Voleybol Aşkına...

1

Hepiniz yeni hikayeme hoş geldiniz.  Karakterleri tanıttıktan sonra artık bölümlerimize başlayabiliriz. 

Başlama Tarihi: Nisan,2018

Giray Tandoğan

Belediye binasından dışarı çıktığımda daha rahattım. Ne de olsa bir adımını atmıştım artık bu hayatın. Bir kere başladıktan sonra devamı gelirdi herhalde. Gelirdi değil mi?

"Giray Bey buyurun size otelinize kadar ben eşlik edeceğim."diyerek kapıyı açan kişiye gülümseyerek arka koltuğa oturdum. Sevmezdim aslında böyle özel şoför falan ama bilmediğim bir yerdi burası ve bana sormadan da çoktan hazırlanmıştı zaten. 

Aracın hareket etmesi ile camdan dışarı insanları izlemeye başladım. Minik kendi hallerinde esnaflar, dertsiz tasasız görünen insanlar doluydu her yer. Sanki burada yaşayanların hiçbir sorunu yokmuş, ortalıkta kötülük yokmuş gibi.

İstanbul gibi kalabalık şehirlerdeki insanların gün için de sağa sola koşuşturmacılarından sonra burası gözüme çok sakin görünmüştü. Gerçi nüfusu elli bin kadar bir şeydi yanlış hatırlamıyorsam. İstanbul'un aksine öyle gece hayatı falan da yoktu sanırım. 

"Siz buralı mısınız?"Bir anda sorduğum soru ile aracı kullanan kişi irkilmişti. 

"Bana mı dediniz efendim?"

"Efendim demenize gerek yoktu. Eminim ki benim yaşımda oğlunuz ya da kızınız vardır. Bu arada isminiz nedir?"

"Adım Emin. Evet. Senin yaşlarında bir kızım var. Ve ayrıca doğma büyüme buralıyım."

"Ne kadar küçük duruyor!"

"Zaten küçük bir yerdir burası hemen alışırsınız. Herkes birbirini tanır. Sıkıntı yaşayacağınızı düşünmüyorum. İnsanları da samimidir. Voleybolda da büyük destek göreceksiniz."

"Voleybolda göreceğimiz desteği nasıl bilebilirsin ki Emin Amca?" Amca demem onun için bir sıkıntı olur muydu acaba? Olmazdı canım. 

"Burada gençler için ya da yaşlı kesimler için çok fazla aktivite alanı yoktur, bilmiyorum belki de fark etmişsindir.  Orta yaş kısımda zaten işte çalışıyor. Voleybolu da geçen yıl  bir alt ligde şampiyon olunca tanıdılar.Oysaki takım kurulalı altı yedi olmuş. Ama Ankara merkezli olduğundan da olabilir. Kimsecikler bilmezdi ilçenin bir voleybol takımı olduğunu. Yani herkesin dikkatini çekti bir anda ortaya çıkınca."

"Anladım."

Aracın durması ile etrafıma baktığımda tarihi evlerin arasına düşmüş gibi bir görüntü vardı.

"Kalacağınız otel burası Giray Oğlum." Oğlum. Ne kadar da samimi. 

"Ne kadar güzel buralar."derken arabadan çoktan inmiş çevreme hayranlıkla bakıyordum. 

"Burası Tarihi Kula Sokakları. Turistlerin büyük ilgisini çekiveriyor bu evler. Bilmem kaç bin turist bunları görmeye geliveriyorlar.  Kalacağın otel de eski Kula evlerinden daha sonra restore edilerek otel haline getirildi. Dediğim gibi biraz da maksat rahat turist çekebilmek."diyerek açıkladığında o fark etmese de ben turistlerin neden ilgi gösterdiğini çok rahat anlayabilmiştim. Evler hem birbirine çok yakın hem de uzaktı. Samimi duruyordu. 

"Vay be. Ne kadar güzelmiş. Kula hakkında öğreneceğim çok şey var sanırım."

"Kula matruşka gibidir. Açıldıkça içinden güzellikleri peşi sıra çıkar."

"Bakalım bana hangi güzelliklerini gösterecek."derken içimden benim için her zaman hayırlısını çıkarmasını diliyordum.

"Yarın saat kaçta alayım buradan?"

"İmza töreni on birde. Saat dokuz buçuk gibi beni alabilirsin Emin Amca. Hadi sana hayırlı günler."

"Sana da oğul. İyi dinlen bakalım. Yarın senin için büyük gün olacak senin için."

Emin Amcaya gülerek otel kapısından avluya girdim. İleri de küçük bir kulübeden yapılan resepsiyondan anahtarımı alıp odama çıktığımda iyice yorgunluğumu hissetmiştim.

Duş alıp iyice rahatladığımda ise yatağa kendimi zor atmıştım. Emin amcanın da dediği gibi yarın benim için büyük gün olacaktı.  

*****

Selam Canlarım. Nasılsınız? 

Giray'ın Kula hayatı başlayacak gibi duruyor. 

"Oy ve Yorumlarınız bekliyorum."

Sizleri Seviyorum💕

Sağlıcakla Kalın...