Eyes Of A Nerd Spy (voltooid)

verlost van de plek

Ik zeg " Hij hoort niet bij mij, maar bij ons. " En ik wijs naar het kamp. Ik zeg daarna " Willen jullie ook bij de groep? " Ze knikken hevig en lopen gelijk naar het kamp. Ik begin te lachen en Jamie kijkt mij aan met een blik van waarom lach je? Ik negeer het en loop ook het kamp in.
*******************************************************************************************
Als we het kamp in gelopen zijn besluit ik om zelf te gaan slapen en ruil met iemand. Ik val snel in slaap en de avond  vliegt voorbij en het is al snel ochtend. Ik word wakker en zie dat iedereen ligt te slapen. Ik maak iedereen wakker en maak wat eten klaar. Iedereen eet wat "oke jongens en meiden we gaan vandaag aanvallen gebruik de techniek goed we vertrekken over 1 uur." Zeg ik luid en duidelijk. Iedereen knikt en sommige helpen de nieuwelingen met de nieuwe techniek. Als iedereen klaar staat en het uur is voorbij vertrekken we. We kruizen groepen en onze groep word steeds groter. De groepen wouden niet dood daarom. We bestaan nu namelijk uit 100 man. We trainen ze en vertrekken al snel. Als we echt aan de grens komen staan er al allemaal groepen klaar om aan te vallen. Ik kijk rond en zie zo wel 3 groepen met 200 man. Ik voel mij nu zooooooo naar. Ik sein dat we wachten en zeg " oke mensen ik heb een idee." Iedereen knikt en luisterd. "We gaan in 2 groepen en sluiten de groepen in en moorden ze omstebeurt uit." Iedereen stemt ermee in en we vertrekken. Onderweg kwamen er nog een paar mensen bij onze groep en zo begon de strijd op overleven. Het is echt een bloedbad hier overal mensen die op sterven liggen en mensen die al gestorven zijn. Opeens komen er allemaal insecten en ik schreeuw "terug trekken die beesten komen af op bloed." Iedereen rent terug en ik zie shane die moeite heeft. Ik ren op hem af en zie dat zijn been gebroken is. Ik til hem op en begin te rennen. Ik voel dat die beesten steeds dichterbij komen en probeer nog harder te rennen. Ik ik ik voel ze op mijn huid landen en ze beginnen letterlijk mijn lichaam leeg te zuigen. Ik begin keihard te gillen en krijg juist meer adrenaline en ren nog harder en bereik het woud. Ik val neer en mensen helpen mij meteen. De insecten worden gedood en ik zit hier levenloos op de grond. "Water." Krijg ik er alleen uit. Mensen grijpen gelijk naar hun veldfles en rennen op mij af. Ik krijg genoeg water en word al wat fitter. Ik bedank iedereen en kijk naar Shane. Met hem gaat het ook al beter. Ik sta op en kijk uit de bosjes en zie de insecten alle lichamen opeten en al het bloed op de grond opdrinken. Binnen een kwartiertje zijn ze weer weg en gaan we naar het midden. Opeens valt allerlei shit naar beneden en worden we bedolven door de puinzooi. "Jullie hebben het overleefd nou diegene die de puinhoop hebben overleefd." Zegt hij met een creepy lach. Ik sla allemaal stenen weg en zie eindelijk een beetje licht. Ik klim uit de puinhoop en schreeuw " oke mensen die nog leven schreeuw dan." Ik hoor allerlei geschreeuw en ik begin met zoeken. Ik graaf en schuif allerlei stenen weg. Ik zie allerlei mensen onder het graven en ze helpen nu allemaal mee met graven en zoeken. We hebben al het puin opgeruimd en iedereen loopt weg.

Ze mogen eindelijk naar huis toe en ik, ik zit hier vast, want ik heb niks niemand en niemand wilt mij.

Opeens loopt er een jongen hierheen. Als hij mij ziet

rent hij naar mij toe en zegt "Ayden je leeft nog, ik ben zo blij en zo bang geweest dat ik je kwijt zou raken." Ik kijk hem raar aan en zeg "Hoe bedoel je? Wie ben jij?"

Ik zie de jongen slikken en hij zegt "Jij moest voor mijn leven vechten en voor dat van jou." "En waarom deed ik dat?" Ik zie de jongen met tranen in zijn ogen en hij mompelt een ik vind je leuk. en ik kijk hem aan van watte.

Ik weet echt niet wie het is.

"Ayden kom alsjeblieft." ik knik en volg hem. Ik stap in een grote auto en we vertrekken.