" ကိုစစ္ ေရ ျပတင္းေပါက္ေတြ ပိတ္ဦးေနာ္ မိုးရြာလာၿပီ "
" ဟုတ္ကဲ့ ေမနန္း ကြၽန္ေတာ္ ခုပဲ ပိတ္လိုက္မယ္"
ကိုစစ္ ေမနန္းကို လွမ္းေျပာ ၿပီး စာၾကည့္ စားပြဲမွ ထကာ ျပတင္းေပါက္ကို လွမ္းပိတ္ဖို႔ျပင္သည္။ တံခါးကို ဆြဲ မပိတ္ခင္, မ်က္လံုးေထာင့္မွ ျမင္လိုက္ရသည္က ဟိုဘက္အိမ္ေ႐ွ႕႐ွိ ခပ္မည္းမည္း အရိပ္တခု....
သူမေနႏိုုင္သျဖင့္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဟုတ္သည္ အေသအခ်ာကို လူရိပ္ပင္။ တဆက္တည္း ေန႔လည္က ထိုမိသားစု ကားတစ္စီးႏွင့္ အထုပ္အပိုးမ်ားတင္ကာ ထြက္သြားသည္ကို သတိရလိုက္သည္။*ဒါဆို သူခိုးမ်ားလား?!*
ကိုစစ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေအာက္ထပ္သို႔ ေျပးဆင္းကာ ေမနန္းတို႔ဆီ သြားေျပာလိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ မိသားစု သံုးေယာက္လံုး ဓာတ္မီးကိုယ္စီ နဲ႔ ထီး တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းဆြဲၿပီး ေဘးအိမ္သို႔ ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ကုိစစ္က ေ႐ွ ့ဆံုးမွသြားရင္း လမ္းမွာေတြ႔ေသာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းဆြဲကာ ျခံထဲသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ ျခံတစ္ခါးမွာ ေစ့ရံုပင္ေစ့ထားၿပီး လွမ္းျမင္ရေသာ အိမ္ေပါက္ဝမွ အရိပ္မွာ တုတ္တုတ္ပင္ မလႈပ္ေသာေၾကာင့္ အံ့ျသမိတာေတာ့အမွန္။
ထိုအခိုက္ မိုးကတျဖည္းျဖည္း စဲသြားၿပီး မိုးပြားေလးမ်ားသာ က်လာသည္။ ကုိစစ္ ထီးကို အသာပိတ္ကာ အေဝးမွ ထိုအရိပ္အား ဓာတ္မီးႏွင့္လွမ္းထိုးၾကည့္ေတာ့မွ လူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနျခင္းပင္။ ေခါင္းငံု႔ၿပီး ဒူးပိုက္ထား
သျဖင့္ မ်က္ႏွာေသခ်ာမျမင္ရ ။ သူ ပဲ အျမင္မွားတာလားမသိ ထိုကိုယ္လံုးေလးက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တုန္ တက္သြားတာကိုေတာ့ေတြ႔လိုက္ရသည္။ေမနန္းတို႔ကိုလွည့္ျကည့္ေတာ ့ 'သြား 'ဆိုေသာ အမူအရာျပ၍ သူထီးႏွင့္ ဓာတ္မီးကို အသာခ်ကာ ေျခလွမ္းခပ္ဖြဖြျဖင့္ လွမ္းသြားလိုက္သည္။ လက္တြင္ေတာ့ ယူလာေသာ တုတ္ေခ်ာင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ တျဖည္းျဖည္း တိုးကပ္သြားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
လေရာင္ဆမ္းမွ ပြင့္တဲ့ပန္း
Randomလေရာင္ဆမ္းမွ ဖူးပြင့္ရတဲ့ ၾကာပန္းေလးဟာ ကန္ေပၚမွာ မထင္မ႐ွားေပၚေနတဲ့ လရိပ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး လမင္းႀကီးဟာ သူမအတြက္ပဲလို႔ သတ္မွတ္ထားေလရဲ႕........... ဒါဆိုလမင္းႀကီးကေကာ? ေဘးကေတာက္ပလွတဲ့ အမ်ိဳးစံုၾကယ္ပြင့္ေတြထက္ ေရျပင္ထက္က သူ႔က...