When the light goes out ~Jily~ ✔

Chapter 19

Pov Lily

Als Marlene en Alice me niet hadden aangevallen met brieven was ik niet naar het kerstfeest van James gegaan. Maar die aanval kwam wel, en daarom ging ik.

We zouden met zijn drieën gaan, dus om zes uur stonden ze voor mijn deur.

Marlene had een helderblauwe jurk aan, hij kwam tot aan haar enkel en had een split. De jurk had spaghetti bandjes en glinsterde een beetje. Ze had haar blonde haar in een ingewikkeld kapsel opgestoken met een blauw zilveren speld erin.

In de brief stond namelijk dat naast het kerstdiner een gala was, een gemaskerd bal. Aan het begin zou er gedanst worden, met tussendoor wat snackjes. En dan bij het diner, zouden de maskers afgaan. Ik vond het raar, alsof je mensen opeens niet herkende als ze een masker hadden. Maar ik vond dat het ook weer wat mysterie had. 

Marlene had haar blauwe masker vast in haar hand.

Alice een rode jurk tot iets boven haar knieën aan, ze had geen mouwen. Haar hoge laarzen waren ook rood, evenals haar masker. Haar net lang genoegen haar zat in een hoge staart met daarin een vlechtje. 

Ze zagen er beiden prachtig uit.

Ik zelf had een groene jurk aan, dezelfde kleur als mijn ogen. Om mijn middel zat een band met daarin zilveren bloemetjes.  De achterkant was langer dan de voorkant, je zag dus mijn groene platte schoentjes. En dan mijn haar, het krulde al van nature, maar ik had het wel extra verzorgd. Ik had de voorste plukjes naar achter gehaald en daar vastgemaakt met een glinsterende ook al groene speld in de vorm van een bloem. Mijn masker was met zilveren steentjes ingezet. Ik was behoorlijk blij met hoe ik er uiteindelijk uitzag. Het was een moeilijk outfit te vinden, vooral met niet een heel hoog budget.

'Jullie zien er zo mooi uit,' zei Marlene met twinkellichtjes in haar ogen, ik glimlachte en Alice leek het gelukkigste persoon op de aardbodem. 

We pakte elkaars handen vast en verschijnselde.

Potter Manor was gigantisch, hij had een prachtige tuin. Ik zag een aantal gasten in en uit lopen met de meest schitterende outfits.

We liepen zij aan zij naar binnen, gespannen. Ik voelde hoe zowel Marlene als Alice mijn handen samenperste, waarschijnlijk deed ik hetzelfde.

Op gegeven moment zag Alice Frank en liep op hem af, Marlene danste al met een andere jongen.

'Je ziet er beeldig uit.'

Ik draaide me om en zag James staan, ik kon het niet negeren. Hij zag er onwijs knap uit in een pak.

Hij pakte mijn hand vast en trok me mee op de dansvloer, terwijl we een klassieke dans dansten begon hij met praten.

'Hoe vind je het?'

Ik slikte, dacht even na en antwoordde toen: 'Indrukwekkend.'

Hij lachte even.

Na een tijdje stopte we met dansen, James ging naar zijn vrienden en ik naar Alice en Marlene.

'Hoe vinden jullie het?' vroeg Marlene, Alice reageerde enthousiast en zei dat ze het heel leuk vond. Ik was er nog niet helemaal uit, thuis op de bank een spelletje met mijn ouders spelen is ook leuk. Of Kerstmis met hun vieren, eigenlijk miste ik het wel. Dat was het eerste jaar dat ik Kerstmis met mijn ouders vierde. Maar met James Potter. Wie had dat ooit gedacht?