Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)

Hoofdstuk 31

Hebben jullie een leuke eid gehad?
Ik wel hmdl💝.

Eid Mubarak nogmaals💗.

________________________________

PP Bouthaina
"Kunnen we niet eerder scheiden?" Vraag ik aan Omar. "Dat gaat niet zo makkelijk" zucht hij. "Wil je echt niet getrouwd blijven met mij?" Vraagt hij. "Uh.. NEE" "Hoezo niet? We kunnen..." "Ik ken jou niet, jij kent mij niet. Ik weet alleen jou naam" "We kunnen elkaar leren kennen?" "Nee , geen intresse sorry" zeg ik. "Oké" zegt hij.  "Ga je straks naar hem toe?" "Ja, wil je me brengen?" "Is goed" zegt hij.

Ik vind het heel lief van Omar dat hij dit voor me doet. Gelukkig is hij niet zo'n rare en gemene illie. Allah zijn dank. Ramadan is voorbij helaas. Nourdinne en ik zouden trouwen. Heel jammer dit... mijn vader is echt gemeen. En van mijn moeder had ik het al helemaal niet verwacht. Ze was zo lief en opeens dit...

"Waarom ben je eigenlijk van een man gaan houden die al een kind heeft?" Vraagt hij opeens. "Ik zie Ahmed als mijn zoon. Nourdinne is respectvol en heeft een hart van goud" zeg ik. "Maar hij kan toch..." "Wil je stil zijn? Heb ik al gezegd dat je veel vragen steld altijd? Denk je is shi intervieuw ofzo" zeg ik geirriteerd. "Hodee heb je woedeaanval kregen ouleh" "Nee en stil" "Ik mag toch vragen stellen aan mijn vrouw?" "Jou vrouw? Begin normaal te doen, ik ben niks van jou" "Oh.. ja sorry" zegt hij. Gelukkig is de rest van de rit stil.

"Mag ik je iets vragen?" "Wollah tha je geeft me jnoen! Wat is er?!" Riep ik geirriteerd. "Kijk, zijn ex vrouw is..." "Geen vragen meer stellen over Nourdinne" "Hoezo niet? Ik wil gewoon meer weten" "Waarom? Het zijn jou zaken niet Omar" "Nou lieve bouthaina, ik wil meer info" "Voor wat wil je meer info? Wesh ben je een politieagent? Wees alsjeblieft stil want je praat veel" zeg ik. "Oke oke" zegt hij.

-

"Ik kom je over 2 uurtjes halen" zegt hij. Ik knik en stap uit. Meteen rijdt hij weg. Ik haal diep adem en loop naar de deur. Ik bel aan en Ahmed doet open. "Mama!" Roept hij blij. Met een glimlach til ik hem op. "Ahmed?!" Hoor ik Nourdinne roepen. Nourdinne komt aanlopen en als hij mij ziet, verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht. "Bouthaina" "Nourdinne". Ik leg Ahmed weer op de grond. Nourdinne omhelst me strak.

"Heeft hij je pijn gedaan? Gaat alles oké? Ik..." "Het gaat prima alhamdulillah" onderbrak ik hem. "Het spijt me dat ik niks kon doen!" "Je hoeft geen sorry te zeggen. Mijn vader is eenmaal zo... maar In Shaa Allah ben ik over een maand gescheiden van Omar" zeg ik. "Ik hou zoveel van je" "Ik ook van jou" zeg ik.

"W...wat hebben ze gedaan? Hoe kom je aan een blauwe oog?!" Vraag ik. "Maak je geen zorgen" "Nourdinne!" "Het gaat wel hayati, geen stress" "Doet het pijn? Kom het moet verzorgd worden" "Nee het doet geen pijn" zegt hij. "Weetje het zeker? Ik wil niet dat je pijn voelt" "Jaa het gaat prima schat" zegt hij. Ik knik. "Je bent zo schattig als je overbezorgd bent" lacht hij zachtjes. Ik grinnik zacht en loop naar de woonkamer.

PP Omar
"Ik ga haar niet aanraken" zeg ik tegen mijn moeder. "Maar, ik wil kleinkinderen!" Roept ze. "Dat is dan pech mam" zucht ik. "Ze gaat ooit wel van je houden, wacht maar af" "Nou eerlijk gezegd denk ik van niet" "Vast wel, jullie passen bij elkaar" bemoeit mijn vader. Bro? Waar bemoei je ermee? Zeg ik in mijn hoofd. Ik negeer hem. "Waarom doe je zo tegen je vader?" Zegt hij. "Welke vader?" "OMAR!" Schreeuwt hij. "Wat?" "Doe normaal" "Oke" zeg ik droog. "Ik moet gaan, ik spreek je straks. Als je zo blijft doen tegen je vader, krijg je spijt" zegt hij en loopt weg.

"Lol zie je me boeien" fluister ik.
Shitan.

PP Samira
"Ik weet echt niet waarom ik jou help" zucht Lina. "Omdat wij vriendinnen zijn" glimlach ik. Ik haat haar vreselijk! "Het zal wel" zegt ze. Bitch.

PP Nourdinne
Ik wil haar zo graag meenemen naar ergens waar niemand ons stoort. Ik wil alleen zijn met mijn bouthaina. "Waar denk je aan?" Haalt ze uit mijn gedachten. "Ik wil je echt meenemen naar een land waar niemand ons stoort" "Achja... dit is het lot nourtje" zegt ze. "Nourtje?" "Ja Nourtje" lachend schud ik met mijn hoofd.

"Bouthaina?" "Ja?" "Ik heb een slechte gevoel" "Hoe bedoel je?" "alsof er iets ergs gaat gebeuren" zeg ik. "Oh... het is vast niks" zegt ze.

Vast niks? Are you sure Bou?...

•••••••

❤️🌟

Helaas... Marokko💔...

But!!! Ze hebben nog 2 kansen hmdl!