ÜÇÜZ KARDEŞLER

25.BÖLÜM

Atakan, Meryem'i görmek için izin alır. Parmakların ardında onu öyle görünce çok üzülür.
Atakan: Meryemm..
Meryem: Atakan, neden geldin ?
Atakan: Çok özledim seni. İyi misin ?
Meryem: İyiyim.
Atakan: Seni burdan çıkarıcam. Söz veriyorum.
Meryem: Biliyorum. Beni bırakmayacağını biliyorum.
Atakan: Bizim içinde her şey güzel olucak Meryem. Tıpkı Fatih ve Neşe gibi mutlu olucaz.
Meryem: Hep bunu hayal ediyorum. Böyle nefes alıyorum ben.
Atakan: Güzel günlerimiz çok çok yakında. Sadece sen ve ben.
Meryem: Kapa gözlerini.
Atakan gözlerini kapatıp. Parmaklıklara yaklaşır. Aradan Meryem'in ellerini tutar.
Meryem: Evlendiğimizi hayal et. Evimizdeyiz, çok mutluyuz. Birlikte yemek yapıyoruz. Misafirlerimiz gelicekmiş.
Atakan: Kesin Fatihlerdir.
Meryem: Onlar tabiki. Biz kocaman bir aile olduk ya. Soframızı kurduk. Neşeler kapıyı çaldı.
Atakan: Senin ellerin yağlıdır şimdi. Ben açarım kapıyı.
Meryem: Teşekkür ederim sevgilim. Yeğenini kucağına aldın.
Atakan: Ooo.. Aslan yeğenim benim. Tıpkı amcası.
Meryem: Teyzesine çekmiş bir kere.
Atakan: Kuzenide olsa keşke.
Meryem: O zaman sıkı dur. Senin küçük canavar içimde.
Atakan: Baba olucam yaşasın. En şanslı baba benim.
Meryem: Ailemiz genişliyor. Çok büyük, kocaman, musmutlu bir aile. Ama hepsi hayal
Atakan: Hepsi gerçek olucak. Hayallerinden daha da güzel olucak. Söz veriyorum.
Biraz sonra Atakan'ın süresi dolar ve çıkmak zorunda kalır. Merve ve Fatih karakola döner.
Neşe: Ne yaptınız ? Meryem çıkıcak mı ?
Merve: Şimdi biraz beklememiz gerekiyor.
Neşe: Nasıl ?
Merve: Bekleyin lütfen.
Atakan: Ne kadar bekleyeceğiz ?
Merve: Sakin olun. Dediğimi yapın, oturun şöyle.
Neşe: Fatih ne diyor bu kadın ?
Fatih: Hayatım, Merve hanımın bir bildiği vardır. Otur hadi şöyle.
Bir kaç saat bekler. Meryem yanlarına gelir. Atakan koşarak sarılır.
Atakan: Meryemimm..
Meryem: Atakan, kurtuldum. Teşekkür ederim.
Atakan: Ne teşekkürü bir tanem. Sen benim her şeyimsin.
Neşe: Meryemmm.. Canımmm..
Meryem: Neşe, kardeşimmm..
Fatih: Geçmiş olsun baldız.
Meryem: Teşekkür ederim enişte.
Merve: Merhaba ben avukatınız Merve.
Meryem: Merhaba. Çok teşekkür ederim Merve hanım.
Merve: Rica ederim. Geçmiş olsun.
Meryem: Sağolun.
Kapıdan koşarak Nihal ve Bilal gelir.
Nihal: Meryem, canım noldu böyle ? Anca gelebildim. İyi misin ?
Neşe: Anca gelmişmişşş..
Meryem: Neşe lütfen. Nihal iyiyim canım korkma.
Bilal: Geçmiş olsun Meryem. Kusura bakma bende zor çıktım işten.
Atakan: Tamam ya bırakın artık. Güzel bir yemek yemeye gidelim.
Neşe: Ya süper olur. Epeydir bir arada değiliz.
Fatih: Olur bana da uyar.
Bilal: Tamamdır.
Nihal: Siz gidin o zaman. Meryem ben seni evde beklerim.
Meryem: Ya sensiz olur mu hiç ? İtiraz istemiyorum.
Neşe: Siz aynı evde misiniz ?
Meryem: Aaa.. Size söylemeyi unuttum. Ben o evden ayrıldım. Nihal'le kalıyorum. İş yerimizde aynı zaten. İyi oluyor.
Atakan: İyi olmuş hayatım sevindim. O mahallede olman iyi değildi.
Neşe: Ya Meryem evden çıkmanı anladım da, bare bana gelseydin. Ben senin en yakın arkadaşınım hatta kardeş sayılırız.
Meryem: Ya öylede sizde anca sığıyorsunuz Neşe.
Neşe: Ya olur mu hiç ? Sizin haberiniz yok tabi. Biz Fatih'le ev tuttuk.
Meryem: Ya çok sevindim Neşe. Hayırlı olsun. İyi günlerde oturun.
Neşe: Sağol kardeşim. Eee.. Evimize bekleriz.
Meryem: Gelicem mutlaka. Hediyemide alırım.
Neşe: Ne hediyesi be, sen misafir misin ?
Meryem: Olsun ya olur mu öyle ?
Atakan: Hanımlar konuşmaya yemekte devam edin. Aşkım söyle bakalım ne yiyelim ?
Meryem: İyide burda kaç kişiyiz, neden ben cevaplıyorum.
Atakan: Çünkü bugün senin günün. Başlangıcımızın günü.
Meryem: Imm.. Peki o zaman balık yiyelim.
Atakan: Tamam balıkçıya gidiyoruz. Bildiğim güzel bir yer var. Merve hanım sizde gelin lütfen. Bu yemeği bir teşekkür kabul edin.
Merve: Memnuniyetle gelirim.
Deniz kenarında güzel bir balık ekmek keyfi yaparlar. Hava biraz kararır.
Atakan: Üşüdün mü hayatım ?
Meryem: Hayır. Öyle mutluyum ki Atakan. Sanki her şey bozulacakmış gibi. Korkuyorum.
Atakan: Artık her şey güzel olucak. Sana söz verdim.
Fatih: Aşkım biraz hızlı mı yedin sanki ?
Neşe: Ay öyle mi oldu ? Acıktım ben heralde.
Fatih: Hayatım neden aç kalıyorsun. Ara ara yesene. Tansiyonun düşücek.
Neşe: Haklısın canım. Dediğin gibi yaparım. Eee.. Merve hanım, siz anlatın birazda.
Merve: Ben mi ? Ne anlatayım ?
Neşe: Hayatınızdan. Evli misiniz ?
Diyince Fatih'le bir an göz göze gelirler.
Merve: Hayır, bekarım.
Neşe: Peki aileniz ?
Merve: İzmir'de yaşıyorlar.
Neşe: Bence sevdiğiniz biri vardır.
Fatih daha çok gerilir. Bir yudum su içer.
Merve: Evet. Sevdiğim biri var.
Neşe: Bakın demiştim. Bir gün onunlada tanışmayı çok isteriz. Öyle değil mi Fatih ?
Fatih: Ya evet. Çok isteriz.
Merve: Tanıştırmayı isterdim fakat yapamam.
Neşe: Neden ?
Merve: Çünküüü.. Çünkü beni bırakıp gitti. Terk etti beni.
Neşe: Ay sizin gibi bir kızı hemde. Vay alçak adam !
Fatih: Hayatım konuyu bilmeden yorum yapmayalım istersen.
Neşe: Fatih kızı bırakıp gitmiş ya. Yazık değil mi bu kıza ?
Fatih: Yazık tabi.
Merve: Ah siz çok şanslısınız Neşe hanım. Eşiniz sizi çok seviyor olmalı.
Neşe: Evet. Bende onu öyle çok seviyorum ki. O benim hayatımın anlamı. O adi adamın adı neydi ?
Fatih: Neşeeee..! Yeter ama hayatım. Sıkmayalım Merve Hanımı. Üşüdün gibi sen. Eve gidelim mi artık ? Hasta olma.
Neşe: Tamam Fatih, niye bu kadar sinirleniyorsun ?
Fatih: Sinirlenmedim.
Atakan: Noluyor abi, kalkıyor musunuz ?
Fatih: Kalkalım artık biz kardeşim.
Nihal: Meryem aslında bizde artık eve dönelim. Sen biraz dinlen.
Meryem: Tamam, kalkalım.
Bilal: Biz bırakırız sizi.
Nihal: Hiç gerek yok. Şurdan bir taksiye biner gideriz.
Bilal: Bir kerede tamam de ya.
Nihal: Tamam. Oldu mu ?
Bilal: Oldu çok güzel oldu.
Meryem, Atakan'ın kulağına fısıldar.
Meryem: Nisan'ın öldüğünü ona nasıl söyliycez ?
Atakan: Bence onu kayıp bilsin.
Meryem: Ona haksızlık yapmış oluruz. Neden olayı doğru bir şekilde anlatmadın. İbrahim'in yanında Nisan'da var demeliydin.
Atakan: Nasıl deyim Meryem ? Adam nasıl seviyor Nisan'ı bilmiyor musun ?
Meryem: Bir ömür aklında "neden ?" sorusu kalacak. Bunu ona yapamayız.
Atakan: Sevdiğin kızı ben tutamadım, uçurumdan aşağı mı düştü deyim ? Zaten o an gözümün önünden gitmiyor.
Meryem: Atakan yinede bilmesi gerek. Her ne olursa olsun bilmeli.
Atakan: Tamam ona söyliycem.
Bilal: Neyi söyleyeceksin Atakan ?
Atakan: Kardeşim bak bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.
Bilal: Söyle dinliyorum.
Meryem: Bilal, sana söylemek istediğimiz şeyyy.. Nisan öldü !
Bilal o anda biraz afallar. Boşluğa düşmüş gibi hisseder.
Atakan: Bilal, iyi misin ?
Bilal: Nasıl, nasıl olur bu ?
Meryem: Uçurumdan düşmüş.
Bilal: Ne zaman, benim neden haberim yok ?! Bu nasıl olur anlamıyorum ?!
Meryem: Bizde bilmiyoruz. Yeni öğrendik. Sana mezarının yerini söyleyebiliriz.
Bilal ağlayarak uzaklaşır. Atakan peşinden gitmek ister fakat Meryem engel olur.
Meryem: Bırak gitsin. Onun için çok zor. Yalnız kalsın biraz.
Atakan: Neden ona Nisan'ın düzenbaz olduğunu anlatmadın. Belkide bir nebze olsun içi rahat olurdu.
Meryem: Bırak onu öyle hatırlasın. Saf ve temiz.. Diğer türlü canı daha çok acıyacak.
Ölenler ölümü bilmez, ölüm kalanlar içindir.