Boy Meets Boy(BoyXBoy)

Chapter 41~ <3

Hey there. It's been a month huh. I'm just really busy on school.

WARNING: This chapter contains sexual stuff between two men, if this ain't your cup of tea then don't read this chapter.

Xx,

Elle

---

     "Magugustuhan niya na yan. Ikaw ang pumili eh." Rinig ko sa boses ni Chase ang pagkairita dahil mag-dadalawang oras na ata kaming paikot-ikot sa mall ngayon para mahanap ang tamang regalo para kay Riley. "Eeeeh... Mas maganda yung nakita natin kanina diba? Yung kulay blue." Umirap si Chase at tinalikuran ako. "Ewan ko sa'yo." He mumbles and started walking away.

     "Uy, saan ka pupunta?" I called after him, nakita ko siyang umupo sa isang plastic stool. Kawawa naman siya, sinama ko pa siya sa paghahanap ng regalo. Nahihirapan kasi ako pumili ng ireregalo kay Riley, I know she'll accept anything. Hindi naman siya mapili. But I want it to be the best. Lahat naman tayo siguro gustong may magandang ibibigay sa best friend natin, diba? Lalong-lalo na kapag birthday nila, espesyal ang araw na yun eh.

     Sighing, I went to the counter and paid for the shirt. "Paki-wrap na lang po, miss. Birthday po yung occasion." Ngumiti ako sa kahera. I turn my back to see what Chase was doing, nagtetext ata siya. After a few minutes, natapos na rin ang pagbabalot sa regalo ko. Pinuntahan ko si Chase and touch his shoulder, "Hey." I give him a tired smile. "Pasensya na kung sinama pa kita... Pinagod pa kita." I give him a hand. He looked up at me, took my hand and I helped him to stand up.

     "Magsisinungaling naman ata ako kung sasabihin kong di ako naiinip kung kitang-kita naman sa mukha ko." He grunted. He hold my hand and we started walking out from the store. "Para sa best friend mo naman yan eh, kahit na sumunod ako sa'yo buong araw wala naman akong magagawa. You just want her to be happy." Naiintindihan rin naman pala ni Chase and I was glad about that. I sighed in relief and hold his hand tightly.

...

     "Gusto ko talagang sumama sa inyo!" Sabi ni mama habang tinutulungan niya akong mag-empake. "Kompleto na sana tayo eh!" I snickered habang pinapakinggan ang mga reklamo niya. Hindi kasi siya makakasama sa camping, sa pagkakaalam ko may kailangan siyang e-process na mga papeles kaya pass muna siya sa camping trip. "Eh, may representative naman ang pamilya natin eh. Pupunta naman ako at si ate!" I tried to sound enthusiastic pero mukhang wa epek ito kay mama. "Mas maganda talaga kung nandoon ako! Paano kung magpapalaro sila na ang players yung mga nanay? Edi wala kayong representative!" She whines.

     "Ma, camping po ito hindi children's party." I rolled my eyes playfully. Magsasalita pa sana siya ngunit may narinig akong katok mula sa pinto ko kahit na bukas ito. "Tapos na ako!" Masayang anunsyo ni ate at pumasok na sa silid ko. Umupo siya sa kama ko and stare at my two duffel bags. "Worth of advice, Dyl." She looks at me and mom. "Don't pack too much stuff. Dalawang araw lang tayo doon, hindi tayo papasok sa PBB." Aniya. Napatingin naman ako kay mama na patuloy sa paglagay ng kung ano-ano sa bag ko, "Better be safe than sorry, anak. Mabuti ng kompleto yang dadalhin mo! Sa gubat kayo diba? Sige ka, walang sari-sari store doon!" Hinayaan ko lang siyang ilagay lahat ng gusto niya sa bag ko. I'll just unpack some of it later. Alam niyo naman siguro ang ugali ng mga nanay kapag aalis ang anak nila diba? Lahat na ata na nasa aparador ko gusto niyang ilagay sa bag. But that's the great thing of having a mom. Wala silang nakakalimutan.