GÜZEŞTE

9.BÖLÜM

Multimedya: Mahur ve Alaz

Bölüm Şarkısı: Berksan- Gelme

"RA'C"

BENAN'DAN

Yamaç'ın telefonunu elime hapsetmiş Mahur'dan Alaz'ın yemek yerken ki atacağı fotoğrafı bekliyordum. Bir müddet sonrasında telefona bildirim geldi.

Telefonu elimin içinden gün yüzüne çıkarıp açma tuşuna basacağım sıra Yamaç bileğimden tutarak beni engelledi.

"Dur bakalım! Belki başka birisi mesaj attı." dedikten sonra telefonu eline alıp tahminimce mesajı açtı. Gülmeye başladığında dayanamadım, sitem ettim.

"Ne o? Niye bu kadar çok güldün?"

"Bu çocuk futbolcu değil mi?"

"Hangi çocuk? Mahur mu göndermiş?" dediğimde telefonu bana çevirdi.

Ekranda ki fotoğrafı görür görmez bende gülmeye başlamıştım. Mahur resmen çocuğun ifşasını göndermişti. Kahkahalarımın izin verdiği kadarıyla durumu açıklamak için söze girdim.

"Evet... Alaz o... Ben istedim fotoğrafını Mahur'dan."

Sözlerimle birlikte Yamaç gülmeyi yavaşça bıraktı.

"Bu Alaz, Mahurla anlaşmasını yaptığınız Alaz mı? Ben... futbolcu olanını beklemiyordum."

"Futbolcu veya değil sonuçta sakat bir insan. İyi bir bakıma ihtiyacı var."

"Olabilir de niye istedin ki fotoğrafını? Oldu olacak yanına götürseydim de sen yedirseydin bari! Ne bu önemsemeler anlamadım ben yani(!)"

"Yamaç! Uzatma, uzatmayayım."

"Burada kapansada, bu konuyu tekrardan konuşacağız doktor." dediğinde içimde adını koyamadığım bir karartı yayıldı. Bazen kalpte birden bir ağırlık oluşur da nefes almakta zorlanır gibi olunan durum gibiydi.

"İstanbul'a mı dönsek birkaç saatliğine?" diye sordum sıkıntıyla.

"Nereden çıktı bu?"

"İstanbul'a dönmem gerekmiş gibi hissediyorum."

"Daha geleli bir gün bile olmadı ama..."

"Bilmiyorum! İçimde kötü bir his var."

"Ne gibi bir his bu?"

"Kötü dedim ya... Gidelim lütfen Yamaç!"

Sesim ağlamaklı çıkınca dayanamamıştı.

"Tamam birkaç saatliğine de olsa gidebiliriz. Yeter ki üzülme sen." dedi.

☆☆☆☆