Voleybol Aşkına...

19

Cansu Akgün

"Giray sence de erken değil mi?"derken temkinliydim. Onu da kırmak istemiyordum ama daha on sekiz yaşındaydım ve sınav yılımda ailemin de sevgilimle güle oynaya tanışmak isteyeceklerini sanmıyordum. 

"Hayatım babanla tanışalım demiyorum ki annenle tanışalım. Hiç değilse artık kaçak göçek yaşamak istemiyorum. Ailenden biri bile olsa bilse ilişkimizi. İnan ikimizde daha rahat edeceğiz"

"Bende istemem ama ailem ne der o da var. Sonuçta bu sene üniversite sınavına hazırlanıyorum ya tekrar."

"Biliyorum güzelim bende bunun için diyorum ya bak Mart ayındayız. Sınavın da Haziranda. O zamana kadar seninle nasıl gizli gizli buluşacağım ben?"

"Haklısın."

"Hem Mustafa Amcana da yakalandık. Antrenörüm sevgilim için beni açık açık tehdit etti. Hem derslerinde en ufak bir olumsuzluk olursa ona göre bir çözüm buluruz."

Ona doğru dönerek yüzünü okşadım.

"Kıyamam ben sana ya. Neyse ben bir hal çaresini bulup sana da söyleyeceğim tamam mı?"derken yanağındaki elimi tutup avucumun içini öpmüştü.

"Tamam ha bu arada Cansu?"

"Efendim canım."

"Benim senin yardımına ihtiyacım var."

"Nasıl bir yardım? Bir sorun mu var ? Korkutma beni Giray." Telaşlı bir şekilde konuşurken gülümseyerek bana bakıyordu. 

"Sakin ol canım. Kulada bir ev bulmam lazım. Sen yardımcı olabilirsin diye düşünüyorum."dediğinde rahatlamıştım bir sorun olmadığı için. Ama bir dakika o ne demişti? Ev mi?

"Nasıl anlamadım?" Şaşkınca ona döndüğümde gülümseyerek saçlarımı okşadı.

"Takımın yöneticileri artık burada da antrenman yapabileceğimizi ne de olsa yeni sahamızın  olduğunu konuşmuşlar."

"Hadi ya. Haberim yoktu."

"Evet bence iyi oldu. Her maç sonrasında seni bırakıp Ankara'ya gitmek de benim için çok zor olacaktı." Evet büyük bir problemdi bizim için bu. 

"Bence de çok güzel olmuş sevgilim." Gülümseyerek bana baktı.

"Sen ne güzel sevgilim diyorsun öyle." Bende gülümseyerek yanağından öperek yerimden kalktım.

"Hadi bizimkiler her şeyi ayarlamışlardır. Bende kızlara yardımcı olayım biraz."

"Ben de erkeklere yardım etsem garip kaçar mı? Bir de bir şey getirmedik ya sıkıntı olur mu hayatım?" Gelirken bunları düşünmemiştim ama şimdi biraz panik yaptığımı hissediyordum valla.

"Hayır canım her şeyden fazlaca almıştık. Sıkıntı olmaz."

"Ama benim içime sinmez."dediğinde ne yapabileceğimizi düşünmüştüm. 

"Bak o zaman şöyle yapalım biz içecekler soğuk olsun diye buradan almayı planlıyorduk. Siz de onları alın. Nasıl olur?"

"Bence ideal. Ama sizinkiler almadan hemen gidelim."diyerek elimden tutunca geldiğimiz yoldan geri dönerek bizimkilerin yanına vardık.

"Fadime Hocam."

"Efendim Cansu?"

"İçecekleri aldınız mı?"

"Hayır tatlım birazdan Mahmutlar alacak."

"Hah şey. İçecekleri Giray almak istiyor. Biz hiçbir şey almadan size katıldık zaten diyorlar."