-
Sizi seviyorum.
Toprak kadar.
-
Benim için huzur basit bir şeydi.
Çimlerin üzerinde uzanabiliyorsam,akşam güneşinin yitip gitmiş ışıklarıyla aydınlanırken hava,bu benim için huzur denebilirdi.
Sakin şarkıların hafif yağmur müziği ile birleşmesini severdim. Kedilerin patilerine dokunmayı da huzurlu buluyordum. Özellikle bir kedi göğsümde uyuyunca,mırıldanmalarını dinleyerek uykuya dalmayı huzurlu bulurdum.
Fakat son zamanlarda huzur dediğim şey Min Yoongi oluvermişti. Nefes alışını duymak huzur veriyordu. Hemen yanı başımda uyuyor olması huzur veriyordu,ellerinin ellerime olan uyumunu görmek huzur veriyordu. Saç tellerinin yastığı siyaha boyayışını izlemek ve kokularını soluyabilmek bana daha önce hiçbir aktivitenin vermediği kadar huzur veriyordu ve ben buna,bunlara, Min Yoongi'ye bağımlı hale gelmiş olmanın verdiği huzur ile geçiriyordum günlerimi.
Diğerlerinin gelmesine az bir zaman kalmıştı. Yoongi hemen yanımda göğsümde uyuyordu ve ben onu kaçırmak istediğimi düşünüyordum. Her neyse boş verelim bu düşünceleri.
Yoongi,büyük ihtimalle yanımda uyanık bir halde yatıyordu çünkü saat çoktan onun uyanma saatini geçmişti ve benim göğsümde düzensiz kalp atışlarımla yatıyor olması da onun uyanmasına yardımcı olacak şeylerdi.
Ellerimi yavaşça saçına çıkardım ben de. Uzun zamandır içinde bulunduğum huzur dolu anları binlere taşıyacak bir hareketti bu. Siyah saçları ırmaklar gibi parmaklarıma dökülüyordu ben ona ev olurken. Küçük burnunun üzerinden açık ağzı hafifçe belli oluyordu.
"Güneş doğar bakire ruhların üzerine," diye fısıldadım hafifçe.
Çok iyi bildiğim ve büyük ihtimalle bildiğim tek şiir olan şiiri mırıldanıyordum.
"Balinalar kaygıyla sallanır okyanuslarda,fırtınalar kopar iki kulaç arası,
Deniz taşar,kızar, yeni bir gün başlar fırtına ile dolu olan havanın esrarengiz bir biçimde siyahtan ve griden uzak eteklerinde,
Bebekler güler, güneş batıdan batar,babam bazen saçlarımı okşar,balinalar gülümser,iki kulaç arasında ki ümitle,
Yağmur yağar,menekşeler ölür,şimşekler bakire ruhları beraberinde götürür,gök kubbede bir tanrı doğar sessizce ve en acımasız yürekleri siler gök yüzünden,
Babam yavaşça okşar başımı gittiği savaştan geri dönmek umuduyla,günler geçer, aylar, yıllar.
Umut balinaların kulaçlarından kayar ve okyanusa düşer,
Fırtınalar kazanır bir defa daha, okyanusta boğulur balinalar okşar ruhları bakir gök kubbeyi,
Bir fırtına kopar sessiz ama çığlık çığlığa, babam savaştan sağ gelir, ellerini gezdirir saçlarımda,
Güneş doğar bakire ruhların üzerine,menekşeler ölür, şimşekler ruhları beraberinde götürür,
Bebekler güler, hiç ölmedikleri bir dünya da, gülerler dolu dolu, sanki savaş yokmuşçasına,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNIT : BLAꓛK | MYG × PJM
Fanfiction"Toprak kadar."diye fısıldadı Min Yoongi sevgilisinin gözlerinin içine bakarken. "Canım pahasına." diye yanıtladı onu Park Jimin,bir öpücüğü paylaşmak için dudaklarına uzanırken Yoongi'nin. - myg×pjm. -
