Being A Fangirl (Completed)

43

"Sa Ilang bahagi ng Luzon,mararanasan ang napakalakas na ulan.Umaabot ito sa apat ng galon ng tubig kada isang oras.Ibig sabihin naka red alert.Patuloy po kayong sumaybay pa sa mga balita."

Kahit na basang basa na ako ng ulan tumigil na lang ako sa isang tindahan na natakbuhan ko.Iniwan ko na lang dun si Brinon.Kainis kase,bakit ba ayaw niya kong ihatid? Ayokong mag-assume pero kase,para siyang nagseselos?

Hindi.Hindi siya nagseselos.Bakit naman siya magseselos? Eh magkapatid nga kami diba? Baka tamad lang talaga yun.

Habang umiinom ako ng kape dito sa lamesa ng tindahan.Nakatanaw lang ako sa malakas na ulan sa labas.Wala naman kaseng sturbucks na malapit dito.

Nang maubos ko na ang kape ko,sinuong ko na lang ulit ang malakas na ulan.Kahit na lagnatin ako,kailangan kong makapunta kay Jauxe.

Kahit na ang lakas ng ulan at halos Hindi na ko makita dahil sa lakas nito,naghintay na lang ako sa waiting shed.For sure meron naman.Wala namang signal dito.Ulan lang na napakalakas.

Nang mapansin kong may ilaw na paparating,tumayo ako.Pumara ako at lumabas sa waiting shed.Sakto namang isang bus.

Nang tumigil ito sa harap ko,pumasok na agad ako.Pumwesto ako sa bandang likod.Pinatay ko ang aircon sa banda ko.Ang lamig ko na kase.Nilalamig na ako.

Niyakap ko na lang ang sarili ko.This lang,makakausap ko rin si Jauxe.May benefits naman akong makukuha.At least, hindi na ako mahihirapan sakaling mabigyan or matulungan ako ni Jauxe.Para naman kay Brinon tong gagawin ko and also for me na rin.Pagod na akong masaktan inside.Gusto ko na ring matanggap ang reality.

Habang nakasilip ako sa bintana,parang sumasakit ang ulo ko.Lagot na,lalagnatin na ata ako,leche.

Kumuha ako ng twalya na dala ko sa bag ko.Nilalamig na talaga ako.Kailangan Kong kayanin to.

Sinandal ko na lang ang ulo ko sa bintana.Para na tong pinupok-pok ng martilyo sa sobrang sakit.

Feeling ko umiikot na rin ang paningin ko.Nanginginig na rin ako.Shet na malagket na to,may lagnat na ako.

"Miss,are you okay?"

Napatingin ako sa babaeng nagsalita sa tabi ko.Dahan dahan naman akong tumingin sakanya.

"I-Im o-okay." Ngumiti ako.Kahit na nanghihina,ayoko namang Nag-aalala siya sakin.Hindi ko naman siya kilala.

"Namumutla ka,tapos nanginginig ka na rin." Inayos niya ang tuwalya na nagsisilbing jacket ko.

"O-Okay l-lang talaga."

*bahing*

"S-Sorry." Niyakap ko na lang ng mahigpit ang tuwalya.Talagang nilalamig na ako.

"May lagnat kana."May kinuha siya sa bag niya.

" Here."

Binibigyan niya ko ng gamot at bottled water.Seriously? Ganito siya kabait? Hindi pa naman niya ko kilala.