CHAPTER 10: PROBLEMSDAHYUN'S POINT OF VIEW
Ano ba ang maaari kong gawin para malimutan ang mga problemang ito, sino ba ang pwedeng matawagan sa mga oras na ito, hindi naman si Vernon dahil masama ang loob ko sa kanya, hindi naman si Jimin kasi di pa maayos ang pakiramdam niya. Nagaalala na nga ako kay Jimin ako ang dahilan kung bakit siya nawalan ng malay.Naisipan kong tawagan si Eunwoo, siya ay crush ko dati pa, kahit noong magkaklase kami lagi akong nakatitig sa kanya, dahil sa mga problemang gumagabal sa isip ko, naiisipan tuloy ng isip ko na tawagan si Eunwoo.
"Hello, sino to?"
"Si Dahyun ito, Eunwoo"
"Oh what's the problem, Dahyun?"
"Magkita na lang tayo sa park."
"Ok"
Pagkababa na pagkababa ko ng telepono may tumatawag sa akin, yung lang pala si Jimin lang, pero inignore ko lang ito, gusto ko munang masolo si Eunwoo at walang mangugulo. Tsaka yung nangyari sa kwarto ni Jimin sa ospital nung may babaeng biglang yumakap kay Jimin.
Pagdating ko sa park andun na siya nakatayo at naghihintay sa akin si Mr. Gwapo, siguro pag nalaman ni Jimin ito magseselos siya pero, kaya nga ako pumunta rito at makipagkita sa kanya para malimutan ang mga problema ko, pero iniisip ko pa rin.
Bigla niya na lang kinuha ang braso ko at hinila niya ako papuntang cafe, at umorder siya sa cashier ng dalawang hot chocolate. Pinaupo niya na ako at nakatitig na siya sa akin.
"Dahyun, ano ba ang problema mo?"
"Marami Eunwoo, maraming problema."
Umakbay siya sa akin at tumayo, pumunta kami sa paborito naming lugar ang sinehan.
*Flashback*
Papunta kami ngayon kung saan ang paborito naming lugar, ang sinehan lagi akong niyayakap ni Eunwoo, kapag may problema ako lagi niya akong sasamahan eto ako ngayon may problema sa mga magulang ko.
Pagkatapos naming manood, pupunta kami sa park para maglaro, darating na ang yaya ni Eunwoo at sabay kaming babantayan, at natapos na kami sa paglalaro kaya naman masaya akong umuwi ng bahay at nalimutan lahat ng problema ko.
*End of Flashback*
Kaya masayang masaya ako pag kasama ko si Eunwoo, parang safe ako pagandyan siya sa akin, pero inilabas ko ang phone ko sa daan ng biglang may umagaw sa akin, naku magnanakaw pala.
"Eunwoo! Yung cellphone ko!"
Agad niya itong hinabol at hinagisan niya ito ng dala niyang bag, agad namang natumba yung magnanakaw sinapak at tinapakan ni Eunwoo ang magnanakaw hanggang sa nakuha niya na ito. Yinakap ko siya.
"Salamat Eunwoo!"
"Welcome."
"Eunwoo, sasabihin ko sayo kung ano ang isa ko pang problema"
"Ano yun?"
"Ganito kasi yun."
*Flashback*
Tinawagan ako ni Momo dahil naaksidente daw si Jimin, kaya agad akong pumunta sa clinic namin sa school, pero pagdating ko doon nasa labas na ang nurse.
"Maam, Sir kailangan niyo po siyang dalin sa ospital.
"Sige po thank you." Sabi ni Taehyung
Kaya dinala namin siya sa ospital, umiiyak ako ng nakita ko si Jimin na walang malay, kaya niyakap ko ito habang umiiyak. Tumayo lang ako sa may gilid ako lang kasi ang nagbabantay kay Jimin, ng biglang may pumasok na babae nagdala siya ng pagkain at hinalikan si Jimin sa noo. At umalis.
Nagagalit ako, bakit ako nagagalit nagseselos ba ako? Hindi ko naman siya type, pero bakit ganito ang nararamdaman ko, kaya umuwi na lang ako.
*End of Flashback*
Kala ko panibagong problema
nanaman ang mawalan ng cellphone sabagay ok na dahil nandyan si Eunwoo at nagbabantay sa akin, at wala na akong naiisip na10th Chapter of Volume 1
YOU ARE READING
My Nerdy Crush (V1 & V2)|M.YG & I.NY
FanfictionA BangTwice Fanfiction (YoongYeon) Sa una pa lang crush ko siya, at habang tumatagal nagiging crush niya rin ako pero may mga kaibigan kami na hinaharap ang mga problema nila, natutulungan namin sila tungkol sa lovelife nila, eh kami kaya?? BangTwic...