Cansu Akgün
Ağabeyimin sesini duymam ile nasıl geri çekildiğimi bilemesem de kızgın bir şekilde o kadar kötü bakıyordu ki bana daha doğrusu bize. Gözlerim dolmuştu hemen.
"Herkes içeri geçsin." Sakin kalmaya çalışarak söylediği cümle ile herkes peşi sıra eve girmişti.
"Biraz önce gördüğüm durum neydi Cansu? Sen böyle bir kız mısın?"
"Ağabey."
"Hiç ağabey deme Cansu. Nasıl bu kadar umarsız olabiliyorsun anlamıyorum seni."
Gözlerim dolu dolu başımı yere indirmiştim.
"Benim hatamdı. Cansu'nun bir suçu yok."
Giray'ın araya girmesi ile ona döndüm. Kaşlarını çatmış bir şekilde ağabeyime bakıyordu."Sen. Giray mısın nesin bugünden sonra Cansu'nun yakınında bile olmayacaksın. Uzak duracaksın kardeşimden tamam mı?"
"Ne demek uzak durmak. Siz ne dediğinizin farkında mısınız?"
"Oldukça farkındayım. Kardeşimden uzak duracaksın."
Giray ve ağabeyimin atışması ile iyice kendimi kötü hissederken ağlamaya başlamıştım. Ceren'in yanına oturup bana sarıldığını hissettiğimde daha hızlı bir şekilde göz yaşlarım akmaya başlamıştı.
"Can ağabey, Giray. Cansu kötü oldu farkında değil misin?" Ceren'in sesi ile Giray ve ağabeyim bana döndüğünde yaşlı gözlerim ile onlara baktım bende.
"Cansu abicim iyi misin güzelim?"diyerek önümde diz çöken ağabeyine baktım.
"Ağabey. Ben özür dilerim."
"Sen niye özür diliyorsun tatlım. Senin bir suçun yok ki. Tek bir suçlu var o da şu arkamızda duran sırık."
Hala Giray'a laf atması ile üzgün bir şekilde ona baktım.
Tam konuşacağım sırada içeriden gelen bir kadın sesi ile bakışlarım odaların bulunduğu hole çevrildi.
"Can nerdesin?"diyerek üzerinde ağabeyimin gömleği olan bir kadın görünmüştü.
Yerimden adeta fırlayarak Giray'ın gözlerini ellerimle kapatmaya çalışıyordum boyum yettiğince. Gülerek ellerimden tutarak kendi gözlerini kapattı. Ellerim gözlerindeyken tekrar salona giren kıza baktım. Zayıf ve yalan söylemeye gerek yok güzel kızdı.
"Seda bir şey mi oldu?"
"Seni merak ettim." Ağabeyimin ilgili bir şekilde kıza yönelmesine kızgınca baktım. Kimdi ki bu kız böylesine gezebiliyordu ağabeyimin evinde.
"Sen kimsin?" Seda denilen kız benim seslenmem ile irkilerek bana baktığında kızaran yanakları dikkatimi çekmişti.
"Cansu bu seni ilgilendiren bir konu değil."
"O zaman sevgili abicim senin de bana karışma hakkın yok. Ne de olsa senin arkadaşın senin evinde bu şekilde gezebiliyorsa benim sevgilim ile yaşadığım olay seni bu kadar germemeli. Bu arada Seda sende üzerini giyebilir misin? Kollarım yoruldu."dediğim de kız şaşkınlıkla bana bakmış. Ağabeyim öfkeyle bakarken Giray da kıkırdamaya başlamıştı.
"Cansu."
"Ağabey. Bak seninle kötü olmak istemiyorum. Giray'ı seviyorum ve o benim sevgilim."
"Artık büyüdüğünü kabullenmem sanırım ha. Gel bakayım buraya." diyerek kollarını bana açtığında yanına gidip sıkıca sarıldım ona.
Ben ağabeyime sarılırken Giray şaşkınlıkla Seda denilen kıza bakıyordu.
"Seda abla."
"Giray?"
Nereden tanıştıklarını anlamaya çalışırken Giray'ın hala kıza bakması sinirlerimi bozmaya başlamıştı.
"Siz nereden tanışıyorsunuz?"diye kıskançlıkla sorarken bir yandan da Giray'ın yanına gitmiştim. Yanına vardığımda beni iyice kendisine çekince gülümsedim.
"Seda Ablam. Teyzemin kızı canım. Seda Abla bu güzel kızda sevgilim Cansu."derken ağabeyime bakmıştı ve sevgilim sözcüğünü de ayrı bir vurgulamıştı.
"Memnun oldum Cansucum."
"Seda Abla senin ne işin var burada bu halde?" diye soran Girayla bende merakla karşımızdaki ikiliye baktım.
"Sevgilimin ne halde nerede olacağı seni mi ilgilendirir delikanlı?"
"Bir dakika sevgilim mi?" Seda ablanın şaşkın bir şekilde sorması ile ağabeyimin yine kafasına göre iş yaptığını anlamıştım.
"O benim kuzenim Can ağabey. Her ne kadar senin sevgilin olsa bile. Seda abla hazırlan ben eve gideceğim. Seni de eve bırakayım."
"Annemler burada değiller Giray. Sabah hastaneye giderken de anahtarı almamışım. O yüzden buraya gelmek zorunda kaldım."
"Tamam o zaman bize gidiyoruz hadi."demesi ile Seda abla koridordaki odalardan birine girdi. Giray'ı ilk defa bu kadar sert mizaçlı görüyordum. Ve bu hali de diğer her halleri gibi beni etkilemeyi başarmıştı bile.
Giray yarın görüşürüz diyerek beni öpüp evden çıkmıştı. Arkasından Burak ve Seda abla da çıkmıştı. Ceren yorgun olduğunu söyleyerek ona ayarlanan odaya geçtiğinde ağabeyimle
"Ağabey?"
"Senin bu sevgilin çok oluyor Cansu."
"Ağabey bence az bile yapıyor."
"Ne demek istiyorsun?"
"Sen beni kapıda sevgilim olduğunu her ne kadar görmesen de duyduğun bir adamla basıyorsun ki deliriyorsun. Çocuk kuzenini senin gömleğin ile bastı. Ha evet bu arada o kız niye gömlekle duruyordu."
"Rahat bir kıyafeti yoktu bende onu verdim."
"Emin misin ağabey?"
"Ne demek istiyorsun sen? Cansu hanım sen ağabey dayağı yemeyeli bayağı olmuş. Gel kız buraya."derken beni kovalamaya başlamıştı bile. Saat gecenin ikisi olmuştu ama bu ne ben ne de o umursuyorduk. Birlikte mutlu olduğumuz anları çoğaltıyorduk.
*****
Selam Canlarım. Nasılsınız?
Evet biraz tuhaf ama güzel olduğunu düşündüğüm bölümü sizlerin huzuruna sunuyorum.
"Oy ve Yorumlarınızı Bekliyorum."
Sizi Seviyorum.💕
Sağlıcakla Kalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Voleybol Aşkına...
Literatura FemininaSona yaklaştığımı düşünürken aşka yaklaşmışım... Aşkına Serisinin İlk Kitabıdır.