Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)

Hoofdstuk 18

"W...wauw nourdinne" zegt ze en kijkt rond. Terwijl ze even aan het slapen was, had ik de woonkamer versierd enzo. "Vind je het mooi?" Vraag ik. "Ja! Het is prachtig!" Riep ze blij. "Ik uh... ik wil je iets korts vertellen" zeg ik en ga op mijn knieën. "Ik wil je als eerst héél erg bedanken voor alles wat je voor mij hebt gedaan. Bouthaina, in zo'n korte tijd heb je me zoveel geleerd. Ik ben mezelf bij jou. Ik besefte dat jij alles bent wat ik nodig heb in mijn leven samen met mijn zoon. Zonder jou was ik die onzekere man gebleven. Je hebt mijn ogen geopend. Je hebt me laten zien dat de wereld veel mooier is met jou. In zo'n korte tijd ben je... mijn leven geworden. Wat ik eigenlijk duidelijk wil maken is, dat je mij heel erg gelukkig maakt. Lieve Bouthaina, zou je...Jou leven met mij willen delen?" "J..ja" zegt ze huilend. Ik glimlach breed en schuif de ring in haar vinger.

Ik sta op en knuffel haar. "Tranen van geluk hoop ik" zeg ik zacht. Ik maak der los en druk een kusje op haar voorhoofd. "Nourdinne, nog nooit heeft iemand zo iets liefs tegen mij gezegt! Ik hou zoveel van jou" zegt ze. "Ik hou meer van jou" zeg ik. "Nee ik meer van jou" "Dat kan niet" glimlach ik. "Jawel, dat kan wel" "Nee dat kan niet" "Wel!" Riep ze lachend en omhelst me.

Zij, zij heeft mijn leven compleet gemaakt...

"Nourdinne" zegt ze zacht. "Ja?" "Uhm... ik ehh.." "Wat is er?" "Beloof dat je niet boos gaat worden" zegt ze. "Als je nu gaat zeggen dat je niet meer met mij wilt trouwen dan.." "Nee nee!! Dat niet" "Oh gelukkig, zeg het maar" "Beloof eerst dat je niet boos gaat worden" "Ik beloof het" ze haalt diep adem en kijkt me aan.

"Ik ehh... ik heb je opgegeven als een profvoetballer en je mag morgen een proeftraining doen" zegt ze zacht. Mijn ogen worden groot. "Maar waarom? Ik kan helemaal niet voetballen!" "Jawel! Nourdinne, je hebt het zelf niet door maar je bent echt heel goed" "Bouthaina, dat kan ik niet! Ik? Profvoetballer? Nee dat gaat niet" zeg ik. "Maar je hebt echt talent!" "Bouthaina..." "Je gaat morgen gewoon die proeftraining doen" "Waarom heb je dat gedaan?" "omdat je talent hebt" "En als ik niet goed genoeg ben volgens hun?" "Dan hebben hun pech want voor mij blijf je altijd de beste" zegt ze. Ik glimlach en druk een kusje op haar voorhoofd. "Dankjewel" zeg ik zacht. Wat hou ik toch van haar.

"Ohja trouwens, Ahmed begint morgen school" zegt ze. "Heb je dat ookal geregeld" "Yep" "Ik ben zo blij met jou wist je dat" "Als Ahmed niet naar me toe kwam, had ik jou nooit ontmoet" zegt ze. "Ja... ik ben Ahmed heel dankbaar" zeg ik. "Ja ik ook" zegt ze. "Bouthaina?" "Hmm" "Waarom heb ik jou niet eerder ontmoet?" "El mektab cutie" zegt ze lief.

"Nourdinne, ik wil geen bruiloft" zegt ze na een tijdje. Ik kijk haar aan. "Echt niet?" "Nee, ik wil gewoon Islamitisch getrouwd zijn" "Weetje het zeker? Want meeste vrouwen dromen van..." "Ik ben niet zoals de meeste vrouwen" "Klopt, je bent MIJN vrouw. Een prachtige, speciale vrouw" "Shokran" zegt ze met een glimlach. "Jou glimlach laat mijn hart kloppen" blozend kijkt ze weg. Ik grinnik zachtjes.

Na een tijdje komt Ahmed de woonkamer binnen. "Mama" zegt hij slaperig. "Heb je honger schat?" Vraagt ze aan hem. Hij knikt en wrijft in zijn ogen. "Kom" ze pakt zijn hand en samen lopen ze naar de keuken.

Mijn gezin❤️

-

Volgende dag...

PP Bouthaina
Ik word wakker door mijn wekker. Het is 7:30. Met een glimlach kijk ik naar mijn ring. Het is prachtig Ma Sha Allah. Ik sta op en doe snel mijn ochtendroutine. Ik doe de wassing voor het gebed. Na het bidden loop ik naar Ahmed zijn kamer. Ik maak hem rustig wakker. "Je moet naar school schat" zeg ik. Vermoeiend staat hij op.

"Kom ontbijten" zeg ik. Hij neemt plaats en begint te eten. "Wees lief voor de juf he" zeg ik. Hij knikt. Nadat hij klaar is met eten, breng ik hem naar school. "Je krijgt veel leuke vrienden" zeg ik. "Ja!" Riep hij blij. Ik zet hem af en rij terug naar huis.
Nourdinne is nog niet wakker. Over een uur moet hij opstaan want hij heeft vandaag een proeftraining.
Hij heeft het niet door maar hij heeft echt talent!

Ik loop naar zijn kamer om hem wakker te maken. Ik klop eerst en krijg geen reactie. Langzaam doe ik de deur open en zie hem schattig slapen. "Nourdinne?" "Nourdinne?!" Ik schud hem heen en weer tot hij wakker wordt. "Hmm" zegt hij. "Wakker worden" zeg ik. "Hmm hoelaat is het?" "8:48" "Zo vroeg" "Ik verveel me" zeg ik. "Ga terug slapen" "Nee dat kan ik niet" "Ga tv kijken" "Dat is saai" "Ga een boek lezen" "Nourdinne!" "Oke ik sta al op" zegt hij. Ik glimlach en ga aan de kant zodat hij kan opstaan.

Na ongeveer een half uur staat hij al klaar. "Ga snel ontbijten voordat het koud wordt" zeg ik. "Oké mama" grapt hij. Ik lacht zachtjes en kijk verder naar de tv. "Bouthaina!" Hoor ik hem vanuit de keuken roepen. "Ja!" Riep ik terug. "Kom is!" Ik sta op en loop naar hem toe. "Waarom heb je zoveel gemaakt?" Vraagt hij en wijst naar het eten die op tafel ligt. "Omdat het is lekker is" zeg ik. "Maar het is veel" "Kijk ik wou eerst alleen msemmen maken. En toen kreeg ik een idee oom waffels met fruit te maken en toen weer croissant en ik kon niet kiezen dus heb ik ze alle drie gemaakt en het is niet zoveel" zeg ik. "Je bent gek" lacht hij. "Dank u meneertje" zeg ik. Rustig begint hij te eten.

-

13:30
"We zijn precies optijd" zeg ik. We melden ons bij de receptie en over 10 minuten mag hij zijn proeftraining doen. "Nourdinne, hou je niet in. Je moet ze laten zien wat je kunt want geloof me... met jou talent kom je heel ver" zeg ik. "Goed" zegt hij. "Ik hou van je" zegt hij. "Ik ook van jou" zeg ik.

Met een glimlach kijk ik uit het raam. Naar mijn man. Hoe hij voetbalt tegen andere mannen. Als ze hem niet aannemen dan weet ik niet wat er mis met hun is. Na een half uur moet hij in z'n eentje tegen 2 mensen spelen. Na letterlijk 3 uur mag hij eindelijk naar huis.

"Je zweet" zeg ik als hij mijn richting op loopt. "Logisch toch" zegt hij. "Wat hebben ze gezegt?" Vraag ik. "Ze gaan me rond 18:00 uur bellen" zegt hij. Ik knik en stap in. "Ik ben trots op je" zeg ik. "Dankjewel vrouwtje van me" glimlacht hij. "Voetbal kleren staat je cute" zeg ik. "Ja toch" lacht hij.

Mijn man❤️

••••••••

Ze zijn echt goals😍

❤️🌟