" Jjaeni....မင္းကလည္းကြာ...ဒုကၡပဲ..ျပန္ဆင္းခဲ့ "
" ေနဦး hyung ရဲ႕... ရေတာ့မယ္..ခဏေလး "
" ဟာ... ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူး... hyung အသစ္ျပန္ဝယ္ေပးပါ့မယ္...လာပါ..ေအာက္ဆင္းခဲ့ပါေတာ့ "
" အသစ္မလိုခ်င္ဘူး...ဒါပဲႀကိဳက္တယ္..ရေတာ့မယ္ဆို...hyungလုပ္တာနဲ႔ပဲ ျပဳတ္က်မွာ "
" ဘယ္လိုမွေျပာမရပါလား ... ျပဳတ္က်တာေစာင့္ဖမ္းေပးရံုပဲရွိေတာ့တာေပါ့...ခဏေလး တုတ္သြားရွာပါတယ္...လူကအပင္ေပၚတက္ၿပီးၿပီ ...မႏိုင္ဘူး ..မႏိုင္ဘူး"
" hyung..ရၿပီ...ရၿပီ ...ရ ! Omma!! "
" ေတြ႕လား...ငါေျပာသားပဲ ျပဳတ္က်မယ္လို႔ ...Jjaeni ကြာ..ဘယ္နားထိသြားေသးလဲ ..ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... hyung ဖမ္းလိုက္လို႔ "
" ဟီး.....ထိဘူး...hyung တုတ္နဲ႔ ယူရင္ ျပဲသြားမွာေပါ့ . ... အာ့ေၾကာင့္...ဟီး "
" ဒါဆိုလဲ ထေတာ့...ငါပိၿပီးေသေတာ့မယ္ ..ေလးလိုက္တာ "
" hyung .. လဲထ ...ေရာ့ က်ေနာ့လက္ကိုကုိင္ၿပီးထလိုက္ "
" ကၽြတ္!!! ရွီး.....စပ္လိုက္တာ "
"ဟာ.. hyung လက္မွာေသြးေတြ..."
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...လက္ေထာက္လိုက္တာ ေအာက္က တစ္ခုခုနဲ႔ရွသြားတာေနမွာ "
ေကာင္ေလးက ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္ေပမယ့္ လက္က ေသြးေတြကေတာ့ အဆက္အျပတ္~~~
" Hyung!!!! " ဟူေသာ ေအာ္သံႏွင့္အတူ Jaehwan အိပ္ရာမွ လန္႔ႏိုးလာခဲ့သည္။
MH ရဲ႕ အိပ္ရာဆီလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမယ္ ႏွစ္ေယာက္သားက တည့္ပံုသာမေပၚတာ အခုက်လဲ ပူးလို႔ကပ္လို႔ ခြေတာင္ထားလိုက္ေသး...
" ဒါဆို..ဒီအိပ္မက္သာအမွန္ဆို Hyung လက္မွာ အမာရြတ္မ်ား က်န္ေနမလား....အနာက ငါမွတ္မိသလိုဆို နက္သလိုပဲ "
သူေျခလွမ္းမ်ားကို ဖြဖြေလးေထာက္လိုက္ၿပီး MH ဆီသြားလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ လက္ကို ေခါင္းအံုးေအာက္ ထည့္အိပ္ေနသျဖင့္ မျမင္ရ။
ဒါနဲ႔ သူလဲ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ..မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္လုပ္လိုက္သည္။
သူၿပီးသည္အထိ ဟိုႏွစ္ေယာက္ က မႏိုးေသး။
JH ၾကက္ဥေၾကာ္ရန္ မီးကိုဖြင့္ အိုးကိုတင္လိုက္ၿပီး ေယာင္းမျဖင့္ အိုးကို နာနာေခါက္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Parallel Lines (ဆုံမှတ်မရှိ)(Minhwan)
Fanfictionမျဉ်းပြိုင်နှစ်ခု ဟာ ဘယ်တော့မှ ဆုံတွေ့ကြမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ လူတွေကပြောကြတယ်။ Theory အရတော့မှန်တာပေါ့။ Practical အနေနဲ့ ကိုယ် ဖြတ်မျဉ်းတစ်ကြောင်းဆွဲပြီး မင်းဆီ အရောက်လာမယ်ဆိုရင်ရော? (Unicode သီးသန့် ကိုအောက်ဆုံးမှာဖတ်နိုင်ပါတယ် ) /// မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ခု...
