Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)

Hoofdstuk 15

"Gelti, heel erg bedankt voor alles maar ik ga weg" zeg ik. "Oh en waarom?" "Uhm... ik uhh ik wil u niet lastig vallen" zeg ik. "Je valt me niet lastig hoor" zegt ze lief. "Ik heb een huis gevonden dus ik ga daar wonen" "Is goed weldi wat jij wilt. Je bent altijd welkom hier" "Shokran" "Waar heb je een huis gevonden?" "In parijs" "Zo ver?" "Eh ja" "Heerlijk" zegt ze. Ik knik langzaam. Ik vind haar raar. "Ik ga even snel koken voordat je vertrekt" zegt ze. "Is goed"

"Papa!" Roept Ahmed. "Wat is er?" "Ik wil snoep" "Nee kleine, we gaan zo eten EN je hebt te veel snoep gegeten gisteren" "Ik wil snoep!!" "Nee" "Papa" "Straks oke? Je krijgt straks snoep" hij knikt en kijkt verder naar zijn serie. Het is al vijf voor negen dus Bouthaina kan elk moment komen.

"Komen jullie eten?!" Roept Bouthaina haar tante vanuit de keuken. "Kom Ahmed" zeg ik. Ik til hem op en loop naar de keuken. Het ruikt heel vreemd? "Ik heb anders dan normaal gemaakt speciaal voor jullie" zegt ze. "Oh shokran" zeg ik. Net wanneer ik een hap wil nemen gaat de deur bel. "Ik doe wel open! Eet verder" zegt ze. Maar Ahmed is haar al voor. Hij rent naar de deur. Niet veel later hoor ik haar zachte stem.

"Salaam gelti! Roept ze. Ze groeten elkaar en mij gunt ze een hand. "Stoor ik jullie?" Vraagt ze. "Uh nee nee" zeg ik en sta op. "Eet verder lieverd. Bouthaina kan nog wel wachten" zegt Fadoua. "Uhm... ik heb haast gelti dus Nourdinne schiet op" zegt ze. "Shokran gelti maar ik ga onderweg wel eten kopen" zeg ik. "Oh oke" zegt ze zacht.

In de auto hoor je alleen zacht koran op de achtergrond. "Ik heb eigenlijk geen haast. Maar mijn tante maakt altijd van die gore groenten en dat wou ik je niet laten eten" glimlacht ze. "Redder in nood!" Riep ik lachend. "Ik voel me echt verschrikkelijk Bouthaina" zucht ik. "Waarom?" "Kijk naar mij! Ik ben 24 en ik heb niks. Geen huis, geen..." "Jawel! Je hebt wel een huis! En je bent een respectvolle man daar moet je trots op zijn" zegt ze. "Bedankt dat je er altijd voor me bent" zeg ik. "Geen dank leeghoofdje" "Leeghoofdje?" "Ja" "Soms kan je echt raar zijn" "Weet ik" lacht ze zacht.

-

We zitten even in een park. We gaan zo richting Parijs. Met een glimlach kijk ik naar mijn zoon die staat te voetballen met een andere jongen. "Parijs... stad van de liefde zeggen ze" zeg ik. "Het is maar wat je liefde kunt noemen" zegt ze zacht. "Hoezo?" "Gewoon, ik heb nooit liefde gekend. Dat zou ik wel eens willen maarja..." "Bouthaina ik..." ze kijkt me vragend aan. "Ja Nourdinne?" "Uh niks laat maar" zeg ik. Ze knikt en kijkt weg.

Waarom begin ik van haar te houden?

Ik mag niet van haar houden! Haar vader accepteert mij sowieso niet! Dus ik moet mijn gevoelens echt opzij gaan zetten. Niemand gaat mij ooit accepteren. Behalve Bouthaina. Ik ga nooit meer trouwen. Wie wilt nou een man zoals mij? Niemand. Ik heb letterlijk niks!!! Slechts èèn zoon.

"Zullen we gaan?" Vraagt ze na een tijdje. "Ja kom" ik pak Ahmed vast en we lopen naar haar auto. Ze rijdt gewoon een auto! En ik? Ik kan niet eens autorijden. Pfff wat voor een man ben ik?!

PP Samira
Milo is net weg gegaan. Hij is mijn man! We zijn getrouwd. Weetje hoe rijk hij is? Niet normaal! Ik ben blij dat ik weg ben gegaan bij die zwerver Nourdinne. Opzich mis ik mijn zoon wel, maar ook weer niet. Want nu heb ik geen kind die de hele tijd huilt. "Hey heb je zin in een beurtje?" Vraagt de bewaker. "Ja waarom niet" grijns ik. Samen lopen we naar mijn kamer. De bewaker en ik doen wel vaker dingen... Maar gelukkig weet Milo dat niet. Ik ben bij hem slechts voor het geld.

Money!

PP Bouthaina
Parijs... stad van de liefde. Had ik maar een geliefde... Ik kreeg nooit liefde van mensen omdat ik zehma 'anders' ben. Kifesh anders? Ik ben ook maar een mens. Maar omdat ik een Moslims ben, sluiten ze me buiten. Echt gemene mensen.

Maar... ik denk dat ik voor Nourdinne begin te vallen. Ik begin zelfs van hem te houden? Hij is zo lief en respectvol. Hij accepteert mij om hoe ik ben. En hij is vaak zo onzeker maar hij is gewoon perfect alleen heeft ie dat niet door. Maar goed, hij houdt nog steeds van zijn ex vrouw Samira. Echt verschrikkelijk zij! Zo kan een mens gewoon niet zijn!

Nourdinne geeft mij echt een fijn gevoel. Ik voel me veilig bij hem. Ik kan alles kwijt bij hem. Jammer dat hij nog van die Samira houdt.......

••••••

🙈💕🌟