Elimdeki makbuzu aldıktan sonra artık Fransa geizisine giden öğrencilerden biride bendim.
Makbuzu cebime koyduktan sonra omzuma atılan kola döndüm.
"Hala daha küs müyüz?" cevap vermeden kolunu omzumdan alıp yoluma devam ettim.
"Ama küsmeni gerektirecek bir durum yok ki. Azıcık sinirlendim o kadar." tam cevap vermek için arkamı dönmüştüm ki orada olduğunu yeni fark ettiğim Shawn:
"Velma, ablanın gitarını kırdın. Rezil olmasına sebep oldun. Kalbini kırdın. Daha devam edeyim mi?"
"Shawn sen hangimizin yanındasın?" diyen Velma ile bana baktıktan sonra bana biraz daha yaklaşarak:
"Kusura bakma ama ablana hak vermek zorundayım." dediğinde Velma sinirle soludu ve:
"Tamam be! Dilemiyorum özür falan. Matthew olayından sonra ödeşmiş olduk sayılır." ikimizede omuz atıp gidecek Shawn tarafında durduruldu ve geri durduğu yere çekildi.
"Bence özür dilemelisin. Ben diledim mesela. Değil mi Karmen?" dediğinde olumlu bir şekilde başımı salladım. Velma her zamanki haliyle insanların ilgisini çekmek için saniyesinde gözlerini doldurarak gür sesini kullandı ve:
"O benim eski sevgilimle çıktığında ben sorun etmemeliyim ama ben onun gitarını kırdığımda o sorun etmeli öyle mi?"
"Velma bak-" desem de Shawn önüme geçerek:
"Sevgilim Matthew olayının aslını çom az insan biliyor. Biraz daha insan öğrensin ister misin?" şaşkınca Shawn'a bakan Velma:
"Ne?" dediğinde Shawn kollarını gövdesinde birleştirerek devam etti.
"İnsanlar senin Matthew'ı sevmediğin için onu saf ve temiz kalpli ablana yönlendirdiğini ve daha sonra ikisi birbirinden hoşlandığında kıskanıp ablanın üstüne suç attığını biliyorlar mı?" herkes susmuş öylece Velma'ya bakıyorken gözleri dolmuş Velma koşarak aramızdan kaçıp gitti.
"Shawn, sen-" dedikten sonra Velma'nın peşinden gittim. Abla olmak böyle bir şeydi.
Kardeşinizin göz yaşına kıyamazdınkz işte. O sizi ne kadar ağlatırsa ağlatsın ona sizden başkası zarar versin istemezdiniz.
Bu tür duygular maalesefki Velma'da gelişmemişti. Ancak aynı şeyler benim için söz konusu değildi. Bir abla olarak görevim onu rahatlatmaktı. Girdiği tuvalete girdim ve:
"Velma, iyi misin?"
"Çık dışarı. Ağlarken çok çirkin olurum." gözlerimi devirdim ve:
"Sikerler Velma! Ne Shawn'ın ne de bir başkasının ne dediği umrumda bile değil. Ben dedikoduyu çıkaranın sen olduğunu zaten biliyordum." sadece şüpheleniyordum.
"Biliyor muydun?" yanına gittim ve onu kollarım arasına aldım. Sırtını sıvazlarken:
"Elbette biliyordum. Ablalar hisseder bir kere. Sadece pişman olup gelip özür dilemeni bekliyordum. Ama o kadar koca kafasın ki Velma." dediğimde göz yaşlarının arasından bir kıkırtı kaçırdı ve bana sarılarak:
