7.BÖLÜM🔒

550 45 28
                                    



Multimedya: Alaz ve Yamaç

"SABRETMEK"

Yamaç Mahur'dan gelen mesajla arabayı hastaneye sürdü. Benan son anda planı bozmuş ve hastaneye gitmişti. Benan'la doğru düzgün sohbet edememişlerdi hiç. Çok hırçın ve asi bir kadındı. Kafasının dikine gidiyor, benim doğrularım diye haykırıyordu adeta. Ona ulaşamıyordu, duvarlarını kıramıyordu Yamaç. Belki de gerçekten hak ediyordu bu davranışlarını ama çok geride kalmıştı o günler. Kim geçmişe baktığında çok iyi kararlar verdiğini söyleyebilirdi ki? Özellikle lise dönemleri için.

Hastanenin önüne geldiğinde, arabanın kaportasına oturup Benan'nın çıkmasını beklemeye başladı tüm heybetiyle. Neredeyse 1.90'a varan boyu ve fit vücuduyla dikkat çekmeyecek gibi değildi. Kara göz, kara kaş denilen tabire uyuyordu. Polisler Benan'la birlikte hastanenin içerisindeydi o yüzden içeri girmemişti. Arkasına döndüğünde iki araç dolusu adamlarına baş selamı vermişti. Onlar da selamını almak için başlarını eğmişlerdi.

Yamaç yeniden önüne döndüğünde bir genç kızın yanına koşturarak geldiğini gördü. O an yaptığı hatayı anlamıştı. Kendini gizlemek için taktığı şapkası ve gözlüğü arabadaydı. Adamlarından biri yanına gelecekken tek elini kaldırmasıyla onu durdurdu. Kendisini seven, takip eden insanlara oldukça kibar davranmaya çalışırdı hep. Ama kızın "Yamaç!" diye cırlayıp boynuna atlamasını beklememişti. Rahatsız olmuştu bu durumdan. Yine de karşısındaki genç kızı kırmak istememişti. Kızı kendisinden uzaklaştırmak için nazikçe kollarından ittirmişti.

Genç kız gözleriyle hayran olduğu adamın her zerresini inceleyerek "Ay inanmıyorum! Gerçek misin sen? Ben senin en büyük hayranınım" dedi. Kızın ses desibeli o kadar yüksekti ki Yamaç yüzünü ekşitmemek için kendini zor tutmuştu. "Ya öyle mi? Ne hoş." dedi sesini düz tutmaya çalışıp hafif gülerek.

"Fotoğraf çekebilir miyiz lütfen?" diye sorduğunda Yamaç hastane girişinden kendisine doğru ilerleyen Benan'ı fark etti. İkisinin de gözleri birbirine kitlenmişti. Benan zar zor gözlerini adamın gözlerinden ayırıp genç kıza baktı, kaşlarını çatarak.

Benan, Yamaç ve genç kızın yanına vardığında Yamaç'a bakarak "Gidelim" dedi. Yamaç Benan'a doğru hareketlendiğinde genç kız Yamaç'ın kolunu tutarak buna izin vermemişti. Benan'ın içinde anlamlandıramadığı bir öfke filizleniyordu. Kızın Yamaç'ın kolunu tuttuğu eline bakakalmıştı. Karşısındaki kişi ne kadar ünlü olursa olsun, hayranların onların özel anlarına saygı göstermesi gerekiyordu.

"Ben Yamaç Ahrasoğlu'yla fotoğraf çekilecektim."

"Şu an bir insanın özel alanını gasp ediyorsun. Onunla fotoğraf çekilemezsin ama elin boş dönme benimle çekil, hem çok fotojenik olduğumu söylerler."

Benan'nın verdiği cevaba Yamaç alttan alttan sırıtmıştı. Genç kız ise sinirlenmiş, elini Yamaç'ın kolundan çekerek belinde bağlamıştı. Düşman rotası oluşturuluyor, çirkeflik modu açılıyordu.

"Pardon da sen kimsin?"

Benan kızın kendisine doğru bağırarak konuşmasıyla, yüzünde oluşan tiksintiyi gizleyememişti. Ama en sonunda elini uzatarak "Uzman Doktor Benan Çakır," dedi. Kız Benan'nın uzattığı eli görmezden geldi ve yüzüne husumetlisine bakar gibi baktı. Yamaç artık seyirci kalmamaya karar verdi ve genç kızın görmezden geldiği eli avucunun içine aldı.

Benan böyle bir hareket beklemediği için şaşırmış, elini tutan ele bakakalmıştı. Yamaç hayranına dönerek "Tanıştığıma memnun oldum küçük hanım. Şimdi doktorumla, bir tanıdığım hasta olmuştu onun yanına gitmemiz gerekiyor. Kendine dikkat et olur mu? Durum acil olmasaydı mutlaka zaman yaratırdım senin için." dedi ve göz kırptı. Genç kız Yamaç'ın göz kırpmasıyla her şeyi unutmuştu. "Tabi, olur mu öyle şey sonuçta hastan varmış." diyerek genç kız dünyadan soyutlanmış bir şekilde, oradan gülerek ayrılmıştı.

GÜZEŞTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin