"Evet çocuklar. Tahtadaki problemi kim çözmek ister?" sınıfa göz gezdirdiğimde herkes kendi halinde takılıp gözlerini açık tutmaya çalışıyordu. Geometri sıkıcı bir ders değildi. İnsanlar dün partide olmanın verdiği çakır keyiflikten dolayı uyanık kalmakta zorlanıyorlardı.
"Pekala, Karmen kütüphaneden Mısır dönemi pi sayısının gelişimiyle ilgili olan belgeseli getirir misin?" dediğinde başımla onayladım ve derslikten çıkıp kütüphaneye giden koridorda ilerlemeye başladım.
Arkamdan çalan ıslık ile arkama döndüm. Arkamdaki kişiyi dönmemle cevap bile vermeden tekrar önüme döndüm ve öğretmenin benden istediği belgeseli almak için kütüphaneye ilerledim.
"Biri sana ıslık çalınca ona tepki vermemelisin. Ama ben çalıyorsam buna sevinmelisin." dedi ve kalçamı sıktı. Elimle onu ittirdikten sonra sesimle sakinliğimi korumaya çalışarak:
"Sana bana dokunma hakkını kim veriyor bilmiyorum ama hareketlerine dikkat etsen iyi edersin yoksa o fazlalığını eline veririm tamam mı?" dediğimde kahkaha atıp:
"Aferin. Aynen böyle ol. Asla ezdirtme kendini. Ya da ezdirtmediğini düşün." dedi ve ellerini cebine koyarak ilerlemeye başladı.
"Şu imalı konuşmalarından vazgeçecek misin?" cevap vermedi. Hocanın istediği belgeseli biraz geç getirsem sorun olmazdı herhalde. Kolundan tutup çekiştirdim ve onu kütüphaneye soktum.
"Niye hep böyle gel gitli konuşuyorsun Shawn? Beyninden problemli misin? Hem beni taciz ediyorsun hemde kimsenin seni taciz etmesine izin verme diyorsun. Kafamı kurcalamayı kes."
"Niye zihninle oynamam farklı şeyler düşünmene mi sebep oluyor?"dedi bir eliyle yüzümü okşarken. Aniden başımı geri çektim.
"Ha-hayır. Beni daha çok sinir ediyor." üzerime doğru gelirken:
"Evi toplamadığınız için okula geç kaldım."
"Biz senin hizmetçilerin değiliz." söylediğim şey muzurca sırıtmasına sebep olmuştu.
"O uçuk kaçık hizmetçim değil belki ama senin için aynı kurallar geçerli değil minik Karmen'im."
Sonunda yaşadığım durumu çözebilmiştim. Shawn bana zihinsel şiddet uyguluyordu. Dudaklarıma kadar eğilip nefesini nefesime kenetledikten sonra:
"İnsanların sana her zaman göz kırpmasına izin mi verirsin?"
"Ne?" desemde boynuma garip ve kötü hissettiren bir öpücük bıraktıktan sonra cevap vermeden kütüphaneden gitti. Bende öğretmenin benden istediği belgeseli bulup koşar adımlarla sınıfa döndüm ve:
"Özür dilerim." dedim. Yerime geçtiğimde sıramın üstünde açık duran defterimde bir not vardı.
'Canını sıkmaman gerek. Çünkü fazla güzelsin. O eşofmanlarla bile ;)
-J'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
