8.BÖLÜM🔒

543 52 116
                                    

Multimedya:Benan ve Mahur

Bölüm Şarkısı:One Direction-You and I


"DİLDAR"

Ne zamandan beri yolda olduğumuzu takip etmeyi bırakmıştım. Daha önce bu taraflara hiç gelmediğim için varmamıza ne kadar kaldığını da hesap edemiyordum. Yamaç'ın arabasındaydık. Kendi arabamın anahtarını Yamaç'ın adamlarından birine vermiştik, evimin otoparkına park etmesi için.

Yamaç yol boyunca kulağındaki kulaklıkla, adamlarından gelen aramaları cevaplayıp ona göre devam ediyordu.

"Yamaç?"

"Efendim Benan?"

"Ne kadar yol daha kat edeceğiz acaba? Sür, sür bitmedi de maşallah."

"Gideceğimiz yer Şile ve bilirsin ki Şile İstanbul'un dışında kalıyor."

"Bu coğrafi bilgi için teşekkürler ama biz kaç saattir yoldayız Yamaç?"

"Bilmem saate bakmadım."

"Bak o zaman. Çünkü tahminimce iki saat oldu. Yeter bence, çok sıkıldım."

"Ne yapayım Benan? Arabayı uçak zannettin herhalde."

"Vallaha bilemeyeceğim. Sen mi arabayı kullanıyorsun? Araba mı seni kullanıyor? Onu da bilemeyeceğim."

"Yapacak bir şey yok yol uzun. Az kaldı zaten."

"Yopocok böşey yok yol ozon(!)" dedim ağzımı yayarak onun taklidini yapmaya çalışmıştım. Eline geçen her fırsatta ters cevaplar vererek beni bozmaya çalışması hiç hoşuma gitmiyordu.

"Efekan yapma çocuğum, ağzın öyle kalacak(!)"

"Ha ha ha çok komik Yamaç Efendi. Yam hem hepsini geçtim beni zorla arabaya bindirdin. Sırtına alıp taşımak ne? Un çuvalı mıyım ben?Ne oluyor sana içinden öküz falan mı çıktı? Sen bana böyle davranamazsın Yamaç! Bak sen böyle yaptıkça daha çok sinir..." cümlemi tamamlayacakken arabayı ani bir frenle durdu.

Kolumdan tutup beni kendine çekti ve yanağımdan öptü. Ben öylece bakakalırken o ise yavaşça kulağıma eğildi.

"Özür dilerim..." diye fısıldadı.

Yüzümün kızardığını hissetiğim için pencereye döndüm. Yamaçta sırıtarak arabayı tekrardan çalıştırdı.

"İzin almadan öpüyor manyak mıdır nedir?" diye fısıldadım kendi kendime.

"Dediğini duydum maviş cadı."

"Maviş cadı derken?"

"Hastanede Mahur'dan duydum."

"Ne olmuş yani duyduysan, söylemek zorunda mısın?"

"Sen de bana manyak demek zorunda mısın?"

"Ben derim."

"Ben de maviş cadı derim o halde."

"Of!" dediğimde arabayı yine durdu. Ama bu sefer arabadan inip kapımı açtı. Karşımda manzarası çok güzel bir malikane vardı. Taş duvardan yapılmış ve iki katlıydı. Fransız kanatlı pencereleri ayrı bir hava katıyordu eve.

GÜZEŞTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin