Köftelerimizi yiyip mekandan ayrıldığımızda Giray yine sürücü koltuğuna oturunca ben de hemen onun yanına oturmuştum.
"Güzelim iyisin değil mi?" İyiyim desem bile tekrar tekrar bana aynı soruyu soruyordu. Korkutmuştum sanırım onu.
"Iyiyim canım. Seni de telaşlandırdım ama bir şeyim kalmadı."
"O zaman İstanbul yolcusu kalmasın."
Hepimiz Giray'ın tuhaf bir tınıyla söylediği cümleye gülerken o ana yola çıkmıştı bile.
"Kızlar siz nerede kalacaksınız?"
Burak'ın sorusu ile sırıtarak arkama döndüm.
"Ağabeyimde."
"Bir dakika sevgilim. Senin ağabeyin İstanbulda mı yaşıyor?"
"Evet Giray. Yani sana daha önce bahsetmemiş olabilirim ama anlatacak vaktim olmadı."
"Peki ağabeyinin haberi var mı?"
"Evet yani ben haber vermedim ama annem ya da babam kesin haber vermişlerdir."
"Of ya ben senin bizde kalmanı istiyordum."
Giray'ın oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi bir yandan mızıklayıp bir yandan da araba kullanmasına güldüm.
"Bence sizde kalmam iyi olmazdı zaten Giray."
"Inşallah ağabeyinin bir işi çıkar da bizde kalırsın."
"Giray. Resmen çocuklaştın şu an ama."diye kızgınca bende söylenince cevap vermedi.
"Kaç saate varırız Yalovaya."
"Üç saate varırız güzelim bir aksilik çıkmazsa."
"Sen biraz önce bana kızgın değil miydin Giray Bey?"
"Sana kızgın kalamıyoruz ki Cansu Hanım."
Gülümsedim şikayetine.
"Neyse millet sabahtan akşama kadar birlikte oluruz bi akşamdan sabaha da ayrı kalırız artık. Allahım ne kadar karmaşık bir cümle kurdum ben böyle."
Burak'ın son cümlesi ile hepimizin neşesi yerine gelmişti.
"Sizin maçlar ne zaman başlayacak hayatım."
"Yenge o durum biraz tuhaf. Aslında karışık da değil neyse. Şimdi bugün pazar. Bizim lig maçımız haftaya cumartesi ama sizin dershaneniz var. Nasıl yapalım?"
"Bizim dershane pazartesileri olmuyor ve cumartesi deneme yapıyoruz ya cumartesi bizim de Kula da olmamız lazım. Sizin bir kaç gün önceden antrenmanınız yok mu ya?"
"Var güzelim. Perşembe günü takım toplanacak. O yüzden bizim Çarşamba günü dönmemiz lazım."
"Tamam bana uyar Ceren senin için de uygundur değil mi?"diyerek yönelttiğim soruya cevap gelmezken arkaya baktığımda Ceren'in uyuyup kaldığını gördüm. Tabi ben uyumuştum da millet yorgundu canım.
Burak da başını onun omzuna koyup gözlerini kapatırken arabayı süren sevgilime döndü gözlerim. Ne kadar da yakışıklıydı yahu.
"Bakmalara doyamadın sanırım güzelim."
"Doyamadım hayatım."diye dürüstçe itiraf edince şaşkınlıkla bana baktı.
"Nereden geldi bu cesaret Cansu Hanım?"
"O cesaretin gitmesini istiyorsun sanırım Giray."
"Hiç ister miyim hayatım? Dursun o yerinde."
Ona gülümseyip çantamdan telefonumu çıkarmıştım bile. Ceren ile çekildiğimiz fotoğrafı Instagrama koymuştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neye göre az kime göre az Giray? Az diyorsun da daha Balıkesirden yeni çıkıyoruz. Daha Bursa sonra Yalova, İstanbul. Sayarken yorulduğumu hissedebiliyorum."
Kahkaha atmaya başlayınca kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Hayırdır. Gülünecek bir şey mi var beyefendi?"
"Güzelim çok tatlısın. Merak etme o kadar uzun sürmez. Bak biz üçte çıktık yola ve saat daha yeni altı oluyor. Yemek de yedik. Bu da demek oluyor ki aslında iki saat gibi bir sürede gelmişiz. Yemek saatini saymazsak. Bi iki saate Yalovaya geçeriz tamam."
"Tamam ya. Neyse çekeceğiz artık seni iki saat daha."
"Cansu üzüyorsun ama beni."
"Tamam tamam. Şaka yapıyorum sevgilim. Sende hemen inanıyorsun ya."
"Inanirim ben sana."derken birde gözlerimin içine bakınca ortam bir anda romantikleşmişti.
"Aşkınızı bolmek istemem ama ölmek de istemiyorum sonuç olarak."diyen Ceren ile ortamın adeta içine edilmişti.
Ben koltuğuma iyice yaslanırken Giray elimi yakalayıp kendi eline hapsetmişti.
Başımı omzuna yaslayıp gözlerimi kapatmıştım. Sadece gözlerim kapalı duracaktı bana göre ama hangi ara uyuduğumu bile hatırlayamayacak halde olacaktım uyanınca.
*****
Selam Canlarım. Nasılsınız?
Cansu ve Giray hakkında neler düşünüyorsunuz?
Ceren ve Burak'a ayrıbölümyazayım mı yoksa onlar böyle mu tatlı?😍
