Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)

Hoofdstuk 24

Niet gecontroleerd op spelfouten!! Had geen tijd haha.

"Bij papa!" Roept hij. Mijn ogen worden groot. Hij kiest mij!!! MIJ! "WAT NEE! HET IS MIJN ZOON EN IK WIL HEM BIJ ME HEBBEN!" Schreeuwt Samira. "Ik wil bij papa en Bou!" Roept Ahmed. "Nee Ahmed! Je moet bij mama komen wonen! Zij zijn niet goed voor je! Vooral die bou!" Roept Samira. Ach stil raar mens.

"Hierbij verklaar ik dat Ahmed officieel blijft wonen bij zijn Vader genaamd Nourdinne Omari" wordt er zegt. "Dat kunt u niet maken!" Roept Samira. "Het spijt me" zegt haar advocaat tegen haar. "Dit zet ik je betaalt, let op mijn woorden. Zomaar mijn zoon en man afpakken toch, komt goed" zegt Samira zacht tegen Bouthaina. Ze kijkt me nog vies aan en loopt weg. "Trek het je niets van aan, ze is psychisch" zeg ik. Ze knikt en loopt naar Ahmed.

Slimme boy heb ik!!!

"Ik ben trost op je kleine" zeg ik en til hem op. "Mama is niet lief" zegt hij. "Dat klopt" "Ze zei, Bou is niet goed en gemeen" "Dat klopt niet, mama samira is echt gemeen" zeg ik. "Ja" zegt hij en knuffelt me. We spreken nog wat en verlaten daarna de zaal. Pfff wat een dag. Een onverwachte dag.

Verwacht het onverwachte...

"Je wilt niet weten hoe blij ik ben" zegt Bouthaina. "Ahmed is echt slim, ik hou zoveel van hem" zeg ik. "Ik ook" "En ik hou natuurlijk ook veel van jou" zeg ik en kijk haar aan. Ze bloost en kijkt weg. "Ahmed en jij zijn de enige die veel voor mij betekenen. Ik kan echt niet leven zonder jullie. Oh man ik weet dat ik dit te vaak zeg maar Bouthaina, pfff ik hou zoveel van jou echt niet normaal" zeg ik en pak haar kin vast. "Ik hou ook van jou" zegt ze zacht. "En van Ahmed" vervolgt ze snel erachter. Ik glimlach en druk een kusje op haar voorhoofd.

Met een glimlach kijk ik naar mijn zoon die zit te spelen. Bouthaina en ik zitten op een bank en hij zit te spelen met andere kinderen in een speeltuin. "Ons zoontje" fluistert ze. Mijn glimlach wordt breder. "Ons zoontje" herhaal ik. "Zullen we gaan? Het is bijna Iftar en ik moet nog eten maken" "We kunnen ook mac pakken als je moe bent" zeg ik. "Vind je mijn eten niet lekker?" Vraagt ze gekwetst. "Jawel jawel! Wollah wel! Je wilt niet weten, echt zo verrukkelijk! Als het kon zou ik het 24 uur lang eten. Je kan niet normaal goed koken je bent de beste" zeg ik. "Dankjewel" zegt ze blozend. "Je maakt het lekkerste eten die ik ooit in mijn leven heb gegeten" "Dat is lief" zegt ze zacht. "Ik hou van jou eetkunsten" "Laten we gaan" ik knik en neem Ahmed mee.

-

"Slaaplekker kleine" "Slaaplekker papa" ik glimlach verlaat Ahmed zijn kamer. Ik ben Allah zo er dankbaar! Gelukkig is hij niet bij die vreselijke persoon. Hoe ze loog... ik heb haar nooit aangeraakt. In andere woorden, ik heb nooit een vrouw aangeraakt of bedrogen. Dat zij ooit mijn vrouw was. Astaghfirullah. Ik ben serieus blij dat ik van haar af ben!

Ik heb nu mijn wifey gevonden. Mijn leven. Alles wat ik nodig heb. Ik heb een prinses als een vrouw, een prachtige zoon en natuurlijk Allah swt. Meer heb ik niet nodig!!!

"Nourdinne!" Haalt ze uit mijn gedachten. "Ja?" "Je zat diep in je gedachten, waar dacht je aan?" "Dat ik een prachtige vrouw heb" ze bloost en kijkt snel weg. "Je bloost echt snel he" lach ik. "Stil gekkie" "over 10 min is het iftar" "Ja" "Het voelt als jaren" "Stel je niet zo aan" lacht ze me uit. Ik hou van haar Lach!!!

PP Samira
"Je moest veel moeite doen!" Riep ik tegen Jermy, mijn advocaat. "Ik heb mijn best gedaan! Dat kind is gewoon veel te slim. Je moest tegen hem zeggen dat hij jou moest kiezen" "Dat heb ik al gedaan! Pfff wat een rot kind" zucht ik. "Hoe bedoel je rot kind? Je hebt een rechtzaak gestart om hem te krijgen en nu noem je hem een rot kind?" Bemoeit Lina. "Hou je bek jij! Je moet je erbuiten houden" zeg ik. "Ik heb je wel geholpen ja!" Riep ze.

"Ik heb jou hulp niet nodig! Ga terug naar je huis of waar je ook woonde!" Riep ik boos. "Ondankbaar mens! Wollah ik snap nu pas waarom Ahmed je niet wilt. Tfoe man hoer" zegt ze. Ik wou haar uithalen maar ik besefte dat ik geen onderdak heb!

"Sorry Lina, ik was gewoon boos" zeg ik. "Ja toch" "Het spijt me, het was niet mijn bedoeling om het op jou af te reageren" "Het is al goed maar je moet je best doen om Ahmed te krijgen, dat kind is slim voor zijn leeftijd" zegt ze. "We moeten een plan bedenken want ik wil mijn zoon terug"

Ik ga nu echt een goede moeder zijn. Alleen hij moet terug bij mij. Ik zal goed voor hem zorgen! Beter dan die Bouthaina.

-
23:45

PP Nourdinne
Ik lig op de bank met mijn hoofd op haar schoot. Met haar kleine handjes gaat ze door mijn haar en dat vind ik fijn. We zijn niet getrouwd maar dat komt nog wel na Ramadan In Sha Allah. "Ik hou echt van jou Bouthaina" "Hoevaak wil je dat nog zeggen" lacht ze zacht. "Elk seconden als het moet" "Hahaha ik hou ook van jou mijn gekkerd" "Waren we maar getrouwd" "Stil stil!" Roept ze. Ik schiet in de lach en concentreer me weer op tv.

Ik vraag me af, zou er iemand op deze wereld zijn die net als Bouthaina is? Kan een man nog gelukkiger worden dan ik?

PP Samira

Ik krijg mijn zoon en mijn man. Hoe dan ook!!

•••••••

❤️🌟