Nourdinne Omari. Een jongeman van 24 jaar. Zijn vrouw werd plots rijk en liet Nourdinne alleen met een zoontje van 4 jaar. Hij staat er helemaal alleen voor. Hij woont samen met zijn zoontje in een kleine arme dorp in Frankrijk.
"Papa ik wil ook ee...
Ik kijk haar raar aan. Ze vraagt of ik bij haar kan wonen?! Is ze gek of wat? "Uhmn ik denk niet dat dat een goed idee is" zeg ik. "N..Niet verkeerd bedoeld hoor! Ik woon in een grote huis van ongeveer 15 mensen en ik woon daar in mijn ééntje" zegt ze zacht. "Gaan mensen niet raar denken? Ik bedoel... Een man met een zoon... in jou huis..." zeg ik. "Als je niet wilt hoeft niet. Maar ik moet gaan het gebed is bijna" zegt ze.
Dit is een mooie kans waarom weiger ik? Anders heb ik nergens om te wonen! Ik wil helemaal niet in een kamp met gemene mensen. Ze discrimineren mij en mijn zoon. "Wacht! Ik uhh ik wil wel" zeg ik. "Weet je het zeker? Als je het niet wilt hoeft het echt niet hoor" zegt ze zacht. "Ik wil het" zeg ik. Ze knikt en loopt voor me. Ik haal diep adem en loop achter haar aan.
Ergens verder op zie ik Lina en Ilyah zoenen. Lina, iemand die ik als een zusje zag. Ilyah, iemand die ik als een broer zag. Allebei keren ze de rug om. En nu zitten ze aan elkaar. Astaghfirullah.
"Kom je?" zegt ze terwijl ze voor een auto staat. "I..Is d..dit..." "Dit is mijn auto. Gekregen op mijn 20ste verjaardag" zegt ze. Wauw. "Mag ik Ahmed? Dan kan jij voorin stappen" zegt ze. Ik knik en leg Ahmed achter in. Ze heeft gewoon een eigen chauffeur.
Ik snap echt niet waaron haar ouders haar niet accepteren hoe ze is. Ze is te lief voor deze wereld. Ze doet niemand kwaad en is zo gevoelig. Zo kwetsbaar. Ik heb haar gezicht nog nooit gezien. Ze heeft altijd een gezichtssluier om Ma Sha Allah. Ze is vast prachtig net als haar innerlijk. Pfff was Samira maar zo... Ik hou nog steeds veel van haar. Ookal heeft ze me veel pijn gedaan.
-
De auto stopt voor een hele mooie huis. Of eerder een vila! We stappen uit en de chauffeur rijdt weg. Ik neem Ahmed van haar over. "Woon je hier alleen?" vraag ik. Ze knikt. D..Dt is te groot!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Hoe... Hoe kan je hier in je ééntje wonen?" "Mijn ouders hebben het gekozen" "Ben je niet bang? Alleen in zo'n enorme huis" "Ik ben er aangewend" "Het is prachtig" "Shokran" zegt ze en loopt door. Ik heb nog nooit in mijn leven zo een mooie huis gezien. Alleen in films dan.
"Dit is jou kamer" zegt ze. Ik loop naar binnen en ik geloof mijn ogen niet! Dit is gewoon net zo groot als mijn oude huis.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
