Boy Meets Boy(BoyXBoy)

Chapter 23~

Hello to you! Yes you! Ikaw na nagbabasa hihi. Salamat sa pagbabasa:)

Sori po kung sangkaterbang space ang makikita niyo between the sentences my MS Word is broken kasi. Kaya I'm using some shitty word processor which sucks big time.

Thank you for sticking with me goise kahit na isang beses sa isang siglo lang ako makaka-UD. Please comment, yan lang ang nag-momotivate sa akin na sumulat thanks a bunch:)

Xoxo,

CHiZUMi

---

Pangiti-ngiti ako ng pumasok sa dorm building. Nakita ko sa ilalim ng pinto na bukas na ang ilaw, nanjan na siguro si Vince. Binuksan ko ang pinto, “Yo.” Bati niya at biglang sinara ang laptop niya. I gave him a funny look at umupo na sa kama para hubarin ang sapatos ko. Mukhang may pinapanuod na kababalaghan yang si Vince ah.

“Saan ka galing?” Tanong niya at pinaandar na ang tv.

“Kasama ko si Dylan.”

“HA!?”

     Bigla siyang nag-teleport sa tabi ko at napanganga. He cups my face with both hands and tinignan ako na parang tinubuan  ako ng pangatlong mata. “Ok ka lang, Chase? Baka may sakit ka.” Umirap ako and slap his hands away. “Nag-usap lang kami sa isang coffee shop.”

“Anuka mo coffee shop?”

“Oo. Ano’ng masama dun?”

“Don’t tell me nag-dadate na kayo!?” He gasps and cover his mouth.

I scratch my head annoyingly, “Hindi! Mandate yun kung tawagin! Inayos lang naming ang issues naming sa isa‘t-isa.”

     His lips forms in to an ‘o’ shape at tumango siya. “Okaaay. Mandate. Ngayon ko lang narinig ang ganyang word ah.” Sabi niya. “Buti naman hindi niyo pinatay ang isn’t-isa. And you manage to get here alive.”

     “Inayos nga namin ang problema namin. Napakamalisyoso mo.” Reklamo ko. Ba’t ba kapag magkasama ang dalawang lalake na nag-uusap o di kaya kumakain sa isang restaurant bakla agad. Puchang lipunan naman ito napakakitid ng pag-iisip. 

     “Bilib ako sa’yo, brad.” He pats my back. “Kahit papano nangibabaw yang mature attitude mo. Si Dylan ay si Dylan pa rin naman eh. He’s the same old guy you knew.”

Ngumiti ako at tumango. Tama nga siya si Dylan ay si Dylan pa rin.

…

     “Guys, makinig kayo ah.” Sabi ni Francis habang nagluluto kami sa kitchen laboratory. “Diba birthday mo sa Biyernes, Francis?” May nagtanong. Napatigil si Francis sa pagmimix ng sauce, “Yun na nga, kaya makinig kayo. Sabi ni daddy magpapaparty daw siya. Siyempre invited kayong lahat.” Aniya at nag-continue na sa pagmimix. “You can bring a friend. Maximum of three lang, ayaw ko naman na masyadong maraming tao sa bahay.”