Being A Fangirl (Completed)

26

Brinon's POV

I can't imagine myself crying like a baby.It's not me.Alam ko hindi ako to.Pero ang sakit eh.Sofia came here a while ago.Tapos inaway pa ako? Tang*na! Ako pa sisihin niya?

"It's your fault Brinon! Sinabi ko naman sayo na hindi na kita mahal diba? Then why this? Why it has to be this so damn complicated!"

Her voice suddenly echoed in my mind.F*ck! Kasalanan to nang babae na yun eh! I'm sure she's the one to blame.Sa kanya ko lang sinabi ang secret ko.Bakit ko ba kasi sinabi?!

"Mahal na mahal ko si Jauxe, Brie.And I can't live without him.Bakit mo kinalat.B-bakit? Is this what you want? Gawin akong miserable?"

Paulit-ulit ko pa ring naririnig ang umiiyak na boses ni Sofia.And it hurts me,a lot.Why she's blaming me? I'm not that too stupid to ask them.Nananahimik ako dito.Kalalake kong tao magchi-chismis ako? No way! Sasayangin ko lang napaka-gwapo kong laway para sa walang kwentang impormasyon na yon.

Napag-pasyahan ko na lang na lumabas.Mababagot lang ako kapag nag-stay pa ko sa kwartong to.Pagkalabas ko may nadatnan akong nakahandusay sa sahig.I immediately came.

Mheera?! Anong ginagawa niya dito?

Agad ko siyang binuhat.I called our bodyguard to ready the car.Natataranta na ko.Tinawag ko na rin sila manang para asikasuhin siya.Ano ba kasing ginagawa niya dito? At bakit naman siya nakahandusay sa sahig?

"Do you know why she's here?"

"D-dinadalaw po kayo s-sir."

Dinadalaw?! Sinabi ko bang dalawin niya ko? Wala naman akong sakit.Habang hinihilamusan siya ay napatingin ako sa mukha niya.She reminds me of someone I can't recall.She's familiar yet I don't know her.Nung enrollment ko lang siya nakilala pero para talagang nakita ko na siya noon.

"That's enough.You can go.Just please pakisabi sa guards dalian ang pagre-ready sa kotse."

"Yes sir."

Pagkababa nila lumapit agad ako sakanya.She's beautiful I can't deny that.She has a circle face.She has a thick eye brow na konting tubo pa magdidikit na.Her nose is not that high but it perfectly blend in her face.
And her lips,it's not kissable but why did it make my heart beats fast? I don't know.Parang sumikip dibdib ko at bigla bigla itong bumilis.Ano bang meron sakanya? Naiinis nga ako sakanya pero bakit nagagandahan pa ko? Arrrgh! No I'm not! Maganda lang siya.Mas maganda naman si Sofia.

"Sir,ready na po ang kotse."

Tumayo na ako at lumabas.Si manong guard na ang bahala sakanya.Nauna na ako sa kotse.Si manong guard na ang bahalang mag-baba but I'm the one who'll gonna drive.Nang maka-upo na ko nakita ko kung paano tignan nang bago naming guard si Mheera.F*ck this new guard of us.Mukha siyang kasing tanda namin.Paano siya nakapasok dito? Aish.Because of dad.Next time ako na hahanap ng matinong guard.

Bumaba agad ako at mabilis na kinuha mula sa mga kamay niya si Mheera.Nabigla siya but I don't care.

"Open the door."

Binuksan niya ang pinto sa backseat at pinanood pa kung paano ko ipasok si Mheera.Psh.You will never get her,idiot.Padabog kong sinara ang pinto.Matulis na tumingin sakanya.

"Go.Leave."

"Ang ganda niya sir.Ilang araw ko na siyang nakikita dito.Girlfriend niyo?"

"Why do you care? Tss."

Dumiretso na ako sa drivers seat.Mabilis na pinaandar ang kotse.T*ngina mong guard ka.Type mo pa talaga tong babaeng to? Tinignan ko siya sa rear mirror.Ang amo nang mukha kapag natutulog.Yan ba nagustuhan sayo nung panget na Yun? Psh.Hinding hindi ka na niya makikita kahit kailan because I'm gonna fire him.

Pagkadating namin sa hospital dumiretso ako sa doctor ko.She examined Mheera.

"Girlfriend mo?" Tanong niya habang iniilawan ang mga nakapikit na mata ni Mheera.

"Can't you just do your job?" Bakit ba kailangan niya pang itanong?

"Mukha kang natatae na ewan Brinon.Huwag ka mag-alala.Nahimatay lang siya." Tumawa pa siya at umiling-iling.

"Bakit ba siya hinimatay?"

"May naalala siya.I think she's been in an amnesia.Naalala ko kasi siya.Siya yung batang babae noon na nahulog sa second floor nang bahay nila.Syempre bata kaya madaling naapektuhan ang brain niya.Akala nga namin hindi na siya mabubuhay."

"A-amnesia?"

"Oo.Bakit parang gulat na gulat ka? Hindi naman impossible na mangyari yun diba? I think nabuhay pa siya dahil kay Bree-Bree."

"Who's Bree-Bree?"

"Kaibigan niyang lalake.Ang cute nga eh.Kamukha mo.Pero nung nalaman ni Bree-Bree na nakalimutan na siya ni Mheera,hindi niya kinaya.Umiyak siya ng umiyak.Poor little boy.Kaya ayun,biglang nawala na parang bula."

"Nasan ako?"

Parehas kaming napalingon ni doc kay Mheera.Gumising siya at inilibot ang paningin sa kwarto.Nagpa-alam si doc na may kailangan pa siyang gawin.Kaya naiwan kami ni Mheera dito.

"Nasan ako Brinon?"

"You're here in the hospital.Nawalan ka nang malay kanina."

"Talaga? Aray!"

"What? May masakit sayo?"

"Sumasakit na naman kase ulo ko.Tapos bigla biglang may lalabas na isang batang babae tsaka batang lalake.Sino ba sila? Hindi ko nga sila kilala tapos mapapaginipan ko sila?"

"I'll take you home."

-*-*-*-*-*-*-

Pagkahatid ko kay Mheera,umalis na agad ako.Dumiretso agad ako sa bar.Umorder ng isang bote ng hard drink.Nakatulala lang ako sa mga taong nagsasayang sumayaw habang patuloy na umaagos ang mga luha ko.T*ngina! Bakit ba lagi na lang akong umiiyak? Hindi naman ako bakla.Bakit nasasaktan ulit ako? Pero bakit mas masakit ngayon kesa kanina kay Sofia? But some part of me saying that I should be happy.

Bakit hindi mo pa rin ako maalala Mee-Mee? Paano ko matutupad yung promise ko sayo kung hindi mo pa rin ako maalala?

---------
(A/N)

Oh ano na-feel niyo? I-comment niyo na yan! Para naman masipagan ako hehe.Lab you! ;)