GÜZEŞTE

12.BÖLÜM

Multimedya:Benan ve Yamaç
Mahur ve Alaz

Bölüm Şarkısı:Toygar Işıklı-
Sen Yanımdayken

"HESAPLAŞMA"

BENAN'DAN

Kendinizi yalnız ve çaresiz hissetiğinizde, sırtınızı yaslamak isteyeceğiniz kişiler vardır. Benim için bu konumda olan üç kişi var.

Biri abim... En ufak şeye bile çabucak sinirlenebilecek bir yapıya sahip olsa da onun kollarındayken kimsenin kalbimi kıramayacağını hissediyorum.

Diğeri Mahur... İstanbul'a ilk geldiğimiz andan beri birbirimizin ailesi olmuştuk. Üzüntülerimizi, sevinçlerimizi, yalnızlığımızı paylaşmıştık. O yüzden arkdaştan öte, kardeştik biz.

Ve son olarak Dağhan... Gözümü bağlayıp bir uçurumun kenarına götürse ve aşağı atlamamı söylese, düşünmeden atlardım. Çünkü ona kendimden daha çok güveniyordum. Mahur'a bir başka minnet duyduğum konu da Dağhanla tanışmamıza vesile olmasıydı.

Abimle sohbet etmeye devam ediyorduk. Daha doğrusu abimin bana öğrettiği savunma tekniklerini kullanarak şakalaşıyorduk. Abim sonunda yorularak koltuğa attı kendini.

"Bu kadar yeter tüm enerjimi sömürdün!"

"Vay Savaş Çakır pes etti öyle mi?"

"Neye yorumlamak istiyorsan yorumla! Fare gibisin kızım... Bakıyorum karşımdasın bir bakıyorum arkamda. Benim vücudum seninki gibi esnek olsa bende öyle kolay hareket ederim gerçi."

"Bahaneler... Bahaneler..."

"Neyse dün gece Mahur'a müjdeli bir haber vermiştim sana da vereyim."

"Evleniyor musun yoksa abi(!)"

Sorumla birden afallamıştı. Gözlerinde ise anlamlandıramadığım bir duygu geçmişti. Ama hemen kendini toparlayıp soruma karşılık vermişti.

"Nereden çıktı evlilik!?"

"Müjdeli bir haber falan diyorsun ama hiçte müjdeli değil! Bak baştan söyleyeyim o kıza yenge falan demem saçından tuttuğum gibi yolarım!" diye söylendiğimde abim yine duraksamıştı.

"Olmayan bir kişiyi nasıl saçından tutup yolabilirsin?"

"Kafayı yedim düşününce, gerçekte ne olur sen düşün artık!"

"İlerideki eşime acıdım şu an. Senin gibi salak bir görümcesi olacak!"

"Kendine de acı istersen abiciğim. Çünkü deyimine göre seninde 'salak bir kardeşin' var."

"Son 27 yılımı seninle geçirdim. Yani alışmış bulunmaktayım bu salak kardeşime."

"Ha-ha-ha çok komik! Olmayacak olan yengemden bile konuştuğumuza göre konuşulmayan asıl meselemiz, müjdeli habere geri dönelim."

"Dağhan ile tayinimiz İstanbul'a çıktı."

"Şaka mı?"

"Şaka yapan biri miyim ben?"

"Abi sizin burada ne işiniz var? Ailelerimiz Ankarada tek başlarına mı kalsın?"

"Duyan da zannedecek ailene çok değer veriyorsun! Kaç yıl oldu babamı görmeye gelmeyeli?" dediğinde gözlerimi devirdim. O ara telefonum çalmıştı arayan Mahur'du.