Hoofdstuk 28

3.9K 357 227
                                    

PP Bouthaina

Ik doe de deur open en zie een onbekend iemand voor de deur. "Salaam" groet hij. Ja hij, want het is een man. "Alaikum Salaam, kan ik je ergens mee helpen?" "Ik uh... ik ben Omar" zegt hij. Mijn ogen gaan wijd open. OMAR?! Degene die zehma met mij moet trouwen?! "Wat doe je hier?" "Ik moet met je praten over het bruiloft en..." "Er komt geen bruiloft dus zet dat maar uit je hoofd" zeg ik geïrriteerd. "Ik heb er niet zelf voor gekozen. Ik word ook gedwongen hoor" zegt hij. "Oh" kwam er uit mijn mond.

"Maar goed, ik heb gehoord dat je met een of andere Nourdinne woont en zijn kind. Is dat waar?" "Ja dat is zeker waar! Ik hou van Nourdinne, even voor de duidelijkheid" zeg ik trost. "Oké maar je weet toch dat je hem uit je leven moet zetten? Ik bedoel, je moet nu eenmaal met mij trouwen en..." "Ik weet niet wie jij bent. Ik weet slechts jou naam en verder niets. En trouwens, ik ga niet trouwen, en als ik dat wel ga doen is het met Nourdinne" zeg ik. "Mag ik even naar binnen? Zo te zien hebben we veel met elkaar te bespreken" zegt hij. "Nee, je mag niet naar binnen. Als je iets wilt zeggen, gang je" zeg ik.

"Het spijt me alvast oke? Ik weet dat je van Nourdinne houdt dat laat je echt merken. Maar je moet hem wel uit je leven zetten. Je kan niet met 2 mannen nemen" zegt hij. "2 mannen? Nourdinne is de enige voor mij. En ik ga sowieso NEE zeggen! Ik wil je niet het spijt me" zeg ik. "Een beetje jammer want ik had zo'n prachtige dame wel in mijn leven willen hebben" zegt hij. "Oke" zeg ik droog. "Goed, ik ga maar eens. Je wilt niet trouwen, je bent heel duidelijk voor mij maar niet voor je ouders" zegt hij. "Ga gewoon weg" zeg ik. Hij kijkt me lang aan.

"Ga je nog weg?" Herhaal ik. "Je bent prachtig ma sha Allah" zegt hij. "Shokran" zeg ik droog. Ik voel me speciaal als Nourdinne het zegt. Maar deze rare ezel geeft me jnoen. "Ik spreek je morgen" zegt hij. "Hoezo morgen? Kom nooit meer terug want ik ga nooit maar dan ook echt nooit met jou trouwen" zeg ik. "Je moet... van jou ouders" "Urgg het zal wel. Ik ga nee zeggen" "Hmm wat jij wilt. Tot ziens!" Met een glimlach loopt hij weg.

-

"Met wie was je aan het praten?" Vraagt Nourdinne slaperig. "Ohh ehh n..niema..." "Met wie Bouthaina?" Onderbrak hij me. Hij kijkt me serieus aan. Zijn serieuze blik is zo cute he. "Omar" zeg ik zacht. "En wie is Omar?" "Mijn ouders willen dat ik met hem trouw" zucht ik. "Oh hij... waarom maakte je me niet wakker?" "Wat zou je dan doen?" "Nou, hem duidelijk maken dat je MIJN vrouw bent" zegt hij. Blozend kijk ik weg. Hij is zo lief voor me!

Hij lacht en komt naast me zitten. "Je bent nog mooier als je bloost. Als dat überhaupt kan want je bent mooier dan wat dan ook. Ik kan uren naar je kijken" zegt hij lief. "S...stop" zeg ik verlegen. "Ik hou van je. Ik wist niet dat je zoveel van iemand kon houden maar pfff... mijn liefde voor jou is te groot" zegt hij. "Ik hou ook van jou" zeg ik zacht. Hij glimlacht breed en drukt een kusje op mijn voorhoofd.

"Ik heb morgen mijn eerste wedstrijd" zegt hij. "Echt waar? Zo leuk" zeg ik blij. "Je moet wel komen he" "Ik zou het niet willen missen" zeg ik en knijp in zijn wang. "Wist je dat je een prinses bent?" "Wist je dat je een prins bent?" "Uh jaa, droomprins van ene Bouthaina" "Hmm... ik heb gehoord dat Bouthaina heel heel veel van haar droomprins houdt" "Haar droomprins houdt veel meer van haar" "Dat is lief van hem" zeg ik. "Yep, en hij kan niet leven zonder haar" "En zij kan ook niet leven zonder hem" "Daarom zijn ze voor elkaar bestemd" zegt hij blij. "Cutie" glimlach ik.

PP Omar
Wat jammer dat ze niet met mij wilt trouwen. Ik accepteer haar keuze wel. Ik dwing haar niet. Maar haar ouders en mijn ouders zijn te streng. Ik had liever iemand gewild die van mij houdt. En alleen van mij. Wat heeft die Nourdinne echt geluk met haar. Ze is mooi Ma sha Allah, en heeft veel respect. In Sha Allah vind ik zo'n vrouw als haar. Of heb ik haar al? Want ze moet wel met mij trouwen enzo...

"Hey!" Hoor ik iemand roepen. "Ja?" Zeg ik. "U..uhmm ik zag je net daar staan, wie ben jij?" Vraagt ze. "Wie ben JIJ?" "Ik ben Samira, vrouw van Nourdinne" zegt ze. "Vrouw? Wat zeg jij nou?" "Ik ben zijn vrouw, maar die heks pakt hem van mij af" zucht ze. "Oh" kwam er uit mijn mond. "Maar wie ben jij dan?" "Gaat jou niks aan. Trouwens, Bouthaina is geen heks, ze is een vrouw met respect in tegenstelling tot jou" zeg ik en kijk haar vies aan. Tfoe kijk wat ze aan heeft. "Pardon?" "Doe normaal" zeg ik en loop weg.

Als Bouthaina echt echt met mij moet trouwen, dan ga ik ervoor zorgen dat we snel scheiden zodat ze gelukkig wordt met die Nourdinne. Dat is een briljante idee! Al zeg ik het zelf. Ik zie mensen graag gelukkig.

PP Samira
Noemde hij me nou een vrouw zonder respect?!!!!
Wat is zijn probleem! Hij kent me helemaal niet!!!

•••••••

❤️🌟

Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu