Boy Meets Boy(BoyXBoy)

Chapter 37~

Hi guys.

I am so sorry for late updates. I have personal issues to dealt with kaya late palagi ang update ko. Sorry.

But I hope you all enjoy this. :)

Comment, vote and follow. This makes me stronger.

OH! I made another boy x boy story called Terrible Love. Sa lahat ng bumabasa nito, basahin niyo rin po iyon:) I worked hard for it.

Xx,

Elle

---

     "Eenie minnie miney mo... Sasagutin ko ba siya, yes or no?" I mumbled as I roll on my bed. Ala una na ng umaga at hindi pa ako nakakatulog dahil sa pag-iisip ng mabuti kung sasagutin ko ba si Chase.

     Millions of thoughts are running around my brain right now. Nag-oover think na ata ako. Ayaw ko ng masaktan. Ayaw ko na ako'y iiwan. At ayaw kong maging malungkot. 

     Hindi naman ako yung tipo ng tao na masyadong sigurista. Well, ok minsan may pagka sigurista talaga ako. Kahit na mangako si Chase na hindi niya ako sasaktan, dadating talaga ang panahon na mangyayari ulit yun. At sa mga panahong iyon kelangan kong magpakatatag.

     Siguro ang goal naman ng isang relasyon ay yung matutunan niyong mahalin at pagkatiwalaan ang isa't-isa.

     Haist. Sakit naman nito sa ulo o. Matutulog na nga lang ako at bukas ko na lang ito iisipin.

     Tanghali na ng ako'y nagising. Hmp, hapon pa naman yung klase ko lol. Bumaba na ako. Habang papunta ako ng sala may narinig akong mga hagikhik at pag-uusap. Don't tell me narito na naman si Chase? Hindi ba siya napapagod? 

     Nang makita ko ang bisita, bigla akong napatakbo sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

     "Grabe, namiss kita Will!" I bawled as I hugged him tightly. Parang nag light up yung buong katawan ko ng makita ko ang best friend ko. "Saan ka ba galing, bwisit ka. At ba't di ka nagpaalam?" Umupo ako sa tabi niya and punch his arm playfully. "Galing ako ng Korea, nandun kasi sina mama't papa ngayon. Kaya napag-isipan nila na papuntahin na lang ako." Paliwanag niya. 

     "Aalis na ako, mukhang nakakaistorbo lang ako sa reunion niyo eh." Ngumiti sa amin si mama at tumayo na. "Nga pala, nasa mesa lang ang pagkain kung gusto niyong mananghalian." Dagdag niya.

     Nang makaalis na siya I looked at Will again and hugged him. "Namiss kita." Sabi ko. He return the hug and I felt his hand fondle my hair. "Ako rin. Pasensya ka na kung hindi ko nasabi sa'yo ang pag-alis ko." Aniya. I pulled away and looked at him a bit confuse, "O-Ok lang." Sabi ko. "Pero ba't di mo sinabi?"

     "Ayoko lang kasi istorbohin ka eh."

     "Hep! Kahit kelan hindi ka naman nakakaistorbo ah! Mukhang ako pa nga ang nang-iistorbo sa'yo noon."

     "Will," Sabi ko and I smile at him again. Nag-uumapaw kasi ang kasiyahan ko ngayon eh. Masayang-masaya ako na bumalik na si Will! Namiss ko siya, sobra. Mahal ko si Chase, pero iba naman kasi si Will eh. Ibang-iba siya kay Chase.