresine geçmiş. Biz daha bazılarını ikna edemiyoruz sevgili olmaya.
Meryem: Töbe töbe.
Neşe: Hayatım bugün burda kalsanıza. Senin yaraların daha yeni birşey olunca Meryem müdahale eder hemen.
Fatih: Canım öyle birşey olsa doktor hastanede kal derdi.
Neşe: Hayır Fatih böyle bir yere gidemezsin.
Fatih: Sevgilim farkında mısın bilmiyorum ama buraya kendi başıma geldim.
Neşe: Sen benimle kalmak istemiyor musun Fatih ?
Fatih: Canım niye istemeyim ama bak artık evde Nisan arkadaşınızda var. Kalabalık yani nasıl sığalım eve ?
Tam o sırada elektrikler gider.
Meryem: Hiç bana bakmayın ya. Faturayı daha geçen ödedim.
Neşe: Fatih gitme işte yanımızda kal. İçime bir sıkıntı girdi zaten.
Fatih: Haydaaa.. Aşkım iyice çocuklaştın ya. Tamam, peki.
Bilal: Ne peki abicim ya ?
Fatih: Abi kızlar korkuyor görmüyor musunuz ? Kalalım bi gece.
Nisan: Ben hemen nevresimleri çıkarıyım.
Fatih: Bilal git kıza ışık tut, bi yere çarpıp düşmesin karanlıkta.
Bilal: Niye ben gidiyorum abicim ? Atakan gitsin.
Atakan: Ben gidemem vallaha kusura bakma.
Bilal söylenerek içeri gider.
Bilal: Nisannn... Nerdesin ?
Nisan: Burdayım. Sağol ışık için.
Bilal: Rica ederim.
Nisan: Ya gardırop çok yüksek. En üste uzanamıyorum ki.
Bilal: Ben yardımcı olayım, bir dakika.
Nisan: Hayır ben yaparım.
Bilal: Ya sen kısasın, bırak ben alayım.
Nisa: Kısa mı ? Çekil ve kısa olup olmadığımı gör !
Bilal: Ya bak düşeceksin şimdi !
Nisan: Ya sen buraya ışık tutmaya gelmedin mi ? Şu ışığı düzgün tutarsan alıcam.
Bilal: Töbe töbe, çattık ya.
Nevresimleri bir anda çeken Nisan onlarla birlikte yere düşecekken Bilal, Nisan'ı kucaklar. Tam o sırada elektirikler gelince birbirlerinin yüzünü daha net görürler.
Bilal: İyi misin ?
Nisan: Hıhı.
Meryem: Nisan noluyor ?
Diyerek içeri giren Meryem ortamı görünce şaşırır ve güler. Tam arkasına Atakan'da gelir.
Atakan: Abicim biz nevresim bekliyoruz burda kaç dakikadır. Hayır yani işim var deseydin anlardık.
Bilal bir anda Nisan'ı kucağından indirir.
Bilal: Ne diyorsun oğlum sen ?
Nisan: Ben düşüyordum, Bilal sağolsun tuttu.
Atakan: Bilal öyledir ya. Yakaladığını tutar Nisancım.
Bilal: Atakannn..!
Meryem: Artık biraz sussan Atakan. Şu yerdeki nevresimleri alıp salona gitsen.
Atakan: Tamam Meryemcim onuda ben yaparım, misafir olarak.
İçeri giden gençler bu seferde Fatih ve Neşe'nin sarmaş dolaş hallerini görürler.
Atakan: Bu ne abi, evin her köşesinde aşk havası var. Hayır yani sorun bi tek bende mi anlamıyorum ?
Meryem: Bencede sorun sende Atakan. Biraz kardeşlerine bak da nerde hata yapıyorum diye düşün.
Neşe: Ya sizi duyanda bir şey yapıyoruz sanacak. Alt tarafı başını dizlerime koydu.
Atakan: Sende biraz arkadaşlarına baksan Meryem. Hiç kimse senin kadar direnip, inat etmiyor.
Fatih: Siz niye birbirinizi yiyorsunuz şimdi ?
Neşe: Evet Meryem ya, noluyor size ? Atakan'ı sevdiğin her halinden belli. Niye bir şans vermek istemiyorsun ?
Meryem: İyi geceler.
Atakan: Kaç Meryem ! Yine kaççç..!
Meryem: Kaçıyorum !
Atakan: Kaçıyorsun Meryem ! Benden, kendinden, bizden kaçıyorsun.. Neden ?
Meryem: Çünküüü...
Atakan: Çünkü ne ?
Meryem: Seni kaybetmekten korkuyorum.
Atakan: Neden ? Neden böyle bir korku içindesin ?
Meryem: Konuşmak istemiyorum.
Atakan: Hayırr..! Şimdi her şey konuşulup anlaşılacak Meryem ! Neden beni sevdiğin halde, benden uzak duruyorsun ?
Meryem arkasına dönüp gidecekken Atakan onu kolundan tutarak durdurur.
Atakan: Söyle !
Meryem: Bırak !
Atakan: Meryem söyle artık ! Söyle çünkü ben delirmek üzereyim. Birbirimizi köpek gibi sevdiğimiz halde biz neden böyle uzağız ?! Ya ben kafayı üşütücem, neden Meryem, neden ?
Meryem: İbrahimm..
Atakan: Ne ?
Neşe: Abimle ne alakası var Meryem ?
Meryem: İbrahim bana aşık. Çok aşık ! Bana olan duyguları hastalık olmuş onda. Onunla evlenmemi istiyor. Beni, seninle tehdit edeceğini söyledi.
Atakan: Adi herif ! Bunu onun yanına bırakmayacağım !
Meryem: Hayır Atakan. Sana çok kötü şeyler yapar. Sen onu tanımıyorsun.
Neşe: Tabi ya sana olan ilgisi. Biz bunu yıllardır nasıl anlamadık.
Meryem: Beni senin gibi, kardeşi gibi seviyor sandım.
Atakan: Öldürücem o şerefsizi !
Fatih: Dur oğlum sakin ol. Kızlar doğru diyor. İbrahim çok tehlikeli bir insan.
Atakan: Abi benim gözümden sakındığım Meryemim'i tehtit ediyor.
Fatih: Tamam biliyorum. Ama böyle fevri bir şekilde hareket etme.
Neşe: Meryem bare bana söyleseydin. Neden tek başına böyle bir durumda sustun. Ben senin en yakın arkadaşın değil miyim ?
Meryem: Neşe, benn..
Fatih: Tamam kızın üstüne gitmeyin. Belliki o da zor günler yaşamış.
Atakan: Artık hep yanında olucam.
Meryem hafif bir tebessüm ile Atakan'a sarılır.
Yataklar açılır nevresimler serilir. Herkes yatmak için yataklarına çekilir. Neşe, Meryem'le beraber yatar. Nisan odasındadır. Üçüzlerse salonda yatarlar.
Meryem'in bir türlü gözüne uyku girmez. Mutfağa kalkıp bir bardak su içer. Biraz masada otur ve düşünür. İbrahim'in tehditleri aklına gelir. Sonra salonun kapısından Atakan'a bakar. Biraz onu uyurken izler. Yanına yaklaşıp bir kenara sessizce oturur. Atakan gözlerini açmadan şöyle der.
Atakan: Hep beni uyurken izleyen bir kadınla evlenmek istemişimdir.
Meryem: Ne, hiçte bile. Ben şarj aletimi arıyordum. Burda kalmıştır diye bakmak istedim.
Atakan: Hıhı.
Meryem: İyi geceler.
Diyerek kalkan Meryem'in elini Atakan tutar. Yatağından kalkıp onu mutfağa çeker. Yüzüne dokunur. Saçlarını geriye doğru atar. Meryem gözlerini kapar.
Atakan: Biz dünyayı çok sevdik ölüm bizden uzak olsun. Aşık olduk yüreklendik kader bizden yana dursun. Hasretliği çektirme Tanrım gözümüz yollarda kalmasın.
Ne istersen al götür ama sevda bize aşk bize kalsın.
Meryem gözlerini açar ve gülümser.
Atakan: Bu şarkıyı hiç dinlemiş miydin ?
Meryem: Hemde çok.
Atakan: Kaybetmek varsa ne çıkar ? Aşkta yer yok hiç korkuya.
Meryem: Öyle günler varki baştan sonu gelmiş. Öyle istenmiş sen yaşamalısın.
Atakan: Biz hiç ayrılmıycazz.. Ben senin bu güzel gözlerine her baktığımta ilk gördüğüm an gibi tekrar, tekrar aşık olucam.
Meryem: Seni seviyorum. Çünkü olmaz dediğim her şeyi oldurdun. Önce duâm oldun, sonra bütün dünyamm..
Birbirlerine sıkıca sarılırlar.
Bir rüya görürsün hani, hiç uyanmak istemezsin. İşte Atakan ve Meryem o rüyanın içinde birbirine sıkıca keletlendiler. Bir daha hiç ayrılmamak üzereee...