Epilogue

185 34 0
                                    

BRITHELLA

This it is. The awaited day for us. Ngayon na ang araw ng pagtatapos namin. Si ate Daniella lang ang umuwi at kasama niya si kuya Zaire.
Masyadong may ibang pinagkakaabalahan sina mama at papa na pakiramdam ko ay mas importante. Naiintindihan ko naman sila dahil para sa amin lang din naman iyon.

"Oh 'yan, you actually looks like mom." kumento ni ate pagkatapos niya akong ayusan.

"Malamang naman Ate sa kaniya ako galing." sarkastik kong sagot pero sa pabirong paraan. Nagtawanan naman kaming dalawa.

"Kamusta na nga pala kayo ni Kyle?"

"On going... " sagot ko nang kinikilig. Nararamdaman ko pa rin 'yong ginawa niyang surpresa sa'kin.

"On going on going ka dyan! Eh 'yong si sungit, kamusta naman ang relasyon nila ni Zayn?"

Natawa ako ng bahagya, "Nasa description pa lang... HAHA!!"

"At talagang ginawa mong istorya ang love life niyong dalawa." Sarkastik na tugon niya.

"Eh, ikaw ba ate? Kamusta naman daw ang relasyon niyo nong si kuya Zaire?" Nakataas ang kilay kong tanong sakanya.

"Completed na pero on going pa rin ang ending." Namula agad ang pisngi niya sa sagot niya.

"At ginawa mo ding istorya. Eh, kamusta naman si Gretha, ate?"

"Ayon, pagkatapos 'ata ng graduation niyo ikakasal na siya kay Mark. Kailan pala ang clossing nila sungit?"

"Bukas na 'ata. Nga pala, nauna na siya sa school nila. Aabutan niya na lang daw ang graduation namin kung sakaling makakaabot pa siya."

"Oh siya, tara na sa baba, picture tayo nila Hon."

"Hon? Iww ka ate. Ang corny!" singhal ko sakanya.

"Corny ka dyan. Ang sweet kaya."
"Oo na lang. Tara na nga sa baba."

Siya ang humawak sa toga ko. Naka-complete uniform ako ngayon pero wala akong suot na ID.

"Hi!" bati sa'kin ni kuya Zaire nang makababa na ako.

"Kuya Zaire!! Namiss kita, ah!" sabi ko namam sakanya.

"Namiss rin kita, Arcie."

"Oh siya, tama na! Picture na tayo, guys!" sabi naman ni ate. "Manang, pa-picture kami. Tatlong shot, ah."

Pagkatapos naming magpapicture, palabas na kami ng gate. Nakasakay na kami sa sasakyan ni kuya Zaire. Hindi pa man kami nakakalayo ay biglang tumunog ang cellphone ni ate.

Nauna na kami ni kuya Zaire na sumakay sa sasakyan. May urgent call si ate galing sa ibang bansa. Baka trabaho na naman iyon. Well, ganyan siguro kung isa kang sikat na fashion designer sa ibang bansa.

Dumating na rin kaagad siya at binalita niya sa amin na may offer iyong company na matagal niya ng pangarap ma mapasukan. I just said congrats to her at ganoon din si kuya Zaire.

We arrived just in time in school. Nandoon na si Darylle na blooming at litaw ang kanyang kagandahan dahil sa suot niya. Niyakap ko ng mahigpit ng mahigpit ang mga taong importante sa buhay ko lalo na ang espesyal na tao sa puso ko.

Mas lalo pa siyang gumagwapo sa paningin ko. Nagsalita na ang emcee hudyat ng paghihiwalay namin. Natawa pa kami dahil nahuli niya kami. Ibang klase talaga ang mata ni ma'am Avenhir. Grabe, nakakatakot.

After the ceremony and my co-students speech, it is now my turn to express my speech.

"Good morning to all of us. I am gratefully honored that I am the batch valedictorian for this school year. I am nervous standing here today and also proud to share my experiences with all of you bit before that, congratulation my fellow students for finally graduating."

Pinunasan ko ang luhang pumatak sa mata ko. Inilinga ko sa paligid ang aking paningin at hindi lamng ako ang naluha. Lahat kami ay emosyonal sa araw na it.

"Before I entered this school, I'm afraid for the new reality but at the same, I also felt excitement for the another new environment I might be mingle. All those stories created beyond the boundaries of this University have been equally helpful to us. Without everyone of you who teaches me every single—"

Pagkatapos kong magsalita ay iyong guest speaker naman ang pumalit sa akin which is iyong Mother ni Yanna. Ang ganda niya, sobra. Kung unang beses mo pa lamang siya makikita ay talagang mapapaisip ka na dalaga pa siya at wala pang asawa.

As we sung the graduation song we can't stop ourselves to cry. Shed of our tears were running through our face that ruined our make ups.

About my twin, she's doing great. Doing great of sacrificing from pain. Pinadala na siya sa Mexico to under go from Chemo Therapy. Wala na raw talagang pag-asa. Ngayon pa lamang na nandito pa kami sa Pinas ay hindi na namin nakakayanan iyong sakit, paano na lang kaya kung nasa mismong tabi niya na kami? Hindi lamang dobleng sakit iyon.

After this day, mag papaalam na ako kay Kyle. Aalis na muna ako at babalik after two months. Napag-usapan na namin ang tungkol dito. Naiintindihan niya naman dahil iyon ang nakakabuti para kay Gretha.

As we threw upward our togas we also hug each other. Nag-picture kami as a class and then kanya-kanya na. Bawat isa sa amin ay may matamis na ngiti sa labi lalo na ang mga magulang.

Our story is all about sacrificing your own happiness just to make other's life colorful. This would hurt us but we just did a great thing. We have our own way to make ourselves enjoy our life.

Ito na ang katapusan ng aking—aming kuwento. Masyado mang kumplikado at maraming nasaktan ay nagtagumpay lang din kami.

Kyle Lheir Blythe, ang lalaking sigurado akong mamahalin ko hanggang sa huli. This is the end of our love story... Unexpected Love Story.

Unexpected Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon