Hoofdstuk 3

4.4K 426 262
                                    

Ik neem afscheid van Ahmed en loop naar mijn werk. Terwijl ik aan het werken ben, blijft Ahmed bij mijn vriend zijn moeder. Gelukkig vindt ze het niet erg. Vandaag is donderdag dus ik moet schoonmaken. Elke Dindsdag en Donderdag moet ik schoonmaken en Maandag, woendsdag en vrijdag moet ik werken bij kinderopvang. Niet dat ik veel verdiend ofzo. Maar maakt niets uit. Ik krijg tenminste wat. Ahmed zit niet op school. Ik heb daar geen geld voor. Maar hij krijgt een paar lessen van mij in het weekenden.

Zoals altijd word ik weer door iedereen aangekeken. Wat heb ik ze toch aangedaan? Ik negeer ze gewoon en loop het hotal waar ik schoonmaak binnen. Ik loop direct naar mijn schoonmaak hokje en pak de spullen die ik nodig heb. Meteen ga ik aan het werk. "Hey maatje" hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Jermy. Hij werkt ook hier. Hij is een lieve gast. "Hey" zeg ik. "Gaat alles goed? Wat is er met je gezicht gebeurd? Why you have blauwe oog, gescheurde lip enzo" zegt hij. "Gewoon niet belangrijk" zeg ik. Hij knikt en gaat verder aan het werk.

Rustig sta ik te dweilen. Ik denk aan alles. Hoe ga ik verder leven? Waarom heeft Samira mij verlaten. Ik deed alles voor haar. Ik hield en hou nog steeds van haar. Hoe moet ik alleen een zoon opvoeden? Ik heb zoveel vragen maar geen antwoorden.

Ik ga op zij als ik een man met een pak zie aanlopen. Hij blijft stil staan en kijkt me aan. Zijn koffie gooit hij op de grond en grijnst. "Oeps" zegt hij en loopt weg. Waarom?... Ik zucht en begin weer te dweilen. De mensen hier zijn zo gemeen wollah. Alleen omdat ze rijk zijn voelen ze zich als Goden.

-

Na een lange werk dag met die gemene mensen, is het eindelijk tijd om naar huis te gaan. Maar eerst moet ik natuurlijk mijn kleine mannetje ophalen! Ik loop naar gelti Saida om Ahmed om te halen. Daar aangekomen doet hij de deur open. Meteen vliegt hij op mijn nek. "Rustig hyena" zeg ik lachend. Ik bedank gelti Saida en loop weer terug naar huis.

"Waarom ben je zo stil vandaag" zeg ik tegen Ahmed. "Papa ik wil daar niet" zegt hij. Zijn mooie groene ogen beginnen glanzig te worden. Ik stop even met het roeren van soep en kijk hem aan. "Wat is er? Waarom niet? Gelti Saida is toch lief?" "Ja maar Burhan is niet lief" zegt hij en begint te huilen. "Wat heeft Burhan gedaan?" "Hij slaat mij en scheld mij uit" zegt hij. "Saff niet huilen. Ik praat wel met gelti Saida en zij gaat met Burhan praten" zeg ik. Hij knikt en veegt zijn tranen weg. Ik leg alles klaar en we beginnen met eten.

Na het eten ruim ik alles op. "Waar is mama?" vraagt hij voor de honderdste keer. "Mama komt snel weer terug" lieg ik weer. "Dat zei je gisteren ook" "Kom we gaan buiten spelen" zeg ik om van onderwerp te veranderen. Hij doet zijn schoenen aan en rent naar buiten. Zoals altijd kijkt de hele buurt mij weer aan.

Ahmed rent naar een groep kleine jongens die aan het voetballen zijn. Ze duwen hem op de grond en beginnen vervolgens te lachen. Snel ren ik naar ze toe. "Waarom deden jullie dat?" vraag ik en til Ahmed op. "Hij mag niet met ons spelen" zegt een jongen. "En waarom niet?" "Gewoon dat willen wij niet. En onze ouders willen dat ook niet" antwoord hij.

Serieus?! Wat heeft iedereen toch tegen mij en ahmed!

"Kom Ahmed wij gaan samen spelen" zeg ik. We lopen een beetje ver van die monsters. Ik pak een blikje die op de grond ligt en daarmee beginnen we te voetballen. "Hahaha kijk die zwervers dan!" hoor ik mensen roepen. Ik kijk om me heen zie een paar mensen ons lachend aan kijken. Misschien moeten we gewoon thuis blijven. "Kom we gaan naar huis" ik til hem op en loop naar huis.

Gaat mijn leven echt zo eindigen?

Ik loop snel mijn huis binnen als ik die jongens die mij gisteren inelkaar sloegen zie. Ik ben te zwak. "Ahmed zullen we samen bidden?" hij knikt blij en pakt het gebedskleedje. Samen verrichten we het gebed. Nadat we klaar zijn staat hij meteen op. Ik doe nog een paar dua's en sta ook op.

Ik zie Ahmed uit het raam staren. Hij kijkt naar jongens die fietsen. "Papa ik wil ook een fiets" zegt ahmed. "Ik koop wel een fiets voor je kleine. Binnenkort Insha Allah" zei ik om hem een beetje hoop te geven.

Hij wilt een fiets. Waar haar ik het geld vandaan? Ik heb amper geld voor het huur. Pfff Insha Allah Ghair.........

••••••••••••

Wie doneert geld voor Nourdinne?😭💔

Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu