Chapter (30)

211 22 4
                                    

ျပာလဲ့လဲ့ မိုးေကာင္းကင္ ကို အာဏာရွင္ေနမင္းႀကီးက ေရာင္ျခည္လႊာမ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားေသာေန႔တစ္ေန႔........

ပင္လံုးကၽြတ္ပြင့္လန္းေဝဆာေနေသာ ခ်ယ္ရီပန္းပင္မ်ားအထက္ဝယ္ ေက်းငွက္မ်ားက်ီက်ိီက်ာက်ာ ျမည္ေနၾကေသာ ေန႔တစ္ေန႔.......

၂ေယာက္ေနဖို႔ရာအသင့္အတင့္ေနရာက်ယ္ၿပီး အရွင္းတစ္ပုံ အရႈပ္တစ္ပံုျဖစ္ေနေသာ အခန္း ၁၀၁ မွာ သမီးရည္းစားေတြ ကေတာက္တဆ ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး ပြစ္ိပြစိ အသံေတြ ပ်ံ႕လြင့္ေနေသာေန႔တေန႔.........

" ဟာ... hyung ကလဲ ဒါလိုတယ္...မရဘူး..ယူမွာပဲ "

" မယူရဘူး... jjaeni ကလဲကြာ...ဘာလုပ္မွာလဲ ဒါႀကီးကို...ထားခဲ့ "

" မရဘူး....hyung ကိုသယ္ခိုင္းမွာလဲမဟုတ္ဘူး..ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္သယ္မွာ "

" Jjaeni ကလဲကြာ .... အိမ္မွာေနာက္တစ္ခုမရွိေတာ့ဘူးလား...ဒါကိုပဲတမ္းတမ္းစြဲျဖစ္ေနရေအာင္ "

" မရွ္ိေတာ့ဘူး....ဒီတစ္ခုပဲရွိတာ....မရ ရေအာင္ယူမွာ...ဒါပဲ"

" ကေလးဆိုတာ လူႀကီးစကားနားေထာင္ရတယ္ "

" မေထာင္ဘူး ဒီကေလးက ကလန္ကဆန္လုပ္တတ္တယ္ "

ႏွစ္ေယာက္လံုး လြန္ဆြဲပြဲ က်င္းပေနတယ္ထင္ရေလာက္ေအာင္ကို တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္အေသအေက် ဆြဲေနၾက၏။

ၾကားထဲက ဖက္လံုး ကေတာ့ သနားစရာပင္ ......

" Jjaeni ရာ..ကေလးလဲမဟုတ္ဘူး ..ဒီဖက္လံုးကိုသြားလိုက္ျပန္လိုက္သယ္ေနမွာလား " MH က ဖက္လံုးကိုဆြဲလိုက္၏။

" ဟုတ္တယ္..လူကသယ္ရမွာလဲ မဟုတ္ဘူး...ကားနဲ႔သြားမွာပဲဟာကို ..."
JH ကျပန္ဆြဲလိုက္၏။

အားျပင္းျပင္းနဲ႔ဆြဲလိုက္ေသာ္လည္း...တစ္ဖက္က MH က ကိုင္ရံုသာကိုင္ထားျခင္းျဖစ္ရာ....JH ဆြဲလိုက္သည့္ေနာက္ " အင့္ " ခနဲ ပါလာၿပီး.......

(ဒန္တန္႔တန္႔ :p)

JH ကိုယ္ေပၚသုိ႔ MH ကဝမ္းလ်ားထိုးလ်က္ ျပဳတ္က်သြားၿပီး...MH ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက JH မ်က္ႏွာေပၚသို႔~~~~~

MH ၏ ႏွာေခါင္း ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔က အိခနဲ သြားကပ္မိေတာ့၏~~♡♡♡~~~

Parallel Lines (ဆုံမှတ်မရှိ)(Minhwan)Where stories live. Discover now