လ​ေရာင္​ဆမ္​းမွ ပြင္​့တဲ့ပန္​း

ၾကာပန္​း​ေလးရဲ႕ဘဝ

"ကလင္" "ကလင္" "ကလင္"

" ဟူး! ပ်င္းလိုက္တာ "

*မူယာတို့ကလည္း မလာ ေက်ာင္းဖြင့္ တာ
ကမွ မႀကာေသးဘူး မယ္မင္းႀကီးမတို့ေတာ့ေက်ာင္းပ်က္ႀကျပီ ။ ငါ့မွာတစ္ေယာက္တည္း*

သူမေတြးရင္း နွုတ္ခမ္းဆူမိသည္ ။
ေက်ာင္းဆင္းျပီး ျဖစ္၍လည္း ေက်ာင္းသားမ်ား အခန္းထဲမွ အလွ်ိဳ လွ်ိဳ ထြက္ေနႀက၍ သူမလည္း စာအုပ္ေတြသိမ္း ၊ လြယ္အိတ္ကိုလြယ္ျပီး ေနရာမွထကာ အျပင္ထြက္ခဲ့
သည္။

ဤရန္ကုန္ျမိဳ ့ႀကီးသည္ မိုးတြင္းပိုင္းျဖစ္ေသာ္လည္း မိုးရြာခ်ိန္မွ လြဲ ၊ က်န္အခ်ိန္ေတြ သည္ ေႏြရာသီကဲ့သို့ပင္ ပူအိုက္လွေလ
သည္။

သူမအခန္းထဲမွ ေက်ာင္းေရွ ့ထိေလွ်ာက္ရ
မည္​့ ခရီးကိုေတြးျပီး သက္ျပင္းကိုသာ
ခပ္ျပင္းျပင္းခ်မိသည္ ။

သူမတို့သည္ အ႒မတန္း ေက်ာင္းသူျဖစ္၍ သံုးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ ျဖစ္ေသာေႀကာင့္
ေျမညီထပ္တြင္္ေနရာရသည္။ အတန္းမ်ားစီ ထားပံုမွာ အထပ္တစ္ထပ္လွ်င္ (၅) ခန္း က်စီရွိျပီး ေက်ာင္းေပါက္ဝမွဘက္မွ စလွ်င္ အကၡရာတို့ကို ေျပာင္းျပန္စီထား၍ သူမတို့
(၈) တန္း (A) မွာ အျပင္ေရာက္ရန္ သူမ်ားေတြထက္ ပို္ေဝးသည္။ က်ယ္ဝန္းလွေသာ ​ေက်ာင္းဝင္းမွာ လည္း သက္ေသပင္
ုျဖစ္သည္။ ေန့တစ္ပိုင္းေက်ာင္းျဖစ္၍လည္း အႀကီးတန္း (၉ )တန္း ၊ (၁၀) တန္းမ်ား ထဲတြင္ သူမတို့မွာ အငယ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး စာသင္
ခ်ိန္မွလြဲ တျခား ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ၊
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ၊မုန့္စားဆင္းခ်ိန္တို့တြင္ အႀကီးတန္းမ်ားနွင့္အတူတူ ျဖစ္သည္။
အငယ္ဆိုတိုင္းလည္း ညွာတာမည့္ အႀကီးမ်ားထဲတြင္ သူမတို့ေက်ာင္းမွ အႀကီးတန္းမ်ားမပါ ၊ အျမဲပင္ သူ့ထက္ငါ အျပိဳင္ပင္ျဖစ္သည္ ။

ယခုလည္း ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ျဖစ္၍ အလုအယက္သြား ရဦးမည္ ။ သူမထင္သည့္
အတိုင္းပင္ (၈) တန္းေတြ လႊတ္ျပီးလို့မွ
မႀကာေသး ၊ ​ေလွကားေပၚမွ တဝုန္းဝုန္း
နွင့္ေျပးဆင္းလာေသာ ေျခသံမ်ား....

မျဖစ္!!!!

ေတြးလို့မွ မဆံုးေသး ေလွကားေရွ ့ေရာက္ေနေသာသူမ ထိုလုူအုပ္ႀကီးနွင့္အတူ လမ္းပင္ ေသခ်ာ မေလွ်ာက္လိုက္ရ အျပင္ေရာက္ခဲ့ေလျပီ ...