My Miserable Life [COMPLETED]

Chapter 36

Shane's POV

Nandito na ako ngayon sa school at naghahanda na din sa gagawin ko mamaya.

Nakakainis naman kasi eh!! Bakit kasi ako pa??

==Flashback==

Nagmessage saakin si ma'am at nakaka stress ang sinabi nya.

"Get ready for your spoken poetry tommorow, you will present it to all of the student in St. Clark Highschool"

Oh dba?? Nakaka stress.. aish bahala na bukas!!

==End of Flashback==

Habang naglalakad ako sa oval nakikita kong madaming nakakapansin saakin dito.

Hindi naman ako nagpapa-pansin dba?

Sa tuwing may makakasalubong ako na studyante man o teacher ay nginingitian ako. Kaya naman bilang mabait na tao ay nginingitian ko din sila pabalik.

Pumasok ako sa cr dahil hindi ko na alam ang gagawin ko.

To be honest with you guyz.. wala pa akong nagagawang spoken poetry at any time ay tatawagin na ako sa stage para mag spoken poetry.

Isip- isip!!!

Anong gagawin ko?? Isipin ko na lang kaya ung mga nangyareng malungkot sa buhay ko?

Aha!! Tama tama!! What a great Idea shane. You are so smart!

At dahil dun nagisip-isip ako ng mga malulungkot na bagay na nangyare saakin.

"Ms. Angel Shane Gonzales please come here in the stage"

"Ms. Angel Shane Gonzales please come here in the stage"

"Ms. Angel Shane Gonzales please come here in the stage"

Aish!! Sabi na nga ba eh. Any time tatawagin na ako.

Lumabas ako ng cr at pumunta na dun sa stage. Bahala na si Batman, superman at spiderman saakin..

Habang umaakyat ako ng stage ay nagpapalakpakan ang mga tao.

"Ok there you are Ms. Gonzales"

Bati saakin ni ma'am na tuwang-tuwa sa pagdating ko.

Nginitian ko na lang si ma'am at pumunta na sa harap ng mic.

I don't have enough time for this. I'm just doing this for my grades.

And ofcourse I don't wanna waste my time talking for non sense.

Nakinig ko ang palakpakan ng mga kapwa ko studyante at mga teachers na din.

"Please welcome!!  Ms. Angel Shane Gonzales who win the spoke contest!!"

Pagpapakilala saakin nung mc.

Eto na yung time na dapat na akong magstart.

"Ang aking ipaparinig sa inyo ay ang ginawa kong tula para sa mga taong naguguluhan.  Ano ba talaga tayo?.."

Bahal na talaga ang mga gumagabay saakin. Sa gagawin ko.

Tumingin lang ako sa mga studyante na nakatingin saakin..

Tiningnan ko ung mga couples na studyante na magkahawak ang mga kamay. Bwisit!!

Magbebreak din kayo sa valentines day!!

"Ano ba talaga tayo?

Isang tanong na gumugulo saakin isipan,
Tanong na natatakot akong malaman ang kasagutan.